حضور فرشتگان در شعر حافظ و امامخمینی با رویکرد بینامتنیت قرآنی
محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسی
سید حسین موسوی
1
(
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات پارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
)
شمس الحاجیه اردلانی
2
(
استادیار زبان و ادبیات پارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،بوشهر، ایران (نویسنده مسئول).
)
سید جعفر حمیدی
3
(
استاد زبان و ادبیات پارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
)
کلید واژه: حافظ, فرشته, بینامتنیت, قرآن, امام خمینی,
چکیده مقاله :
فرشتگان موجوداتی نامحسوس هستند که خداوند آنان را خلق کرده تا در راستة فرامین وی انجام وظیفه نمایند. سویی دیگر بینامتنیت قرار دارد که روش همگرایی متون با توجّه به اثرپذیری از متون قبل و تأثیرگذاری بر متون بعد است. پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی با روش توصیفی- تحلیلی بر اساس منابع کتابخانهای و با هدف بررسی حضور فرشتگان در شعر حافظ شیرازی و امام خمینی با تکیه بر بینامتنیت قرآنی تدوین گردیده است. حافظ و امامخمینی هر دو دارای گرایشهایی عرفانی بوده و با عنایت به اینکه ایشان آشنایی کامل به کلام حق داشتهاند، بنابراین مضمون غالب اشعار این دو بر مبنای عرفان است. فرشتگان به عنوان مجریان اوامر خداوند که بیشتر از هویت تکوینی برخوردار هستند به خوبی مورد توجه حافظ و امامخمینی قرار گرفتهاند. ایشان به طیف گستردهای از فعالیتهای فرشتگان اشاره کردهاند؛ هم جوانب رحمت، هم جوانب غضب و هم بینابین که بسته به واکنش به رفتار انسان، مورد توجه بوده است.
Angels are inconspicuous beings that god created them to serve through his orders. On the other hand, it is intertextuality which is the method of text convergence, based on impressionability from previous texts and the influence on later texts. The current research is qualitative research with the descriptive-analytical method based on library resources and with the aim of investigating the role of angels in the poetry of Hafez of Shiraz and Imam Khomeini, it has been compiled based on Quranic intertextuality. Both Hafez and Imam Khomeini had mystical tendencies and regarding the fact that they had complete familiariaty with the word of God, therefore the dominant theme of their poems is based on mysticism. Angels as executors of God's orders, which mostly have a formative identity, are well considered by Hafez and Imam Khomeini. They pointed to a wide range of angel's activities; both aspects of mercy and wrath and also in between which depend on reaction to human behavior, were regarded.
_||_