مروری بر مدیریت پایدار علف های هرز در سویا
محورهای موضوعی : گیاه پزشکی
رحمان خاکزاد
1
(دانشکده کشاورزی ساری، سازمان فنی و حرفه ای استان مازندران)
رسول لقمانپور زرینی
2
(آموزشکده کشاورزی ساری، دانشگاه فنی و حرفه ای، ساری، مازندران)
کلید واژه: کنترل مکانیکی, Mechanical control, Weed control, کنترل علف‌های هرز, crop production, Herbicide resistance, مقاومت به علف کش, تولید محصول, رقابت گیاه زراعی, Crop competition,
چکیده مقاله :
مدیریت علف های هرز یک عنصر اساسی در تولید موفق گیاه زراعی است. در سال های اخیر افزایش تصاعدی در جمعیت انسانی و تغییرات شدید در اقلیم و تکنیک‌های تولید، سیستم‌های تولید محصول را تشدید کرده و آلودگی علف‌های هرز را افزایش داده است. تکامل مقاومت به علف‌کش‌ها در تعداد زیادی از گونه‌های علف‌های هرز در سراسر جهان وضعیت را بیش از پیش تشدید کرده است. این شرایط نیازمند ابزارهای مدیریت پایدار علف های هرز است که می تواند به طور موثر برای دستیابی به عملکردهای مناسب گیاه زراعی بدون تأثیر منفی بر محیط و خدمات زیست بوم استفاده شود. برخی از روش‌های مرسوم کنترل علف‌های هرز، از جمله استفاده از اقدامات پیشگیرانه، خاک‌ورزی و کنترل مکانیکی، رقابت گیاه زراعی، پوشش خاک، تناوب های گیاه زراعی و تنوع محصول، هنوز موثر و سازگار با محیط‌زیست هستند. با توجه به ماهیت جوامع علف های هرز، هیچ تاکتیک واحدی (منفردی) برای مدیریت علف های هرز اثبات نشده است که "گلوله جادویی" برای از بین بردن مشکلات علف های هرز باشد، اما درک بهتر مکانیسم های اساسی که بر موفقیت یا شکست علف های هرز در زیست بوم های زراعی تأثیر می گذارند، بیشتر به نفع توسعه و اتخاذ سیستم های مدیریت پایدار علف های هرز برای محصولات کشاورزی خواهد بود. اگرچه روش‌های کنترل زراعی و فیزیکی علف‌های هرز مبتنی بر محیط زیست، پتانسیل زیادی برای مدیریت پایدار علف‌های هرز دارند، علف‌کش‌ها را نمی‌توان به طور کامل کنار گذاشت. در واقع علف کش ها می توانند ابزار موثری در بسته لوازم مدیریت تلفیقی علف های هرز باشند. با این حال راهبردهای مدیریت تلفیقی واقعی علف‌های هرز باید تعادلی بین گزینه‌های شیمیایی و غیرشیمیایی داشته باشد که می‌تواند به طور عاقلانه به منظور دستیابی به کنترل معقول علف‌های هرز مورد استفاده قرار گیرد. مدیریت پایدار علف های هرز یک هدف دست یافتنی است به شرطی که برای تنوع بخشیدن به مدیریت تلاش شود. در این مقاله رایج‌ترین راهبردهای مرسوم مدیریت علف‌های هرز سویا از منظر پایداری مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
Weed management is an essential element of successful crop production. In recent years, an exponential rise in human population and drastic changes in climate and production techniques have intensified the crop production systems and increased the weed infestations. The evolution of herbicide resistance in a large number of weed species across the world has further aggravated the situation. These circumstances require sustainable weed management tools that can be used effectively to achieve decent crop yields without affecting the environment and ecosystem services negatively. Some of the conventional weed control methods, including the use of preventive measures, tillage and mechanical control, crop competition, soil coverage, crop rotations and crop diversification, are still effective and ecofriendly. No single weed management tactic has proven to be the “magic bullet” for eliminating weed problems, given the nature of weed communities, but a better understanding of the underlying mechanisms that influence the success or failure of weeds in agro-ecosystems will further favor the development and adoption of sustainable weed management systems for agricultural crops. Although the ecologically-based, cultural and physical weed control methods have great potential for sustainable weed management, herbicides cannot be completely left out. In fact, herbicides could be an effective tool in an integrated weed management kit. However, the true integrated weed management strategies must have a balance between chemical and non-chemical options that can be used judiciously in order to achieve a reasonable weed control. Sustainable weed management is an achievable goal provided that efforts are made to diversify the management. In this paper, we will review the most common conventional soybean weed management strategies from a sustainability perspective.
_||_
