بررسی میزان تخریب آفت‌کش دیازینون با استفاده از اشعه ماوراء‌بنفش (UV)
الموضوعات :
الهام قلعه نویی
1
,
سهراب ایمانی
2
,
ثمین صدیق
3
1 - دانشجوی دکتری، گروه حشره‌شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران
2 - استادیار، گروه حشره‌شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین، ایران
الکلمات المفتاحية: سیب, دیازینون, اشعه ماوراء بنفش, راکتور,
ملخص المقالة :
سموم دفع آفات کشاورزی می توانند اثرات مخربی بر روی محیط زیست و انسان هایی که از محصولات به شکل تازه مصرف می کنند، داشته باشند. دیازینون حشره کشی نیمه سیستمک است که اثرات کنه کشی و نماتد کشی دارد و به صورت تنفسی، تماسی و گوارشی در کنترل آفات جونده و مکنده استفاده می شود. اشعه ماوراء بنفش (UV) در گستره امواج الکترومغناطیسی است که طول موج کوتاه و انرژی بسیار زیادی داشته و برای انسان نامرئی است. اثرات مخرب UV در تمامی موجودات از باکتری ها گرفته تا گیاهان و مهره داران در خشکی و آب برای همه شناخته شده است. در این مطالعه با استفاده از این اشعه به عنوان عامل تجزیه کننده آفت کش، میزان تخریب آفت کش دیازینون مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در دو حالت اسپری روی میوه سیب و کاغذ صافی انجام و نمونه های شاهد دور از نور آفتاب و نمونه های تیمار در دوره های زمانی مد نظر در معرض نور آفتاب قرار گرفتند. هر آزمایش در 3 تکرار انجام شد. میزان تجزیه دیازینون در راکتور بیشتر از انرژی خورشیدی بود. به طوری که بیشترین میزان تجزیه بعد از 300 دقیقه با متوسط 60 و 83 درصد به ترتیب در سولار و راکتور مشاهده گردید. تشعشعات UV نه تنها اثر تخریب کننده ای بر دیازینون داشت، بلکه در ترکیب با سایر عوامل نیز تأثیر مهمی بر تجزیه دیازینون ایجاد شد.
_||_
