ارائه روشی جهت تعیین اندازه بافرها در حوزه زمان بندی زنجیره بحرانی (مطالعه موردی: شرکت سولیران)
محورهای موضوعی : مدیریت صنعتی
Mohammad Mehdi Tavagho Hamedani
1
(M.A in Industrial Management, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran.)
Ahmad Makouie
2
(Associated Professor, Department of Industrial Management, University of Science and Technology, Iran)
کلید واژه: Project Scheduling, زمان بندی پروژه, زنجیره بحرانی, روشهای تعیین اندازه بافر, شرکت سولیران, Critical chain, Buffer sizing methods,
چکیده مقاله :
زنجیره بحرانی رویکردی نوین در حوزه مدیریت پروژه می باشد که به منظور رفع اثرات نامطلوب پروژه ها و علل بروز آنها، افزایش کارایی منابع و بهره برداری از محدودیتهای سیستم پروژه توسعه یافته است. بر مبنای این رویکرد و به منظور ایمن کردن پروژه در مقابل اختلالات احتمالی، بافرهای زمانی در محل‌های مختلف تعبیه می‌شود. بنابراین از انتقال تنشهای فعالیتهای غیر بحرانی به زنجیره بحرانی و همچنین انتقال تنشهای فعالیتهای زنجیره بحرانی به زمان تحویل پروژه جلوگیری می‌شود. در این مقاله روشی جهت تعیین اندازه بافرها در حوزه زمانبندی زنجیره بحرانی ارائه شده که از جمله ویژگی های آن اعمال نظر خبرگان در مراحل کار و سادگی اجرا می‌باشد. مفاهیم مطرح شده در این روش نزدیک به روش پرت می باشد با این تفاوت که در این روش تابع توزیع احتمال زمان فعالیت‌ها براساس نظرات خبرگان بدست آمده است. در پایان جهت ارزیابی روش پیشنهادی، زنجیره بحرانی جهت پروژه طراحی، ساخت و نصب سازه ای فولادی در شرکت سولیران به اجرا درآمد. اندازه بافرها با استفاده از دو روش شناخته شده در ادبیات موضوع (روش بریدن و چسباندن و روش ریشه مربع خطا) و روش پیشنهادی محاسبه گردید. نتایج بدست آمده مبین آن است که روش ارائه شده در مقایسه با دو روش مذکور بافرهایی با محافظت بیشتر در برابر تأخیرهای احتمالی پروژه ایجاد می‌کند.
A critical chain is a novel approach in the domain of project management which has been developed to eliminate projects’ unfavorable impacts and their reasons. Also, it is used to increase resources performance and to utilize restrictions of project system. To secure project against probable disturbances time buffers were installed in different areas based on this approach. Thus, tensions of uncritical activities were kept to be transferred to critical chain and tensions of critical chain activities were prevented as well to be transmitted to project delivery time. In the present paper, a method to determine buffers size in the domain of critical chain was presented. The method fortified with such main characteristics as applying experts’ ideas throughout the work steps, as well as the simple implementing process. Even though the concepts proposed in this method are close to “Pert” method, the distribution function of activities time probability in the method was obtained according to experts’ ideas. Finally, the critical chain was conducted for designing, constructing, and installing of a steel structure in Suliran Company to assess the suggested method. Buffers size were estimated using two recognized methods in pieces of literature, Cut and Paste (C&P) method, Root Square Error (RSE) method, and the proposed method. Comparing with two mentioned methods, the presented method, as obtained results display, generates buffers with more protection against project's probable delays.
_||_
