اثر بخشی آموزش یادگیری اجتماعی – هیجانی بر اهمال کاری تحصیلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
نرگس برزآبادی فراهانی
1
,
سوزان امامی پور
2
,
مژگان سپاه منصور
3
1 - گروه روان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه روان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - گروه روان شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: " یادگیری اجتماعی – هیجانی ", " اهمال کاری تحصیلی ", " مهارت های ارتباطی ",
چکیده مقاله :
هدف پژوهش تعیین تأثیر آموزش یادگیری اجتماعی – هیجانی (SEL) بر اهمال کاری تحصیلی و مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر است . جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه هشتم یکی از دبیرستان های منطقه 14 تهران در سال تحصیلی98 – 1397 به تعداد 180 نفر و تعداد نمونه 30 نفر بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند . گروه آزمایش 12 جلسه تحت آموزش SEL قرار گرفتند . روش پژوهش نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون - پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل با دوره پیگیری و ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه اهمال کاری سولمون و راثبلوم ( 1984 ) و مهارتهای ارتباطی کویین دام ( 2004 ) بود . یافته های پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری و t وابسته باکمک نرم افزارSPSS 25 موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت . نتایج تحلیل نشان داد تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه آزمایش و کنترل در نمره های اهمال کاری تحصیلی وجود داشت. نتایج آزمون tوابسته نشان داد تفاوت معنی داری بین نمرات پس آزمون و پیگیری اهمال کاری تحصیلی وجود ندارد . به عبارت دیگر آموزش SEL بر اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان دختر تأثیرمعنادار و پایداری دارد . نتایج همچنین نشان داد تفاوت معنی داری بین میانگین دو گروه آزمایش و کنترل در نمره های مهارت های ارتباطی وجود نداشت . به عبارت دیگر آموزش SEL بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان دختر اثر معناداری ندارد .
The purpose of this study was to determine the effect of social-emotional learning (SEL) training on academic procrastination and communication skills in female students.The statistical population consisted of eighth grade female students in one of the high schools of district 14 of Tehran in the school year of 2018-2019 with 180 students and 30 students who were selected by Simple Random Samplingand were randomly divided into experimental and control groups.The experimental group received SEL training for 12 sessions.The research method was quasi-experimental with pretest-posttest with experimental and control group with follow-up period and data gathering tool was Solomon & Rothblum (1984) procrastination questionnaire and Queendom (2004) communication skills.The findings were analyzed by one-way and multivariate analysis of covariance tests and dependent t-test using SPSS25 software. The results of analysis of covariance showed that there was a significant difference between the mean of experimental and control groups in academic procrastination scores. Results of dependent t-test showed that there was no significant difference between post-test and follow-up scores. In other words, SEL training has a significant and lasting effect on academic procrastination of female students. The results also showed that there was no significant difference between the mean of experimental and control groups in communication skills scores. In other words, SEL training had no significant effect on the communication skills of female students.
_||_
