اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور بر سلامت اجتماعی و کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيستاره محنایی 1 , صدیقه گلکام 2 , سودابه سرخوش 3 , رضا فراشبندی 4
1 - استادیار گروه روانشناسی، واحد خورموج، دانشگاه آزاد اسلامی، خورموج، ایران
2 - کارشناسی ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
3 - کارشناسی ارشد گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
4 - دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
کلید واژه: آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور# سلامت اجتماعی# تعارضات زناشویی,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش اثربخشی آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور بر سلامت اجتماعی و کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر در شش ماهه اول سال 1399 بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و جامعه آماری پژوهش حاضر 1464 نفر (732 زوج) متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر بوشهر بودند. حجم نمونه پژوهش 30 زوج بود که به روش داوطلبانه جایگزینی تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای (هر هفته یک جلسه) در معرض آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه‌های سلامت اجتماعی کیز و شاپیرو و تعارضات زناشویی براتی و ثنایی بود. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار 23 SPSS مورد تحلیل قرار گفتند. یافته‌ها نشان داد که آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور باعث بهبود مولفه‌های سلامت اجتماعی یعنی انسجام اجتماعی، انطباق اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شکوفایی اجتماعی و پذیرش اجتماعی در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه گردید. هم‌چنین آموزش غنی سازی زندگی زناشویی مبتنی بر رویکرد هیجان محور باعث افزایش جلب حمایت فرزند و اثر منفی بر کاهش همکاری، کاهش رابطه جنسی، واکنش‌های هیجانی، کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر و جدا کردن امور مالی از یکدیگر در آزمودنی‌های گروه آزمایش نسبت به گروه گواه دارد.
The purpose of this study was the effectiveness of marital life enrichment training based on emotion-based approach to social health and reducing marital conflicts of couples seeking divorce referring to counseling centers in Bushehr in the first six months of 1399. Methods: This quasi-experimental study with pre-test and post-test design with a control group and the statistical population of the present study were 1464 people (732 couples) seeking divorce referred to counseling centers in Bushehr. The sample size was 30 couples who were randomly selected by alternative method and were replaced in experimental and control groups. After performing the pre-test, the experimental group was exposed to marital life enrichment training based on emotion-based approach for 8 sessions of 90 minutes (one session per week). The instruments of the present study were Keys and Shapiro social health questionnaires and Barati and Sanai marital conflicts. Data were analyzed using analysis of covariance and SPSS 23 software. The results showed that marital life enrichment training based on emotion-based approach improved the components of social health, ie social cohesion, social adjustment, social participation, social prosperity and social acceptance in the experimental group compared to the control group. Also, marital life enrichment training based on emotion-based approach increases child support and has a negative effect on reducing cooperation, reducing sexual intercourse, emotional reactions, reducing family relationships with spouse relatives and separating finances from each other in the experimental group. Witness to the group.
امینی، مهسا، حیدری حسن. (1395). بررسی اثربخشی آموزش غنی‌سازی روابط بر ارتقاء کیفیت زندگی و رضایت زناشویی دانشجویان متأهل. مجله آموزش و سلامت جامعه; 3 (2)، ص 23-31.
بهرامی، فاطمه، اولیاء، نرگس، فاتحی زاده، مریم. (1398). آموزش غنی سازی زندگی زناشویی، تهران: نشر دانژه.
جلالی شاهکوه سمیرا، مظاهری، محمد علی، کیامنش، علیرضا، احدی، حسن. (1398). اثربخشی آموزش غنی‌سازی زندگی زناشویی بر اساس رویکرد هیجان مدار بر بهبود الگوهای ارتباطی زوج‌ها. فصلنامه علمی پژوهش های مشاوره، (۶۹)، ص 59-78.
حیدری، نهال. (1397). پیش بینی طلاق عاطفی براساس تمایز یافتگی خود، طرح واره های ناسازگار و مهارت مقابله ای در زوجین، پنجمین کنفرانس ملی نوآوری های اخیر در روانشناسی، کاربردها و توانمندسازی با محوریت روان درمانی.
شکارچی اسداللهی، لیلا، آزادیکتا، مهرناز، میرزمانی بافقی، سیدمحمود. (1398). اثربخشی آموزش غنی سازی روابط زوجین مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر کیفیت روابط زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره، مجله پیشرفت های نوین در علوم رفتاری، دوره 4، شماره 32، 23-40.
رییسی، فرزین، معینی کربکندی، آیدا، عباسی، فاطمه، میرصادقی، فرزانه السادات. (۱۳۹۶). صمیمیت زناشویی از دیدگاه های مختلف و نقش آن در طلاق عاطفی زوجین، اولین همایش ملی علوم اجتماعی، علوم تربیتی، روانشناسی و امنیت اجتماعی.
طاهری، مهیا، علی اکبری دهکردی، مهناز. (1397). پیش بینی طلاق عاطفی بر اساس صمیمیت و احقاق جنسی، ششمین کنگره علمی پژوهشی توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی در ایران.
نامنی، ابراهیم، خدادای، علی اکبر. (1398). بررسی اثربخشی آموزش غنی سازی روابط خانوادگی میلر بر بهزیستی روانشناختی و خشونت زناشویی از نگاه زنان آزار دیده، مجله فرهنگ مشاوره و روان درمانی، دوره 10، شماره 38، ص 147-176.
Au, T. M., Sauer-Zavala, S., King, M. W., Petrocchi, N., Barlow, D. H., & Litz, B. T. (2017). Compassion-based therapy for trauma-related shame and posttraumatic stress: Initial evaluation using a multiple baseline design. Behavior therapy, 48(2), 207-221.
Bukowski, H., Tik, M., Silani, G., Ruff, C. C., Windischberger, C., & Lamm, C. (2020). When differences matter: rTMS/fMRI reveals how differences in dispositional empathy translate to distinct neural underpinnings of self-other distinction in empathy. Cortex.
Elemo, A. S., & Türküm, A. S. (2019). The effects of psychoeducational intervention on the adjustment, coping self-efficacy and psychological distress levels of international students in Turkey. International Journal of Intercultural Relations, 70, 7-18.
Gao, T., Meng, X., Qin, Z., Zhang, H., Gao, J., Kong, Y., & Mei, S. (2018). Association between parental marital conflict and Internet addiction: A moderated mediation analysis. Journal of affective disorders, 240, 27-32.
Kanter, J. W., Kuczynski, A. M., Tsai, M., & Kohlenberg, R. J. (2018). A brief contextual behavioral intervention to improve relationships: A randomized trial. Journal of contextual behavioral science, 10, 75-84.
Leys, C., Arnal, C., Kotsou, I., Van Hecke, E., & Fossion, P. (2019). Pre-eminence of parental conflicts over parental divorce regarding the evolution of depressive and anxiety symptoms among children during adulthood. European Journal of Trauma & Dissociation.
Luberto, C. M., Magidson, J. F., & Blashill, A. J. (2017). A case study of individually delivered mindfulness-based cognitive behavioral therapy for severe health anxiety. Cognitive and Behavioral Practice, 24(4), 484-495.
Makhanova, A., McNulty, J. K., Eckel, L. A., Nikonova, L., & Maner, J. K. (2018). Sex differences in testosterone reactivity during marital conflict. Hormones and behavior, 105, 22-27.
Nayeri, A., Lotfi, M., & Noorani, M. (2014). The effectiveness of group training of transactional analysis on intimacy in couples. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152(2014), 1167-1170.
Rose, A., Anderson, S., Miller, R., Marks, L., Hatch, T., & Card, N. (2019). Longitudinal Test of Forgiveness and Perceived Forgiveness as Mediators between Religiosity and Marital Satisfaction in Long-Term Marital Relationships. The American Journal of Family Therapy, 1-19.
Skinta, M. D., Lezama, M., Wells, G., & Dilley, J. W. (2015). Acceptance and compassion-based group therapy to reduce HIV stigma. Cognitive and Behavioral Practice, 22(4), 481-490.
Violetta K. Schaan, André Schulz, Hartmut Schächinger, Claus Vögele. (2019). Parental divorce is associated with an increased risk to develop mental disorders in women, Journal of Affective Disorders, In press, accepted manuscript, Available online 2.
Walker, D. K. (2020). Parenting and Social Determinants of Health. Archives of Psychiatric Nursing.
_||_
