پیش‌بینی بلوغ هیجانی بر اساس سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی

محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي

محمودعلی هادیلو ¹ , جعفر حسنی ²

1 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران (زنجان)، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
2 - دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1398/04/01 تاریخ پذیرش : 1399/04/10 تاریخ انتشار : 1399/05/01

کلید واژه: بلوغ هیجانی# سبک‌های دلبستگی# سازگاری اجتماعی,

چکیده مقاله :

این مطالعه با هدف پیش‌بینی بلوغ هیجانی بر اساس سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی انجام شد. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. از میان نوجوانان پسر شهر زنجان در سال 1398 تعداد 200 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های بلوغ هیجانی (سینک و بهارگاوا، 1991)، سبک‌های دلبستگی (کولینز و رید، 1990) و سازگاری اجتماعی (بل، 1961) و برای تحلیل داده‌ها از روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که سبک دلبستگی ایمن (37/0=r) و سازگاری اجتماعی (29/0=r) با بلوغ هیجانی رابطه مثبت و معنادار و سبک‌های دلبستگی ناایمن اجتنابی (40/0-=r) و دوسوگرا (44/0-=r) با بلوغ هیجانی رابطه منفی و معنادار داشت. دیگر یافته‌ها نشان داد سبک‌های دلبستگی و سازگاری اجتماعی به‌طور معناداری توانستند 6/33 درصد از تغییرات بلوغ هیجانی نوجوانان پسر را تبیین کنند (05/0P<). بر اساس نتایج توصیه می‌شود که برای افزایش بلوغ هیجانی نوجوانان پسر از طریق کارگاه‌های آموزشی به‌ویژه کارگاه‌های فرزندپروری میزان سبک دلبستگی ایمن و سازگاری اجتماعی افزایش و میزان سبک‌های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا کاهش یابد.

چکیده انگلیسی:

This study aimed to predicting emotional maturity based on attachment styles and social adjustment. This study was cross-sectional from type of correlation. Among the adolescents boys of Zanjan city in 1398 year, number of 200 people were selected as sample with available sampling method. To collect data used from the questionnaires of emotional maturity (Singh and Bhargava, 1991), attachment styles (Collins and Reid, 1990) and social adjustment (Bell, 1961) and to analyze data used from methods of Pearson correlation and multiple regression with enter model in SPSS version 19 software. The findings showed that secure attachment style (r=0.37) and social adjustment (r=0.29) had a positive and significant relationship with emotional maturity and avoidance (r—0.40) and ambivalent (r=-0.44) insecure attachment styles had a negative and significant relationship with emotional maturity. Other findings showed that attachment styles and social adjustment were able to significantly explain 33.6% of emotional maturity changes of adolescents boys (P<0.05). Based on the results, it is recommended to increase the emotional maturity of adolescents boys through workshops, especially parenting workshops can increase secure attachment style and social adjustment and decrease avoidance and ambivalent insecure attachment styles.

منابع و مأخذ:

اسدی، اردشیر و توانا انجیزه‌یی، عاطفه. (1396). رابطه سبک‌های دلبستگی با بلوغ عاطفی دانش‌آموزان دختر متوسطه شهرستان گرگان. کنفرانس ملی پژوهش‌های نوین در مدیریت، اقتصاد و علوم انسانی، کازرون: دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون، 402-394.
باباخانی، وحیده و سامانی‌پور، کیوان. (1396). رابطه احساس تنهایی و بلوغ عاطفی با سازگاری اجتماعی. نشریه پژوهش‌ها و مطالعات علوم رفتاری، 34، 22-9.
تیموری آسفیچی، علی؛ غلامعلی لواسانی، مسعود و بخشایش، علیرضا. (1391). پیش‌بینی رضایت زناشویی بر اساس سبک‌های دلبستگی و خودمتمایزسازی. فصلنامه خانواده پژوهی، 8(32)، 463-441.
جعفری هرندی، رضا و رجایی موسوی، سیده‌فاطمه. (1398). رابطه بلوغ عاطفی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و جو عاطفی خانواده در بین دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قم. مجله اندیشه‌های نوین تربیتی، 15(2)، 172-147.
شریفی، رسول؛ سرندی، پرویز و محب، نعیمه. (1391). مقایسه سبک‌های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در بین دانش‌آموزان مراکز شبه‌خانواده و خانواده عادی. مجله زن و مطالعات خانواده، 4(16)، 103-91.
شریفی‌ریگی، علی و بساک‌نژاد، سودابه. (1397). نقش بلوغ عاطفی، خودتاب‌آوری و هوش معنوی در پیش‌بینی سازگاری با دانشگاه با کنترل انعطاف‌پذیری شناختی در دانشجویان پرسترای و مامایی دانشگاه جندی‌شاپور اهواز. مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، 12(7)، 78-69.
شکراله‌زاده، معصومه؛ سیدموسوی، پریساسادات و زاده‌محمدی، علی. (1394). پیش‌بینی بلوغ عاطفی نوجوانان از روی دلبستگی به والدین و همسالان. دومین کنگره سراسری روان‌شناسی کودک و نوجوان، تهران: پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی، 2، 4-1.
کاظمی، مریم سادات. (1399). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و سازگاری اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان سینه. مجله روان‌شناسی اجتماعی، 13(54)، 124-115.

نوری، لیلا. (1395). تاثیر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری اجتماعی، عاطفی و بهداشتی دانشجویان پرستاری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار.
ولی‌نقندر، ریحانه و هاشمیان‌نژاد، فریده. (1398). تاثیر بازی درمانی گروهی بر رفتارهای تکانشی، سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی. مجله روان‌شناسی اجتماعی، 13(53)، 58-47.

Ardenghi, S., Rampoldi, G., Bani, M., & Strepparava, M. G. (2020). Attachment styles as predictors of self-reported empathy in medical students during pre-clinical years. Patient Education and Counseling, 103(5), 965-970.
Behera, S., & Rangaiah, B. (2017). Relationship between emotional maturity, self-esteem and life-satisfaction: A study on traditional dancers of Odisha region. Journal of Cogent Psychology, 4(1), 1-13.
Collins, N. L., & Read, S. J. (1990). Adult attachment, working models, and relationship quality in dating couples. Journal of Personality and Social Psychology, 58(4), 644-663.
Curran, T. (2018). An actor-partner interdependence analysis of cognitive flexibility and indicators of social adjustment among mother-child dyads. Personality and Individual Differences, 126, 99-103.
Demeter, E., Costea, I., & Rusu, A. S. (2016). Emotional maturity, self-esteem and attachment styles: Preliminary comparative analysis between adolescents with and without delinquent status. Agora Psycho-Pragmatica, 10(2), 46-61.
Fuchs, N. F., & Taubner, S. (2019). Exploring the interplay of attachment style and attachment-related mood on short-term change in mentalization: A pilot study. Personality and Individual Differences, 144, 94-99.
Goossens, L., Braet, C., Bosmans, G., & Decaluwe, V. (2011). Loss of control over eating in pre-adolescent youth: The role of attachment and self-esteem. Eating Behavior, 12(4), 289-295.
Jeyakumar, J., & Sangeetha, R. (2017). Emotional maturity and social adjustment among higher secondary school students in Thiruvallur district. International Journal of Advanced Research in Management, Architecture, Technology and Engineering, 3(4), 90-94.
Lee, M., Wang, H., & Chen, C. (2020). Development and validation of the social adjustment scale for adolescents with Tourette syndrome in Taiwan. Journal of Pediatric Nursing, 51, 13-20.
Nguyen, A. K. D., Murphy, L. E., Tylavsky, F. A., & Pagani, L. S. (2019). Prospective associations between ASD screening scores, parenting stress, and later socio-emotional-cognitive maturity in a community-based birth cohort. Research in Autism Spectrum Disorders, 59, 46-57.
Nicholls, A. R., Levy, A. R., & Perry, J. L. (2015). Emotional maturity, dispositional coping, and coping effectiveness among adolescent athletes. Psychology of Sport and Exercise, 17, 32-39.
Poovizhi, P., & Senthil, K. (2017). A study on emotional maturity and social adjustment in visually challenges students in Chennai district. Indian Journal of Research, 6(1): 218-219.
Prathibha, M. V., & Ashok, H. S. (2017). Emotional maturity and academic performance of adolescents. International Journal of Current Research, 9(3), 47785-47789.
Scrima, F., Di Stefano, G., Guarnaccia, C., & Lorito, L. (2015). The impact of adult attachment style on organizational commitment and adult attachment in the workplace. Personality and Individual Differences, 86, 432-437.
Singh, Y., & Bhargava, M. (1991). Manual for emotional maturity scale. Agra: National Psychological Corporation.
Takano, T., & Mogi, K. (2019). Adult attachment style and lateral preferences in physical proximity. Biosystems, 181, 88-94.
Yang, C., & Robinson, A. (2018). Not necessarily detrimental: Two social comparison orientations and their associations with social media use and college social adjustment. Computers in Human Behavior, 84, 49-57.