بررسی میزان تخریب آفت‌کش دیازینون با استفاده از اشعه ماوراء‌بنفش (UV)
محورهای موضوعی : آفات گیاهی
الهام قلعه نویی
1
(دانشجوی دکتری، گروه حشره‌شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران)
سهراب ایمانی
2
(استادیار، گروه حشره‌شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
ثمین صدیق
3
(استادیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران)
کلید واژه: سیب, دیازینون, اشعه ماوراء بنفش, راکتور,
چکیده مقاله :
سموم دفع آفات کشاورزی می توانند اثرات مخربی بر روی محیط زیست و انسان هایی که از محصولات به شکل تازه مصرف می کنند، داشته باشند. دیازینون حشره کشی نیمه سیستمک است که اثرات کنه کشی و نماتد کشی دارد و به صورت تنفسی، تماسی و گوارشی در کنترل آفات جونده و مکنده استفاده می شود. اشعه ماوراء بنفش (UV) در گستره امواج الکترومغناطیسی است که طول موج کوتاه و انرژی بسیار زیادی داشته و برای انسان نامرئی است. اثرات مخرب UV در تمامی موجودات از باکتری ها گرفته تا گیاهان و مهره داران در خشکی و آب برای همه شناخته شده است. در این مطالعه با استفاده از این اشعه به عنوان عامل تجزیه کننده آفت کش، میزان تخریب آفت کش دیازینون مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در دو حالت اسپری روی میوه سیب و کاغذ صافی انجام و نمونه های شاهد دور از نور آفتاب و نمونه های تیمار در دوره های زمانی مد نظر در معرض نور آفتاب قرار گرفتند. هر آزمایش در 3 تکرار انجام شد. میزان تجزیه دیازینون در راکتور بیشتر از انرژی خورشیدی بود. به طوری که بیشترین میزان تجزیه بعد از 300 دقیقه با متوسط 60 و 83 درصد به ترتیب در سولار و راکتور مشاهده گردید. تشعشعات UV نه تنها اثر تخریب کننده ای بر دیازینون داشت، بلکه در ترکیب با سایر عوامل نیز تأثیر مهمی بر تجزیه دیازینون ایجاد شد.
Agricultural pesticides may have detrimental effects on the environment and people consuming fresh products. Diazinon is a semi-systemic synthetic organophosphate insecticide, acaricide and nematicide, which is commonly used in agriculture because of its respiratory, contact, and digestive effects on a wide variety of rodent and sucking pests. Ultraviolet (UV) radiation is a form of electromagnetic energy with a short wavelength and a large amount of energy that is invisible to humans. UV's detrimental effects on all life on land and water, from bacteria to plants and vertebrates, are well known. In this analysis, the degradation of diazinon was evaluated using this radiation as a pesticide degrading agent. The experiment was carried out in two sprays on apple fruit and filter paper. Control samples were kept out of direct sunlight, while treatment samples were exposed to sunlight for 30, 60, 120 and 300 minutes. Each experiment was performed in three replications. According to the findings, the rate of diazinon degradation in the reactor was higher than that of sunlight. So that the highest degradation rate after 300 minutes with an average of 60% and 83% was observed in solar and reactor, respectively. Not only did UV radiation have a degrading effect on diazinon, but also it had a significant effect in combination with other factors.
_||_
