رابطه سبک‌های یادگیری و مولفه‌های آن با خلاقیت و مولفه‌های آن در دانش آموزان پسر دبیرستان
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)
حسین سوری
1
,
محمدباقر کوپایی
2
,
اسمعیل صفری
3
1 - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشکده علوم انسانی ، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
کلید واژه: سبک‌های یادگیری, خلاقیت, مولفه, دانش‌آموز, ,
چکیده مقاله :
هدف: هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سبک‌های یادگیری و مولفه‌های آن با خلاقیت و مولفه-های آن در بین دانش‌آموزان دبیرستانی پسر می‌باشد. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی کانونی می‌باشد. جامعه آماری شامل همه دانش‌آموزان پسر دبیرستان‌های شهرستان کوهدشت است. تعداد کل این جامعه 1320 دانش‌آموز بود که از این جامعه آماری، تعداد 370 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون مداد-کاغذی چندپاسخی برای سنجش خلاقیت عابدی (1372) و پرسشنامه (سیاهه) سبک‌های یادگیری کلب (1985) بود. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی کانونی بین سبک‌های یادگیری با خلاقیت و مولفه‌های آن‌ها نشان می-دهد بین سبک‌های یادگیری با خلاقیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، میان دانش‌آموزان با سبک‌های یادگیری متفاوت از لحاظ خلاقیت تفاوت وجود دارد. نتیجه‌گیری: در مجموع می‌توان بیان کرد خلاقیت با سبک های یادگیری دانش‌آموزان ارتباط مستقیمی داشته و در صورت مناسب بودن خلاقیت در ابعاد معنادار سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط، می‌توان انتظار داشت که یادگیری دانش‌آموزان در ابعاد تجربه عینی، مشاهده تأملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال بهبود یابد.
Purpose: The way a learner receives and processes information is different among people, the purpose of this research is to investigate the relationship between learning styles and its components with creativity and its components among male high school students. Method: The current research is descriptive of Canonical Correlation type. The statistical population of this research includes all male high school students in Kohdasht city. The total number of this population was 1320 students, of which 370 people were selected by multi-stage random sampling method. The tools used in this research were the multiple-choice paper-pencil test to measure Abedi's creativity (1372) and the learning style Inventory (list) of Kolb (1985). Findings: The results of the Canonical Correlation test between learning styles and creativity and their components indicate that there is a positive and significant relationship between learning styles and creativity. Also, there is a difference between students with different learning styles in terms of creativity. Conclusion: In general, it can be said that creativity has a direct relationship with students' learning styles, and if creativity is appropriate in the meaningful dimensions of fluidity, innovation, flexibility, and expansion, it can be expected that students' learning will improve in the dimensions of objective experience, reflective observation, abstract conceptualization, and active experimentation.
