اسلام پذیری و تشیع مآبی در آناتولی

محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی

هادی امینیان ¹ (دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، گروه تاریخ، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران)
احمد اشرفی ² (استادیار، گروه تاریخ، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.)
محمد نبی سلیم ³ (دانشگاهاستادیار، گروه تاریخ، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. آزاد اسلامی شاهرود)

تاریخ دریافت : 1399/02/01 تاریخ پذیرش : 1399/09/19 تاریخ انتشار : 1399/09/01

کلید واژه: اسلام, تشیع, آناتولی, تعامل فرهنگی, قرون میانی,

چکیده مقاله :

ورود اسلام و به دنبال آن، فرهنگ اسلامی به مناطق آسیای غربی، از نکات درخورتامل تاریخ اسلام است. هرچند اسلام توسط نظامهای سیاسی وارد این مناطق شد، اما نمودهای فرهنگی چون: مذاهب و آموزه های اعتقادی از طریق انتقال و تعامل خرده فرهنگ های بازمانده از تمدنهای شرق نزدیک، توانستند اثربخش و تحرک آفرین باشند. به نحوی که در مدت کوتاهی، آسیای صغیر یا آناتولی نه فقط از مهاجرت اقوام ترک ، بلکه از رهاوردی که مهاجران با خود آوردند، بهره برد و زمینه ساز پویشهای بزرگی در زمینه های سیاسی و فرهنگی گردید. این پژوهش با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای و بر پایه شیوه تحقیق اسنادی، برآن است تا به بررسی و تحلیل روند اسلام پذیری در ناحیه موسوم به آناتولی بپردازد و تبعات بعدی آن را از جهت نفوذ افکار و تعالیم شیعی در حد فاصل آناتولی تا شرق دریای مدیترانه ، که نواحی مرزی جهان اسلام بوده اند، مورد تامل قرار دهد. نتیجه پژوهش نشان می دهد که تاثیر تمدن و فرهنگ ایران بر اقوام مهاجر به آسیای صغیر و همزمانی پیوند تشیع و تصوف، در سده های 8و 9 ق/13 و 14 م، باعث شد تا علاوه بر تثبیت فرایند اسلام پذیری، صوفیگرائی متشیع نیز به عنوان بخشی از روند جذب در تمدن اسلامی، در غرب آسیا رواج یابد.

چکیده انگلیسی:

The introduction of Islam and, subsequently, Islamic culture into the West Asian regions, is one of the key points in the history of Islam. Although Islam entered these areas through political systems, cultural manifestations such as: Religions and doctrines were effective and moving through the transfer and interaction of subcultures that survived the Near Eastern civilizations. In short, Asia Minor or Anatolia benefited not only from the migration of the Turkic peoples, but also from the immigrants they brought with them, and gave rise to great political and cultural dynamics. This research uses authentic library resources based on the documentary research method to study and analyze the process of Islamization in the area of ancient Asia or Anatolia and its subsequent implications for the influence of Shiite thought and teachings in the distance. Anatolian to the east of the Mediterranean Sea, which were the frontier areas of the Muslim world. The results show that the influence of Iranian civilization and culture on the ethnic minorities of Asia Minor and the coexistence of Shi'ism and Sufism in the 8th and 9th centuries A.H / 13th and 14th centuries A.D led to the consolidation of the process of Islamization, as well as to the Sufism. As part of the process of assimilation into Islamic civilization, it is widespread in West Asia.