آسیب شناسی برنامه درسی هنر در بعدهای طراحی، فعالیت های یاددهی – یادگیری وارزشیابی در دوره راهنمایی
محورهای موضوعی : علوم تربیتیمحمد جواد لیاقت دار 1 , مجید امیری 2 , ستاره موسوی 3
1 - عضو گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
2 - گروه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
3 - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان
کلید واژه: طراحی, ارزشیابی, کلید واژه: برنامه درسی هنر, فعالیتهای یاددهی یادگیری,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر به آسیب شناسی برنامه درسی هنر در بعدهای طراحی آموزشی، فعالیت های یاددهی یادگیری و ارزشیابی بوده است. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و به شیوه ترکیبی انجام شده است. جامعه کمی پژوهش شامل کلیّه ی معلّمان زن هنر دورهی راهنمایی تحصیلی ناحیه ۲ شهر اصفهان است و جامعة آماری بخش کیفی جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان برنامه درسی مقطع دکتری در دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد خوراسگان بودند، که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد 7 نفر از آنان انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها از دو ابزار مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است، همچنین روایی محتوایی ابزارها از طریق نظرات متخصصان بررسی شده، پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 96/0 برآورد شده است. یافته های کمی نشان داده است؛ مهمترین آسیب های درس هنر در بعدهای 1- طراحی عبارتند از؛ ساعات کم تدریس، عدم برنامه ریزی صحیح. 2- فعالیتهای یاددهی یادگیـری: در حاشیه بودن درس هنر، کمبود امکـانات. 3- روشهای ارزشیابی: توقع زیاد والدین و دانش آموزان. یافته های کیفی نشان داده است عدم غنی سازی محتوا، کم توجهی به اصول برنامه ریزی درسی از مهمترین آسیبهای برنامه های درسی در مرحله طراحی آموزشی است. دوره های دانش افزایی محدود، بهره گیری محدود از دیدگاه های نوین، از مهمترین آسیب های برنامه های درسی در مرحله فعالیتهای یاددهی یادگیری است.
In recent years international higher education has become one of the key objectives of higher education policy makers around the world. Promotion global internet networks and development of knowledge-based, intertwined national economies and advantages and benefits of internationalization, Prompteduniversities to reflect this change in activity and need to obtain appropriate and rational policies and strategies the more than in the past.The present study is aimed to evaluate the effective components on transnational higher education in higher education of Iran. The study methodology is qualitative and thematic analysis. The data were collected and extracted of 40 papers being indexed in scientific bases during 1990-2015. Based on thematic analysis, transnational higher education components were classified on structural and organizational components with 6 organizing and 25 basic themes, educational and research components with 4 organizing and 8 basic themes and cultural components with 2 organizing and 6 basic themes and relevant theme structure were considered.
_||_