مقایسه اثر بخشی رویکرد معنادرمانی و شادمانی فوردایس بر کاهش افسردگی زنان سالمند شهر تهران
محورهای موضوعی : علوم تربیتیزهرا کاشانی نسب 1 , عبداله شفیع آبادی 2 , ابوالفضل کرمی 3
1 - کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - استاد مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی
3 - استادیار دانشگاه علامه طباطبایی.
کلید واژه: افسردگی, معنادرمانی, شادمانی فوردایس, زنان سالمند,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی رویکرد معنادرمانی و رویکرد شادمانی فوردایس بر کاهش افسردگی زنان سالمند در سال 1389 انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل زنان 58 سال به بالای مراجعه کننده به خانههای سلامت منطقه 1 و 12 شهر تهران، با تعداد 74 نفر بود. پژوهش از نوع طرح نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود، که درآن پژوهشگر با ایجاد یک موقعیت با شرایط خاص چگونگی تأثیر این دو رویکرد را بر کاهش افسردگی زنان سالمند شهر تهران مورد بررسی قرار داد. حجم نمونه 42 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه افسردگی بک 21 سؤالی بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس و آزمون T اختلافی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که: میزان افسردگی سالمندانی که مشاوره گروهی به روش معنادرمانی را دریافت کردهاند به طور معنی داری کمتر از میزان افسردگی سالمندانی است که مشاوره گروهی به روش معنادرمانی را دریافت نکردهاند. همچنین میزان افسردگی سالمندانی که آموزش شادمانی فوردایس را دریافت کردهاند به طور معنی داری کمتر از میزان افسردگی سالمندانی است که آموزش شادمانی فوردایس را دریافت نکردهاند. بدین ترتیب نتیجه میشود که رویکرد معنادرمانی و رویکرد شادمانی فوردایس بر کاهش افسردگی سالمندان مؤثر است. به علاوه نتایج نشان داد بین میزان تاثیرگذاری دو رویکرد معنادرمانی و شادمانی فوردایس بر کاهش افسردگی سالمندان تفاوت معنی داری وجود ندارد.
The aim of this research was to compare the effectiveness of logo-therapy and Fordyce Happiness on reduction of elderly women’s depression in Tehran. For this reason elderly women who came to the Salamat House in region 1 and 12 of Tehran were chosen and tested by Beck Depression Inventory (BDI), they were 74 persons.Then 42 women were selected and placed randomly into tow experimental groups and one control group.One of the experimental groups was given 10 sessions logotherapy counseling and another experimental group was given 8 sessions Fordyce happiness training. The research design was pretest-posttest with control group. In order to analyze the collecting data, covariant and independent T tests were used.The results shows that: 1.The rate of depression in the group that had been consulted in logo-therapy sessions is significantly less than those that had not been in sessions. 2.The rate of depression in the group that had been taught Fordyce happiness is significantly less than those that had not been in sessions. 3.There is no significant difference between effectiveness of two approach: Logotherapy and Fordyce happiness