گذار مدرنیته در ادبیات معاصر ایران از رویکرد جامعهشناسی تفسیری (مطالعة موردی اندیشههای روششناختی هدایت و فروغ فرّخزاد)
محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسیحسین ابوالحسن تنهایی 1 , محمود عظیمی رستا 2
1 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و رئیس دانشکده علوم اجتماعی
2 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی و مدرس دانشگاه
کلید واژه: Methodology, Sadegh Hedayat, modernity, Forough Farrokhzad, dialectic, روششناسی- مدرنیته- توسعه- صادق هدایت- فروغ فرخزاد- دیالکتیک- جامعهشناسی تفسیری – کنش پژوهی(Abduction), Interpretive Sociology, Abduction,
چکیده مقاله :
مقالة حاضر تحلیلی مقایسهای در ارتباط با فرایند گذار مدرنیته در ادبیات معاصر ایران بر اساس روش و نگرش دیالکتیکی صادق هدایت و فروغ فرخزاد در خلق آثار و روایتهایشان است. این مطالعه در صدد یافتن پاسخ مناسب برای این پرسش اصلی پژوهش بود که صادق هدایت و فروغ فرخ زاد در گذار مدرنیته در ادبیات معاصر ایران بر مبنای مطالعه روش شناختیشان در خلق آثار خود بر چه روش و نگرشی متکی بودهاند که بر شناخت، نوع نگاه و نگرش آن ها موثر بوده است؟ نگاه پارادایمی این مطالعه عمدتا متکی بر رویکرد جامعه شناسی تفسیری است. در این میان برخی از دیدگاههای نظری(مید، بلومر و ژرژ گوریچ) در تجزیه و تحلیل آثار مهمصادق هدایت و فروغ فرخزاد مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله این که صادق هدایت و فروغ فرخ زاد در گذار مدرنیته در ادبیات معاصر ایران از نظر روش شناختی و نوع نگرش و کنش پژوهی، اشتراکات بسیاری نزدیکی با هم دارند. جستار روش شناسی به رویکرد یا روش شناخت و نوع نگاه در نگریستن به واقعیتهای اجتماعی بر میگردد. بر این اساس آثار داستانی و غیر داستانی مهم صادق هدایت و برخی از اشعار مهم فروغ فرخ زاد به ویژه دو مجموعه شعر تولدی دیگر و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد مطالعه و واکاوی شد. حاصل این که در گزینش نوع نگاه و نگرش در پرداختن به خلق آثار خودشان، در گذار مدرنیته در ادبیات ایران، روش و نگرش کنش پژوهانه در فرایندی دیالکتیکی را پیشهی خود کردهاند. همچنین از لحاظ نوع نگرش و اتخاذ رویکرد روش شناختی با نگاهی کنش پژوهانه در فرایند دیالکتیکی در خلق آثار هنری خود به طور آشکار دارای نقاط مشترک بودند. اما تفاوت در نگاه روش شناختیشان منجر به نگاه فرا جنسیتی فروغ فرخزاد شده و ماندن در حصار سنتی ساختار مردمحور صادق هدایت که نتوانسته تمایز سنت و مذهب و عینیت زمان را در هم فراخوانی طبیعت گرایانه از هم منفک کند.
This paper is a comparative analysis in relation to the transition process of modernity in contemporary Iranian literature based on the dialectical attitude Sadegh Hedayat and Forough Farrokhzad is in the works and their narratives. This study sought to find an appropriate answer to this key question was Sadegh Hedayat and Forough Farrokhzad in the transition to modernity in contemporary Iranian literature in their methodological study on the creation of his works have been based on what attitude? The study is Generally based on interpretive sociology approach. Meanwhile, some theoretical perspectives (Mead, Blumer and George Gorvich) in the analysis of important works of Sadegh Hedayat and Forough Farrokhzad was used. as a result, Sadegh Hedayat and Forough Farrokhzad in the transition to modernity in contemporary Iranian literature in terms of methodology and the type of attitude and abductionistic, subscriptions are very close together. methodological research is based on looking at social reality. Accordingly, important works of fiction and non-fiction Sadegh Hedayat and some important poems of Forough Farrokhzad in particular two collections of poetry "birth" and "believe in the cold season" was studied and analyzed. As a result, choose the kind of look and attitude in dealing with the creation of their work, In the transition to modernity in Iranian literature, methods of abductionistic and dialectic process together have fellowed. In terms of methodological abductionistic approach in a dialectical process in creating his art work clearly points were shared. But different on Their methodology is to look beyond gender Forough Farrokhzad, and staying within the traditional male-oriented structure that Sadegh Hedayat could not the distinction tradition and religion and time objectivity are not separate in naturalistic method mutual.
منابع فارسی:
1. بیرو، آلن(1374)، «فرهنگ علوم اجتماعی»، ترجمه بافر ساروخانی، تهران: انتشارات کیهان، چاپ دوم، ؛ 307.
2. تنهایی، حسین ابوالحسن(1392)، نگاهی جامعه شناختی بر اشعار فروغ فرخ زاد، تهران: نشربهمن برنا.
3. تنهایی، حسین ابوالحسن، نکهت، جواد و حسینی فر، مریم(1394)، شیوه پایان نامه نویسی: با راهبردهای قیاسی، استقرایی و کنشپژوهی، تهران: نشر بهمن برنا.
4. تنهایی، حسین ابوالحسن(1392)، جامعه شناسی نظری: مبانی، اصول، مفاهیم، تهران: بهمن برنا.
5. تنهایی، حسین ابوالحسن(1391)، بازشناسی تحلیلی نظریه های مدرن جامعه شناسی در مدرنیته گذار، تهران: نشر علم.
6. بشیریه، حسین(1385)، جامعه شناسی سیاسی: نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی، تهران: نشر نی.
7. ملاحسینی، نفیسه(1395)، رویکرد امیک و اتیک در تحقیقات انسان شناسی، سایت انسان شناسی و فرهنگ،(http://anthropology.ir/node/13901 تاریخ مراجعه 26خرداد1395).
8. گورویچ، ژرژ(1351)، دیالکتیک یا سیر جدالی و جامعه شناسی، ترجمه حسن حبیبی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
9. هدایت، صادق(1394)، نوشته های پراکنده، گردآونده حسن قائمیان، تهران: نشرثالث.
منابع لاتین:
_||_