بررسی سطوح مالون دی الدئید در موش‌های مدل آزواسپرمی متعاقب یک دوره تمرینات شنا و پیوند سلول های بنیادی
محورهای موضوعی : فعالیت بدنی و تندرستی
سحر کوچکی
1
(دانشجوی دکتری، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران)
هاجر عباس زاده
2
(دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران)
پروین فرزانگی
3
(دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران)
کلید واژه: آزواسپرمی, مالون دی الدئید, تمرین,
چکیده مقاله :
هدف:هدف از پژوهش حاضر بررسی سطوح مالون دی الدئید در موش‌های مدل آزواسپرمی متعاقب یک دوره تمرینات شنا و پیوند سلول های بنیادی بود.روش:30 سر رت 8 هفته‌ای انتخاب، و سپس مدل آزواسپرمی با داروی بوسولفان با دوز 40 میلی‌گرم ایجاد گردید. موش‌ها به طور تصادفی در گروه های کنترل سالم(n=5)، کنترل شم(n=5)، کنترل آزواسپرمی(n=5)، آزواسپرمی+ تمرین(n=5)، گروه آزواسپرمی+سلول(n=5)و گروه آزواسپرمی+سلول+ تمرین(n=5)قرار داده شدند. یک ماه بعد از ایجاد مدل یک بار سلول‌های بنیادی به صورت پیوند در ناحیه مجران دفران به میزان یک میلیون سلول برای هر موش پیوند زده شد و پس از بهبود، به صورت روزانه به مدت 30 دقیقه در روز 5 روز در هفته شنا انجام دادند که این زمان به مدت 8 هفته انجام گرفت. سطوح مالون دی الدئید توسط روش تیوباربیتوریک اسید اندازه گیری و کلیه محاسبات با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS/23و در سطح معنی‌دار 05/0 p≤ انجام شد.یافته ها:نتایج نشان داد که القای مدل آزواسپرمی سبب افزایش سطوح مالون دی الدئید بافت بیضه نسبت به گروه سالم شد(P=0.002) و تمرین ورزشی در ترکیب با سلول‌درمانی سبب کاهش غیرمعنادار سطوح مالون دی الدئید بافت بیضه در موش‌های مدل آزواسپرمی شد(P>0.05). نتیجه گیری:به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر افزایش سطوح مالون دی الدئید در سلول های بافت بیضه موش‌های مدل آزواسپرمی نسبت به گروه سالم می باشد. از طرفی، فعالیت ورزشی منظم هوازی مانند شنا به همراه سلول درمانی احتمالا در مهار آثار ناشی از بیماری‌های ناباروری از طریق کاهش سطوح مالون دی الدئید و کاهش استرس اکسیداتیو کمک کننده خواهد بود.
The purpose of this study was to investigate the malondialdehyde levels in azoospermia model rats following a period of swimming training and stem cell transplantation. Thirty 8-week-old rats were selected, and then the azoospermia model was created with the drug busulfan with a dose of 40 mg. Rats were randomly divided into healthy control (n=5), sham control (n=5), azoospermia control(n=5), azoospermia+exercise (n=5), azoospermia+cell (n=5) and azoospermia+cell+exercise (n=5) groups. One month after the creation of the one-time model, stem cells were transplanted in the vas deferens in the amount of one million cells for each mouse, and after recovery, daily for 30 minutes in They swam 5 days a week for 8 weeks. Malondialdehyde levels were measured by thiobarbituric acid method and all calculations were done using SPSS/23 statistical software and at a significant level of p≤0.05. The results showed that induction of azoospermia model increased testicular tissue malondialdehyde levels (P=0.002) and exercise combined with cell therapy caused a non-significant decrease in testicular malondialdehyde levels in azoospermia model rats (P>0.05). In general, the results of the present research indicate an increase in malondialdehyde levels in testicular tissue cells of azoospermia model mice. On the other hand, regular aerobic exercise such as swimming along with cell therapy will probably help in controlling the effects of infertility diseases by reducing malondialdehyde levels and reducing oxidative stress.
_||_
