ارزیابی وضعیت شاخصهای حکمروایی خوب شهری (مورد مطالعه شهر اصفهان)
احمد حجاریان
1
(
پسادکتری گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیا و برنامهریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
)
کلید واژه: حکمروایی خوب, بازآفرینی, بافت فرسوده, توسعه شهری, شهراصفهان,
چکیده مقاله :
حکمروایی خوب شهری فرایند نوینی است که در نظام برنامهریزی شهری و مدیریت شهری با دارا بودن اصول، معیارها و شاخصهایی متفاوت از رویکردهای مطرح شده ماقبل خود، دارای بازیگران متعددی در عرصه شهری است. در این پژوهش هدف بررسی وضعیت شاخصهای حکمروایی خوب شهری و تأثیر آنها در بازآفرینی بافت فرسوده شهر اصفهان است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری دادههای از طریق میدانی است. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه بوده است. روایی ساختاری و محتوایی پرسشنامه تأیید و پایایی آن نیز با ضریب کرونباخ بیشتر از 70/0 تأیید شد. جامعه آماری پژوهش را ساکنان بافت فرسوده شهر اصفهان بالغ بر 250214 نفر تشکیل دادهاند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران، 384 نفر تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از بسته نرم افزاری SPSS نسخه 24 و AMOSاستفاده شد. نتیجه آزمون تی تک نمونهای نشان داد که متغیرهای حکمروایی خوب شهری، در سطح کمتر از 05/0 معنادار و در وضعیت متوسطی در بافت فرسوده شهر اصفهان قرار دارند. نتیجه آزمون تی تک نمونهای نشان داد که وضعیت یازآفرینی بافت فرسوده ضعیف بوده است. علاوه بر این نتیجه رگرسیون تأیید نمود که بین حکمروایی خوب و بازآفرینی، رابطه معناداری وجود دارد و شاخصهای حکمروایی میتوانند بیش از 0/67 درصد به بهبود بازآفرینی شهری و ارتقای آن کمک نمایند. بر اساس نتایج به دست آمده بین مولفه های حکمروایی خوب با پایداری روستایی روابط علّی با شاخصهای مطلوبی برازش داشت (RMSEA= 0/033). در مجموع، حکمروایی خوب شهری به عنوان یک الگوی مدیریت شهری، میتواند در بازآفرینی بافت فرسوده مؤثر باشد.
چکیده انگلیسی :
Urban governance is a new process that in the urban planning system, having principles, criteria and indicators different from the previous approaches, has many players in the urban arena. In this research, the aim is to investigate the status of good urban governance indicators and their effect on the regeneration of the dilapidated fabric of Isfahan city. The research method is descriptive-analytical and based on data collection through the field. The data collection tool was a questionnaire. The structural and content validity of the questionnaire was confirmed and its reliability was confirmed with a Cronbach's coefficient greater than 0.70. The statistical population of the research is made up of 250,214 residents of the dilapidated city of Isfahan. The sample size was determined by Cochran's formula, 384 people. SPSS version 24 and AMOS software packages were used for data analysis. The result of the T-Tech test showed that the variables of good urban governance are at a significant level of less than 0.05 and are in an average condition in the dilapidated fabric of Isfahan city. The result of the T-Tech test of the sample showed that the healing condition of the worn tissue was poor. In addition, the regression result confirmed that there is a significant relationship between good governance and regeneration and governance indicators can contribute more than 0.67% to improve urban regeneration and promote it. According to the obtained results, there was a causal relationship between the components of good governance and rural sustainability with favorable indicators (RMSEA = 0.033). In sum, good urban governance as a model of urban management can be effective in recreating worn-out fabric.