اثر ترتیب حرکات طی یک جلسه فعالیت مقاومتی بر پاسخ هورمون های تستوسترون و کورتیزول و نسبت بین آنها در مردان جوان تمرین نکرده
محورهای موضوعی : فعالیت بدنی و تندرستی
یاسر کاظم زاده
1
(
دانش آموخته دانشگاه خوارزمی
)
پگاه هوشنگی
2
(
دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال
)
حدیث حداد
3
(
دانش آموخته کارشناسی دانشگاه ازاد اسلامی واحد اسلامشهر
)
کلید واژه: هورمون آنابولیکی, تمرین مقاومتی, ترتیب حرکات, هورمون کاتابولیکی,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آرایش مختلف حرکات در تمرین مقاومتی بر پاسخ هورمون های کورتیزول و تستوسترون به یک جلسه فعالیت مقاومتی بود.روش شناسی: تعداد 12 مرد جوان سالم 19 تا 25 سال که هیچ گونه سابقه تمرین با وزنه را نداشتند به صورت تصادفی در 3 جلسه فعالیت مقاومتی با اعمال یکسان متغیرهای تمرین شرکت کردند. با فاصله 1 هفته آزمودنی ها سه جلسه فعالیت مقاومتی را اجرا کردند. در اولین جلسه حرکات به صورت بالاتنه-پایین تنه، جلسه دوم با ترتیب عکس و جلسه سوم به صورت یک درمیان انجام شد. 15 دقیقه قبل و بلافاصله پس از پایان هر سه جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی از آزمودنی ها نمونه گیری خون به عمل آمد و مقادیر هورمونهای کورتیزول و تستوسترون اندازه گیری و نتایج با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح 0.05 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد تغییر در ارایش حرکات تغییری در پاسخ کورتیزول و تستوسترون به یک جلسه فعالیت مقاومتی ایجاد نمی کند (به ترتیب، P=0.118 و P=0.344) اما تغییر در ترتیب حرکات در زمانی که آرایش حرکات به صورت یک درمیان از حرکات بالا تنه و پایین تنه بود، دارای بهترین نسبت بین کورتیزول و تستوسترون بود (P=0.028).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تغییر در ترتیب حرکات به صورت انجام حرکات به صورت یک حرکت بالاتنه و یک حرکت پایین تنه میتواند نسبت بین غلظت های تستوسترون به کورتیزول را در پایان یک جلسه تمرین بهبود بخشد.
AbstractThe most important purpose of the present study was to investigate the effect of different arrangements of movements in resistance training on the response of cortisol and testosterone hormones to a resistance activity session. 12 healthy young men aged 19 to 25 who had no history of weight training randomly participated in 3 sessions of resistance exercise with the same exercise variables. In the first session, the movements were performed as upper body-lower body, the second session was performed in reverse order, and the third session was performed as one in between. 15 minutes before and immediately after the end of all three sessions of resistance sports activity, blood samples were taken from the subjects, and the levels of cortisol and testosterone hormones were measured and the results were analyzed using variance analysis with repeated measures at α≥0.05 level. The results showed that the change in the arrangement of the movements does not cause a change in the response of cortisol and testosterone to a resistance activity session (respectively, P=0.118 and P=0.343), but the change in the order of the movements when the arrangement of the movements is in the middle of Upper body and lower body movements had the best ratio between cortisol and testosterone (P=0.028). The results of this research showed that changing the order of movements in the form of one upper body movement and one lower body movement can improve the ratio between testosterone and cortisol concentrations at the end of a training session.
_||_
