تاریخ روابط خارجی ایران و ایالات متحده آمریکا
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
دکتر امیر اکبری
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد)
دکتر رضا جلالی
2
(استادیار دانشکده علوم سیاسی واحد تهران مرکز)
کلید واژه: آمریکا, ایران, انقلاب اسلامی, تاریخ روابط خارجی, گروگانگیری,
چکیده مقاله :
هنگامی که انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷ اوج گرفت و به پیروزی رسید، نفرتی عمیق از دولت ایالات متحده آمریکا در ایران موج می‌زد. چرا که استبداد پهلوی با کودتای آمریکایی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ قوام و دوام یافته بود و دولت آمریکا تا آخرین لحظات حیات رژیم پهلوی آن را مورد تأیید و حمایت قرار داده بود. با این وجود، امام خمینی در همان آغازین روزهای پیروزی از انقلابیون خواستند تا از حمله به سفارتخانه‌های خارجی بپرهیزند. اما این خواسته از سوی گروه‌های مارکسیست نادیده انگاشته شد و در ۲۵ بهمن ماه 13۵۷ افراد مسلح وابسته به چریک‌های فدایی خلق با حمله به سفارت آمریکا در تهران، ویلیام سولیوان سفیر این کشور را به همراه جمعی از اعضای سفارت به گروگان گرفتند. موضوع پس از چند ساعت با دخالت دولت موقت پایان یافت و سه روز بعد نیز دولت ایالات متحده رژیم جدید ایران را به رسمیت شناخت.
When the Islamic Revolution climaxed in 1357 and won, Deep hatred of the United States of America in Iran was prevailed. Since Pahlavi autocracy was strengthen and revived by American coup in 28 Mordad 1332 and America was approved and supported regime until the last moments of the life of it. However, in the early days of the victory, Imam Khomeini, urged revolutionary to refrain from attacking foreign embassies. But these demands were ignored by Marxist groups, and on 25 February (Bahman) 1357, linked gunmen of fedayeen khalq guerrillas attacked the America Embassy in Tehran, and take hostage of Ambassador William Sullivan, along with a group of members of the embassy. After a few hours This Issue ended by the involvement of interim government and three days later, the United States government recognize (legalize) the new regime in Iran.
