هستی شناسی شعر احمد شاملو با تأکید بر سه مفهوم «انسان»، «زندگی» و «مرگ».
محورهای موضوعی : نقد ادبی و نظریه پردازیهیوا نادری 1 , محمد علی خالدیان 2 , حسن علی عباس پور اسفدن 3
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی. واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی. گرگان. ایران
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی. واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی. گرگان. ایران
3 - گروه زبان و ادبیات فارسی. واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی. گرگان. ایران
کلید واژه: هستی شناسی, زندگی, مرگ, شاملو, انسان,
چکیده مقاله :
مواجهه با اثر ادبی، مستلزم کنش‌های متعدد آگاهی است. آثار ادبی، به ویژه شعر، معمولا دارای ساختار پیچیده و چند لایه می باشد و این امر، موجب می شود برای درک یک متن ادبی، سطوح مختلف ادراکی با یکدیگر وارد تعامل شوند. یکی از این جنبه ها، بررسی مفاهیم برجسته در آثار ادبی است. در این مطالعه به بررسی مفاهیم انسان، زندگی و مرگ در شعر شاملو از منظر هستی شناسی پرداخته شده است. بر اساس یافته های مطالعه حاضر، می توان چنین ادعا کرد که انسان پایه و اساس شعر شاملو است و سایر مفاهیم شعری در سروده های وی، حول مفهوم انسان می چرخند. شاملو خود را در برابر انسان مسئول می داند و نمی تواند رنج او را نادیده بگیرد. همچنین بر اساس یافته های حاضر، زندگی در شعر شاملو سرشار از امید است. وی معتقد است که زندگی در همه جا جریان دارد و در همه شرایط باید امید و دلخوشی انسان حفظ شود. در این پژوهش، مرگ به عنوان آخرین مفهوم، مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته های پژوهش، مرگ در شعر شاملو، تنها به معنای پایان یافتن زندگی مادی نیست، بلکه ناامیدی و تن دادن به ظلم و بسیاری موارد دیگر می توانند مصداق مرگ باشند.در نهایت چنین نتیجه‌گیری می شود که انسان در شعر شاملو نقش محوری دارد و از آنجا که زندگی در نزد وی بسیار بااهمیت تر و لذت بخش تر از مرگ است معتقد است که برای دست یافتن به یک زندگی شرافتمندانه و آرمانی باید تلاش کرد.
Encountering a literary work requires multiple acts of awareness. Literary works, especially poetry, usually have a complex and multi-layered structure, and this causes different levels of perception to interact with each other to understand a literary text. One of these aspects is the examination of prominent concepts in literary works. In this study, the concepts of "man", "life" and "death" in Shamlou's poetry have been investigated from the perspective of "ontology". Based on the findings of the present study, it can be claimed that "man" is the foundation of Shamlu's poetry and other poetic concepts in his poems revolve around the concept of "man". Shamlou considers himself responsible to "man" and cannot ignore his suffering.Also, based on the present findings, "life" in Shamlu's poem is full of hope. He believes that "life" flows everywhere and in all circumstances, the hope and happiness of "man" should be preserved. In this research, "death" has been examined as the last concept. According to the findings of the research, "death" in Shamlu's poem does not only mean the end of material life, but also despair and succumbing to oppression and many other cases can be examples of death. Finally, it is concluded that "man" in Shamlou's poetry plays a central role and since "life" is much more important and enjoyable than "death" in his eyes, he believes that one should strive to achieve an honorable and ideal "life".
ارتباط، مرضیه. (۱۳۹۱). انسان در شعر شاملو. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه ایلام. استاد راهنما: حسن سلطانی.
براهنی، رضا. (۱۳۷۱). طلا در مس. تهران: نشر مؤلف.
جغتایی، صادق. فدایی میارکلایی، زهرا. (۱۳۹۸). شکست مرگ (پدیده مرگ در اندیشه شاملو و مکتب اگزیستانسیالیسم). یازدهمین گردهمایی بین‌المللی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی. دانشگاه گیلان.
حکمت، شاهرخ. ریاضی، سیمین. (۱۳۹۰). انسان باوری و برخی از کارکردهای آن در شعر شاملو. نشریه عرفانیات در ادب فارسی. دوره ۲. شماره ۸.
خسروی، زهرا، گوهررستمی، امیر. (۱۳۹۲). زندگی و مرگ در اشعار فوزی معلوف و احمد شاملو. مطالعات ادبیات تطبیقی. سال هفتم. شماره ۲۵.
روشان، حسن. (۱۳۸۷). موسیقی شعر شاملویی. تهران. نشر سخن‌گستر.
رونق، محمدعلی. (۱۳۸۸). شاملو شناسی. تهران. نشر مازیار.
شاملو، احمد. (۱۳۸۳). مجموعه اشعار. تهران. نشر نگاه.
صلاحی، عسگر. گیتی، شهریار. فامیل براقی، صنم. (۱۳۹۵). بررسی انسان در اشعار احمد شاملو. کنگره بین‌المللی زبان و ادبیات. ایران. مشهد.
فروغی، حسین. رضایی، مهناز. (۱۳۹۲). تصویر مرگ وزندگی در شعر معاصر ایران. پژوهش ادبیات معاصر جهان. دوره ۱۸. شماره ۲.
کوچکی، لیلا. (۱۳۹۷). بررسی موضوع زندگی و مرگ در اشعار شاملو. مطالعات ادبیات، عرفان و فلسفه. دوره چهارم. شماره اول.
_||_References
Communication, disease. (1391). Man in Shamlu's poetry. Master's thesis. Ilam University. Supervisor: Hassan Soltani.
Brahni, Reza. (1371). gold in copper Tehran: Author's Publishing House.
Jaghatai, Sadiq. Fadaei Miarkalai, Zahra. (2018). Defeat of death (the phenomenon of death in Shamlou's thought and the school of existentialism). The 11th International Meeting of the Association for the Promotion of Persian Language and Literature. Gilan University.
Hikmat, Shahrukh. Mathematics, Simin. (1390). Believing man and some of its functions in Shamlu's poetry. Irfaniyat Journal in Persian Literature. Period 2. Number 8.
Khosravi, Zahra, Goharrostami, Amir. (1392). Life and death in the poems of Fouzi Maalouf and Ahmed Shamlou. Comparative literature studies. seventh year Number 25.
Roshan, Hassan. (1387). The music of Shamloui's poetry. Tehran. Sokhongostar publication.
Rounak, Mohammad Ali. (2008). inclusivity Tehran. Maziar Publishing.
Shamlou, Ahmed. (1383). Collected Poems. Tehran. look publication
Salahi, Asgar. Giti, Shahriar. Braghi family, Sanam. (1395). Investigation of human beings in the poems of Ahmed Shamlou. International Congress of Language and Literature. Iran. Mashhad.
Foroughi, Hossein. Rezaei, Mahnaz. (1392). The image of death and life in contemporary Iranian poetry. Contemporary world literature research. Period 18. Number 2.
Little one, Leila. (1397). Examining the theme of life and death in Shamlu's poems. Studies of literature, mysticism and philosophy. Fourth period. the first number.
More about this source textSource text required for additional translation information
Send feedback
Side panels
