بررسی تاریخی و فقهی تدلیس سیاسی حکومت معاویه و آثار آن
محورهای موضوعی : فقه و تاریخ تمدّنزینب یپرم 1 , حسین میرسعیدی 2 , مصطفی رجائی پور 3
1 - دانشگاه آزاد
2 - دانشجوی دکتری،گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحدمشهد،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهد
3 - استادیار،گروه فقه ومبانی حقوق اسلامی،واحدمشهد،دانشگاه آزاد اسلامی،مشهد
کلید واژه: حکومت, فریب, تدلیس سیاسی, اسلام (فقه),
چکیده مقاله :
همواره در طول تاریخ حکومتهای زیادی به طرق مختلف قدرت را در دست گرفتهاند و در طول دوره حکومت از روشهای متعددی برای اداره حکومت خود استفاده کردهاند. ازجمله معاویه که از ابتدا روش حکومت خود را بر تدلیس، دروغ، مکر و حیله بنیان نهاد؛ و در دوره حکومت نیز تدلیس های سیاسی تأثیرگذاری انجام داد که مهمترین آنها: فریب مردم شام در مورد قضیه جنگ صفین و موضوع جانشینی و صلح امام حسن –حضرت علی (ع) (ع) بود که عواقب و نتایج آن ضربههای سنگین و جبرانناپذیری بر پیکر اسلام وارد نمود. معاویه در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نکرد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که تدلیس از دیدگاه فقها امری ممنوع و غیر جایز است و دارای حکم تکلیفی حرمت است، ولی معاویه از ارتکاب تدلیس ابایی نداشت