بررسی جنبه های زیبایی شناسی موسیقایی مجموعة (کوچ و کویر ) نصرت رحمانی
محورهای موضوعی : ادبیات فارسیعلی خوشه چین 1 , کورس کریم پسندی 2 , نعیمه کیا لاشکی 3 , وجیهه ترکمانی باراندوزی 4
1 - دانشجوی دکتری ادبیات دانشگاه چالوس
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی چالوس .ایران
3 - استادیار دانشگاه آزاد چالوس .ایران
4 - استادیاردانشگاه آزاد واحد چالوس
کلید واژه: نصرت رحمانی, کوچ و کویر, موسیقی, کلیدواژگان:زیبایی شناسی,
چکیده مقاله :
چکیده:موسیقی یکی از ویژگی ها و شاخصه های برجسته زبان و موسیقی کلام یکی از برجسته ترین تجلیات شعر، است. شعر، بدون داشتن جنبه های موسیقایی جلوه و زیبایی چندانی ندارد. یکی از مشخصه های اصلی شعر نیمایی، در مقایسـه بـا شـعر کلاسـیک، تحـول در انـواع موسیقی کلام و کاربرد انواع آن اسـت. در این مقاله که به شیوة توصیفی- تحلیلی انجام شده است، به بررسی انواع موسیقی(بیرونی، کناری، درونی و معنوی) در مجموعه کوچ و کویر نصرت رحمانی پرداخته شده است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که رحمانی در این مجموعه از موسیقی درونی(انواع تکرار و جناس) برای ایجاد نوعی وحدت در محور همنشینی و تاثیر کلام خود، استفاده کرده است. برای ایجاد تناسب، زیبایی و موزون بودن اشعار خود از موسیقی بیرونی و کناری استفاده کرده است. در این بخش رحمانی از حدود دوازده وزن عروضی استفاده کرده است. بیشتر چهارپاره های او در این مجموعه بدون ردیف هستند و تنها قافیه، موسیقی کناری را شکل داده است. همچنین برای افزودن غنای معنایی و تقویت موسیقی معنوی کلام خود از عناصر زیبایی سخن همچون(تشبیه، استعاره، تناسب، پارادوکس،حس آمیزی، نماد، مجاز و تضاد )استفاده کرده است. و بالاخره اینکه به کار گیری ترکیبات ناب و زیبا با رعایت تناسب و پیوند با موسیقی و تخیل، باعث شده است که هرچه بیشتر به هدف غایی شعر نزدیک تر شود.
Abstract:Music is one of the prominent features of language and music of speech is one of the most prominent manifestations of poetry. Poetry does not have much effect and beauty without having musical aspects. One of the main characteristics of Nimayi poetry, in comparison with classical poetry, is the evolution in the types of verbal music and the use of its types. In this article, which has been done in a descriptive-analytical manner, the types of music (external, lateral, internal and spiritual) in Nosrat Rahmani's "Koch va Kavir" collection have been studied. The results show that Rahmani in this collection has used internal music (types of repetitions and puns) to create a kind of unity in the axis of companionship and the effect of his words. To create fit, beauty and rhythm of his poems, he has used external and side music. In this section, Rahmani has used about twelve prosody weights. Most of his quatrains in this collection are without "rows" and only the rhyme forms the side music. He has also used the aesthetic elements of speech such as (simile, metaphor, proportion, paradox, sensuality, symbol, permissible and contradiction) to add semantic richness and strengthen the spiritual music of his words. And finally, the use of pure and beautiful combinations with respect to the connection with music and imagination, has caused it to be closer to the ultimate goal of poetry.
_||_