بررسی اثرات باقیمانده سموم استامی‌پراید و دیکلرووس بر پارامترهای خونی و زیستی موش آزمایشگاهی )نژاد (Balb/C
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
حمید صالحی میشانی
1
(دانشجوی دکتری حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان))
علیرضا جلالی زند
2
(گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان))
مهرداد مدرسی
3
(دانشیار، دانشکده کشاورزی، گروه علوم دامی، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان))
کلید واژه: biochemical, بیوشیمیایی, کروماتوگرافی, واژه‌های کلیدی: سموم شیمیایی, Key word: Chemical Pesticide, Chromatographic,
چکیده مقاله :
باقی مانده سموم شیمیایی در محصولات کشاورزی از نگرانی های همیشگی کارشناسان سلامت غذا بوده است. در این پژوهش 15 بوته ی خیار با غلظتی معادل دوز توصیه شده (استامی پراید 25 گرم در لیتر و دیکلرووس 2 میلی لیتر در لیتر) و دو برابر دوز توصیه شده سمپاشی شدند. پس از 24 ساعت میزان باقی مانده در دو برابر دوز توصیه شده برای استامی پراید 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم خیار و برای دیکلرووس 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم خیار بدست آمد. سپس برای بررسی تأثیر بیوشیمیایی این بقایا، 60 سر موش انتخاب که 20 سر آنها در 4 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل و گروه های 1، 2 و 3 به ترتیب دوز 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم سم دیکلرووس، 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم از سم استامی پراید و گروه سوم ترکیبی از دو سم را در آب آشامیدنی دریافت نمودند. نتایج نشان داد، این سموم موجب کاهش آلبومین خون (کنترل 96/2، استامی پراید 2، دیکلروس 86/1 و ترکیبی 6/1 گرم در دسی لیتر)، نسبت آلبومین به گلبولین (کنترل 96/0، استامی پراید 68/0، دیکلروس 06/0 و ترکیبی 55/0 گرم در دسی لیتر) و پروتئین کل (کنترل 06/6، استامی پراید 92/4، دیکلروس 98/4 و ترکیبی 48/4 گرم در دسی لیتر) و همچنین نسبت به کنترل موجب کاهش وزن (کنترل 8/8، دیکلرووس 0/0، استامی پراید 8/0- و ترکیبی 8/0- گرم) و مقدار مصرف غذا (کنترل 2/666، دیکلرووس 4/372، استامی پراید 0/392 و ترکیبی 2/356 گرم) گردید و تغییراتی در باروری و هورمون تحریک کننده فولیکولی، هورمون لوتئینیزه کننده و هورمون تستوسترون ایجاد گردید. با بررسی این نتایج می توان افزودن این سموم به آب آشامیدنی موش ها را موجب پدید آمدن اختلالات کبدی، کلیوی و همچنین کاهش ایمنی و نقص اولیه ی بیضه ها دانست. پیشنهاد می‌گردد، برنامه های پایش جهت ارزیابی وجود باقی مانده سموم در مواد غذایی به طور مستمر انجام گیرد.
Residues of chemical pesticides in agricultural products have always been a concern for food health experts. In this study, 15 cucumber plants were sprayed with a concentration equal to the recommended dose (25 grams per liter for Acetamiprid and 2 ml/ liter for Dichlorvos) and twice the recommended doses. After 24 hours, the residue in cucumbers twice the recommended doses was 1.5 mg/kg for Acetamiprid and 0.5 mg/kg for Dichlorvos. Then, to investigate the biochemical effect of these amounts of residues, 60 mice were selected which 20 of them were divided into four groups. Consisted of the control group and groups 1, 2 and 3. The control group received only pure water but each group of 1 and 2 received 0.5 mg/kg Dichlorvos and 1.5 mg/kg Acetamiprid, respectively. The group 3 received one dose of both pesticides in drinking water.The results showed that, these pesticides reduced the blood Albumin significantly (Control 2.96, Acetamiprid 2.00, Dichlorvos 1.86 and the mix 1.6 g/dl). The ratio of Albumin to Globulin was 0.96 for control, and 0.68, 0.06, 0.55 g/dl for groups of 1, 2, and 3 respectively. Total protein 6.06 for control, and 4.92, 4.98, 4.48 g/dl for groups of 1, 2, 3 respectively. Also the weight loss was 8.8, Dichlorvos 0.0, Acetamiprid -0.8 and Mix -0.8g and food consumption weight loss was 666.2, Dichlorvos 372.4, Acetamiprid 392.0 and Mix 356.2g and cause changes in fertility and Follicle-stimulating hormone, Luteinizing hormone levels as well as Testosterone hormone. It can be stated that adding these pesticides to drinking water of laboratory mice can cause liver and kidney disorders, immunocompromised, and primary testicular defect, which is recommended that Monitoring programs should be performed continuously to assess the presence of pesticides in food.
_||_
