ارزیابی ارتباط تابآوری با خطرپذیری در مواجهه با مخاطرات طبیعی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل تحلیلی دیمیتل و تحلیل شبکهای ANP(مطالعه موردی:شهر بندرعباس)
محورهای موضوعی : کاربرد GIS&RS در برنامه ریزی شهریوحید سهرابی 1 , محمدابراهیم عفیفی 2 , مرضیه موغلی 3
1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه آزاد اسلامی لارستان،ایران
2 - استادیار داشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان
3 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران؛
کلید واژه: تابآوری, مخاطرات, خطرپذیری, شهر بندرعباس.,
چکیده مقاله :
مقدمه: امروزه بروز مخاطرات طبیعی و ایجاد خسارات و تلفات ناشی از این مخاطرات در نقاط مختلف جهان موجب گردیده تا ایمنتر نمودن شهرها و نقاط شهری، به یک چالش درازمدت اما دستیافتنی تبدیل شود. تابآور ساختن شهرها در ابعاد مختلف، راهی مناسب و کارا در جهت تقویت ساختار شهر برای مقابله با بحرانها و مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی است. برایناساس این هدف از این پژوهش بررسی رابطه تابآوری شهر بندرعباس با وضعیت خطرپذیری در برابر سوانح طبیعی میباشد. روش کار: روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش بررسی توصیفی - تحلیلی، روش گردآوری اطلاعات بهصورت اسنادی (کتابخانهای) و میدانی (مصاحبه و پرسشنامه) و جهت تجزیهوتحلیل دادهها از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل تحلیلی دیمیتل و تحلیل شبکهای ANP استفاده میگردد. متغیرهای مورد بررسی در جهت تبیین تابآوری شهر بندرعباس به شرح وضعیت فضاهای باز، کاربریهای ناسازگار، زمین (بستر)، مقاومت ساختمان، دسترسی، مالکیت، تراکم هستند که در پارادایم ارائه شده مورد واکاوی قرار میگیرند. پس از جمعآوری امتیازات و حاصلضرب امتیازات در ضرایب بهدستآمده، از فرایندهای آماری به مدل تابآوری شهری اقدام به اندازهگیری نهایی میزان تابآوری شهری در بندرعباس شده است، نتایج: نتایج نشان میدهد، مقدار آن 44398/5 محاسبه گردیده که نشاندهنده که نیاز مبرم به تدوین برنامهها و ساختار اصلاحی برای افزایش سطح تابآوری در این منطقه شهری را دارا هستند.
Introduction: Today, the occurrence of natural hazards and the damage and casualties caused by these hazards in different parts of the world have made making cities and urban areas safer, becoming a long-term but achievable challenge. Making cities resilient in different dimensions is a suitable and efficient way to strengthen the city's structure to deal with natural and unnatural crises and hazards. Therefore, the purpose of this research is to investigate the relationship between the resilience of Bandar Abbas city and the state of vulnerability to natural disasters. Methodology: research method in terms of purpose, applied and in terms of descriptive-analytical survey method, the method of collecting information in the form of documents (library) and field (interviews and questionnaires) and to analyze data from geographic information system and analytical model of DeMitel and network analysis of ANP is used. The investigated variables in order to explain the resilience of Bandar Abbas city are the state of open spaces, incompatible uses, land (substrate), building resistance, access, ownership, density, which are analyzed in the presented paradigm. After collecting the points and the product of the points in the obtained coefficients, from the statistical processes to the urban resilience model, the final measurement of the urban resilience in Bandar Abbas has been made. Results: The results show that its value was calculated as 5.44398, which indicates that there is an urgent need to formulate programs and reform structures to increase the level of resilience in this urban area