نقش میانجی شفقت به خود در رابطه بین استرس ادراک شده و تصویر بدن با بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار شهر تهران
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
شادی کبیری آق زیارت
1
,
افسانه طاهری
2
,
خدیجه ابولمعالی
3
1 - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2 - استادیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
3 - دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: استرس ادراک شده, , , , , بهزیستی ذهنی, , , , , تصویر بدن, , , , , شفقت به خود,
چکیده مقاله :
هدف: بهزیستی ذهنی می تواند نقش سازگارانه ای در مواجهه با شرایط نامساعد و استرس زا ایفا کند لذا هدف پژوهش نقش میانجی شفقت به خود در رابطه بین استرس ادراک شده و تصویر بدن با بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار شهر تهران بود. روش : پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحظ گرداوری داده ها کمی توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه آماری تمامی زنان ورزشکار مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در شهر تهران در سال 1399، بازه سنی(50-20 سال) بودند.250نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی ذهنی دینر و همکاران(1985)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن، کمارک و مرملستین(1983) و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدن وینستد و جانـدا(1987) بود . داده ها با استفاده از روش همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss و PLS تحلیل شد. یافته ها: به طور کلی تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر تصویر بدن به بهزیستی نقش میانجی داشت، نتایج نشان داد که استرس ادارک شده و شفقت به خود توانست بهزیستی ذهنی را پیش بینی کندهمچنین تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر بین استرس ادارک شده و بهزیستی ذهنی توانایی نقش میانجی را نداشت. در مسیر تصویر بدن به بهزیستی نقش میانجی داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گیری کرد که راهبردهایی که شفقت به خود را افزایش می دهد می تواند تصویر بهتری از تصویر بدن ارایه دهد و بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار را افزایش دهد.
Purpose: Mental well-being can play an adaptive role in facing adverse and stressful conditions, so the aim of the research was the mediating role of self-compassion in the relationship between perceived stress and body image with the mental well-being of female athletes in Tehran. Methodology: The research was applied in terms of purpose and from the point of view of data collection, it was descriptive and correlational. The statistical population was all female athletes who referred to sports clubs in Tehran in 2019, age range (20-50 years). 250 people by method Available sampling was selected. The research tools included Diener et al.'s Mental Well-Being Questionnaire (1985), Cohen, Komark and Marmelstein's Perceived Stress Questionnaire (1983) and Winstead and Janda's Body Image Concern Questionnaire (1987). Data were analyzed using Spearman's correlation method and path analysis using spss and PLS software. Findings: In general, the path analysis showed that self-compassion played a mediating role in the path of body image to well-being, the results showed that perceived stress and self-compassion could predict mental well-being, also the path analysis showed that self-compassion In the path between perceived stress and mental well-being, it did not have the ability to play a mediating role. It played a mediating role in the path of body image to well-being. Conclusion: According to the results, it can be concluded that strategies that increase self-compassion can provide a better picture of body image and increase the mental well-being of female athletes.
