اثربخشی آموزش مهارت تاب آوری اسلامی بر نگرش والدینی و احساس گناه مادران دارای فرزند نابینا
محورهای موضوعی : مطالعات اسلامی ایرانی خانواده
سمانه السادات طباطبایی
1
(استادیار گروه روانشناسی تربیتی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.)
الهه سرفرازی
2
(دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند، ایران)
کلید واژه: احساس گناه, guilt, تاب‌آوری اسلامی, نگرش والدینی, مادران دارای فرزند نابینا, Islamic resilience, Parental attitude, Mothers with blind children,
چکیده مقاله :
هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت تاب‌آوری اسلامی بر نگرش والدینی و احساس گناه مادران دارای فرزند نابینا بود. روش: پژوهش از نوع کار آزمایی بالینی به روش پیش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل مادران کودکان نابینا در اردیبهشت‌ماه سال 1401 است که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 32 مادر در فراخوان در فضای مجازی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارش شدند. برای گرداوری اطلاعات از پرسشنامه نگرش والدین نسبت به فرزند دارای نیازهای ویژه شان گوندر (2002) و پرسشنامه احساس گناه ایزنک (2007) استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 24 به روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه‌وتحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین عملکرد گروه‌های کنترل و آزمایش در بهبود نگرش والدینی و کاهش احساس گناه در مرحله پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود دارد (p<0.05). همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تاب‌آوری اسلامی باعث بهبود خرده مقیاسهای نگرش والدینی (پذیرش و محبت، شرم‌زدگی، ناکامی، ناامیدی و حمایت افراطی) در مادران دارای فرزند نابینا شده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که آموزش مادران بر اساس تاب‌آوری اسلامی بر بهبود نگرش آنها نسبت به فرزندشان و کاهش احساس گناه آنها تأثیر داشته است؛ بنابراین می‌تواند به عنوان یک روش مداخله‌ای مؤثر و مبتنی بر فرهنگ و مذهب جامعه به کار گرفته شود.
Aim:The aim of this study was to determine the effectiveness of Islamic resilience skills training on parental attitudes and guilt of mothers with blind children. Method: The research method is clinical trial by pretest-posttest method with a control group and the statistical population includes mothers of blind children in 2021. Using purposive sampling method, 32 mothers were selected in cyberspace and randomly selected in two groups of control and Experiments were performed. Attitudes of Parents with Special Needs Child towards Their Children Scale’s Govender (2002) and Guilt Questionnaire’s Eisenhower (2007) were used to collect information. The obtained data were analyzed using multivariate analysis of covariance using SPSS software version 24. Results: Findings showed that there was a significant difference between the performance of control and experimental groups in improving parental attitude and reducing guilt in the post-test stage (p <0.05). Also, the results of covariance analysis showed that Islamic resilience training has improved the subscales of parental attitudes (acceptance and affection, shame, failure, despair and extreme support) in mothers with blind children.Conclusion: Based on the research findings, it can be concluded that educating mothers based on Islamic resilience has had an effect on improving their attitude towards their children and reducing their guilt; Therefore, it can be used as an effective intervention method based on the culture and religion of the community.
_||_
