سیاستگذاری شهرهای سبز سازگاربا استانداردهای زیست محیطی (نمونه شهر مرند)

محورهای موضوعی : معماری

علی علمی ¹ , بختیار عزت پناه ²

1 - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری،گروه شهرسازی،واحد مرند،دانشگاه آزاد اسلامی،مرند،ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران

تاریخ دریافت : 1401/04/19 تاریخ پذیرش : 1402/09/25 تاریخ انتشار : 1402/09/01

کلید واژه: ارزیابی, تحلیل سلسله مراتبی, شهر سبز, شهر مرند,

چکیده مقاله :

امروزه برنامه ریزان و مسئولان شهری برای ایجاد محیطی مطلوب، ایمن و پایدار رویکردهایی را در پیش گرفته اند که یکی از آنها شهر سبز است. این رویکرد دارای چندین شاخص و زیرشاخص است که عمدتاً شامل موضوعات مرتبط با انرژی، آب، هوا، پسماند، فاضلاب، حمل و نقل، کاربری اراضی و مدیریت زیست محیطی است. این تحقیق با هدف ارزیابی و سنجش میزان تناسب و تناسب حوزه‌های مختلف انجام شده است. شهر مرند با شاخص‌های تنوع زیستی بر اساس رویکرد شهر سبز توسعه یافته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان منابع آب، محیط زیست و شهرداری‌های مرفا هستند که به 14 پرسشنامه پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده گردید. نتایج نشان داد که شاخص‌های پساب، پسماند و مدیریت زیست محیطی به ترتیب با وزن 0.019،ر0.024، 0.044 در شهرستان مرند نامناسب هستند. همچنین بر اساس نتایج محاسبات، مناطق 5، 2 و 4 با ضرایب وزنی 0.312، 0.209 و 0.16 در هر هشت شاخص شهر سبز و مناطق 1 و 3 با ضرایب 0.154 و 0.143 در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند. در بدترین حالت هستند. به عبارت دیگر حاشیه شمالی شهر (1) و مناطق مرکزی و قدیمی شهری شهر (3) با توجه به شاخص‌های تنوع زیستی شهر سبز در وضعیت مناسبی قرار ندارند.

چکیده انگلیسی:

Today, urban planners and officials have taken approaches to create a favorable, safe and sustainable environment, one of which is Green City. This approach has several indicators and sub-indicators that mainly include issues related to energy, water, air, waste, sewage, transportation, land use and environmental management. This research aims to evaluate and measure the degree of suitability and suitability of different areas. The city of Marand has been developed with biodiversity indicators based on the Green City approach. The research method was descriptive-analytical and questionnaire was used for data collection. The statistical population of the research is the staff of Marfa Water Resources, Environment and Municipalities, which responded to 14 questionnaires. Analytical Hierarchy Process (AHP) as well as SWOT strategic method were used to analyze the research data. The results showed that wastewater, waste and environmental management indices with the weighting of 0.019, 0.024 and 0.044 were inappropriate in Marand city, respectively. Also, based on the results of calculations, zones 5, 2 and 4 with weight coefficients of 0.312, 0.209 and 0.16 are ranked first to third in terms of all eight indices of green city and zones 1 and 3 with coefficients of 0.154 and 0.143 are in worst condition. Are. In other words, the northern margin of the city (1) and the central and old urban areas of the city (3) are not in good condition with regard to the biodiversity indicators of the green city. According to the research results, the location of the type of strategy in the environmental structure of Marand is an aggressive approach.

منابع و مأخذ:

Abdi, N., Zanganeh Shahraki, S., Marsousi, N., & Rostami, S. B. (2016). Human Factors Affecting Urban Sprawl in Sanandaj (1976-2015) With Emphasis on Informal Settlements and Peri-Urban Villages. Journal of Rural Research, 7(3), 564-581.

Asgarzadeh, M., Koga, T., Yoshizawa, N., Munakata, J., & Hirate, K. (2010). Investigating green urbanism; building oppressiveness. Journal of Asian Architecture and Building Engineering, 9(2), 555-562.

Beatley, T. (2012). Green urbanism: Learning from European cities. Island press.

Beatley, T. (Ed.). (2012). Green cities of Europe: global lessons on green urbanism. Washington, DC: Island press.

Cervero, R., & Sullivan, C. (2011). Green TODs: marrying transit-oriented development and green urbanism. International journal of sustainable development & world ecology, 18(3), 210-218.

Esparham, A. (2023). Geopolymer concrete, a way for green construction and sustainable urban development. Journal of Urban and Regional Policy, 2(5), 85-101.

Hosseini, S. M., Rahnama, M. R., Ajzae Shokuhi, M., & Kharazmi, O. A. (2020). Analysis of Factors Affecting Pattern Green City with Futures Study Approach in Mashhad. Journal of Environmental Science and Technology, 22(6), 323-336.

Khademolhoseini, A., ghaedrahmati, S., & Jamshidi, Z. (2016). Assessment of sustainability in Urban Green Space in 15 districts of Isfahan. Human Geography Research, 48(4), 751-763. doi: 10.22059/jhgr.2016.53398

Lehmann, S. (2010). The principles of green urbanism: Transforming the city for sustainability (pp. 1-15). London: Earthscan.

Low, N., Gleeson, B., Green, R., & Radovic, D. (2016). The green city: sustainable homes, sustainable suburbs. Routledge.

McCann, E. (2017). Mobilities, politics, and the future: Critical geographies of green urbanism. Environment and Planning A: Economy and Space, 49(8), 1816-1823.

Newman, P. (2010). Green urbanism and its application to Singapore. Environment and urbanization Asia, 1(2), 149-170.

Pow, C. P., & Neo, H. (2015). Modelling green urbanism in C hina. Area, 47(2), 132-140.

Rapoport, E., & Vernay, A. (2011). Defining the eco-city: a discursive approach.

Sharifzadegan, M., & ebadi ghajari, S. (2022). The role of ecological footprint in spatial development planning of sari district. Journal of Urban and Regional Policy, 1(2), 19-37.

Taheri Mirghaed, E., & Saberi, H. (2021). Feasibility Study of Development of Vertical Green Spaces (Green Roof) to Achieve an Ecological City; Case Study: District 5 of Isfahan. Armanshahr Architecture & Urban Development, 14(35), 285-298.

Venkatesh, G. (2014). A critique of the European green city index. Journal of Environmental Planning and Management, 57(3), 317-328.

yazdanpanah abdolmalaki, A., Latifi, G., & Al- saeidi, H. (2023). Adaptive policy making with emphasis on ecological city; A case study of Zayandeh Rood river. Journal of Urban and Regional Policy, 2(5), 39-65.

Yu, X., Ma, S., Cheng, K., & Kyriakopoulos, G. L. (2020). An evaluation system for sustainable urban space development based in green urbanism principles—A case study based on the Qin-Ba mountain area in China. Sustainability, 12(14), 5703.

Zhou, H., Leung, V. C., Wang, K., Zhang, Y., & Yang, L. T. (2017). Toward big data in green city. IEEE Communications Magazine, 55(11), 14-18.