بررسی پراکنش آلایندی ذرات ریز معلق PM2.5در فضاهای ورزشی مناطق مختلف شهر تهران براساس الگوی توسعه پایدار
محورهای موضوعی : کاربرد GIS&RS در برنامه ریزی شهری
یونس وزیری
1
(
گروه تربیت بدنی ، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاله آزاد اسلامی واحد شاهرو.د. شاهرود . ایران .
)
جلال جمالی نسب
2
(
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
)
محمد علی عاطفی
3
(
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی .گروه تربیت بدنی .واحدد شاهرود .دانشگاه آزاد اسلامی ، شاهرود . ایران
)
حسن صادق پور
4
(
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
)
علی شورگشتی
5
(
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
)
کلید واژه: آلودگی هوا, شهر تهران, ارزیابی ریسک, ذرات معلق,
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه ارزیابی پراکنش آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از 2.5 میکرون در فضاهای ورزشی شهر تهران می باشد. این تحقیق از نظر برونداد کاربردی است. در ابتدا داده های مربوط از طریق ایستگاه های سنجش آلاینده در منطقه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس درون یابی کریجینگ طبقه بندی شد.در نهایت بر اساس جدول شاخص کیفیت هوا، سطح اهمیت ایمنی بهداشتی طبقه بندی و نقشه مربوطه تهیه شد. از طریق تکنیک IO، لایه مکان‌یابی کاربری‌های حساس و آسیب‌پذیر روی سطح منطقه و لایه آلاینده قرار گرفت. نتایج نشان داد که منطقه 10 شهرداری تهران با میانگین غلظت 42 میکروگرم بر متر مکعب آلوده ترین منطقه از نظر این آلاینده در شهر تهران است. همچنین؛ بیشترین میزان آلاینده PM2.5 مربوط به نیمه مرکزی و جنوبی منطقه است. همچنین؛ آلوده ترین ماه سال آبان با میانگین غلظت 56 میکروگرم بر متر مکعب بوده است. این منطقه از نظر شاخص کیفیت هوا بر اساس نوع آلاینده ها 104 روز ناسالم برای گروه های حساس داشته است. ارزیابی ریسک زیست محیطی و بهداشتی برای این آلاینده حاکی از آن است که بر اساس روش ویلیام فاین، ریسک شماره 105 تعیین شده است که نشان دهنده میانگین سطح ریسک است. از این رو؛ به اقدامات اصلاحی و اضطراری برای کنترل خطر نیاز دارد.
The purpose of this study is to evaluate the pollutant distribution of suspended particles with a diameter of less than 2.5 microns in sports spaces in Tehran. This research is practical in terms of output. At first, relevant data were collected and analyzed through pollutant measurement stations in the area. It was classified based on Kriging interpolation. Finally, based on the air quality index table, the importance level of health safety was classified and the corresponding map was prepared. Through the IO technique, the location layer of sensitive and vulnerable uses was placed on the surface of the area and the pollutant layer. The results showed that district 10 of Tehran municipality with an average concentration of 42 micrograms per cubic meter is the most polluted area in terms of this pollutant in Tehran. also; The highest amount of PM2.5 pollutant is related to the central and southern half of the region. also; The most polluted month of the year was November with an average concentration of 56 micrograms per cubic meter. This area has had 104 unhealthy days for sensitive groups in terms of air quality index based on the type of pollutants. The environmental and health risk assessment for this pollutant indicates that according to the William Fine method, risk number 105 has been determined, which represents the average level of risk. therefore; It requires corrective and emergency measures to control the risk.
_||_
