رقیقه عشق(جستاری درمفهوم عشق از دیدگاه سعدی)
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
کریم الهی
1
(
دانشجوی دکتری گروه الهیات،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد، ایران.
)
خلیل بهرامی قصرچمی
2
(
استادیار گروه الهیات ،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد، ایران.*نویسنده مسئول:
Dr.bahrami36@gmail.com
)
حسین ایزدی
3
(
استادیار گروه الهیات ،واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد ایران.
)
کلید واژه: عشق, سعدی, عشق حقیقی, عشق مجازی, Real love, Virtual love, Sa’adi, delicate love,
چکیده مقاله :
بحث رقیقه عشق که در این مقاله مجال سخن یافته است یکی از موضوعات مهم عرفان وادبیات فارسی را تشکیل می دهد این مقاله به روش توصیفی،تحلیلی از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی، قصددارد به این سؤال اساسی پاسخ دهد که معنا و مفهوم عشق از دیدگاه سعدی چیست؟ داده ها حاکی از آن است که مصلح الدین سعدی شیرازی از جمله شاعران حکیم، جهانگرد، فرزانه و فرهیخته و یکی از قله های بلند زبان فارسی است که با زبان فصیح وبلیغ خود و با صراحت و طنز به موضوع عشق پرداخته است.آثار او از نظم و نثر مشحون از طنازی های عاشقانه است. ماهیت عشق سعدی هم روحانی وعرفانی و آسمانی و هم زمینی است. جهان بینی محبانه و نگاه نازنین بینی او باعث شده که کل هستی را زیبا و دوست داشتنی بدانیم. درعین حال سعدی به اقتفای عرفا و شعرای دیگر، عشق رابالاتر از عقل دانسته و یای عقل را در مصاف با عشق سست و لنگان می داند. و به فناشدن عاشق در معشوق می اندیشد. او در پشت پردۀ زیبائی ها وعشق های مجازی سیمای حقیقی پدیدآورنده آن را مطمح نظر دارد. به طور خلاصه می توان گفت که تفکر سعدی در عشق از افراط و تفریط فاصله دارد و زبان اعتدال و میانه ای را در پیش گرفته است.
The delicate love discussed in this article is a critical topic in Persian mysticism and literature. This article, via a descriptive research method and the library and documentary research techniques, intends to answer the main question: what does Sa’di mean by love? The data show that Mosleh al-Din Sa’adi Shirazi is one of the poets of scholar, tourist, sage, and philosopher and one of the high peaks of Persian language and literature, who has dealt with the subject of love with his eloquent and flowery language and with frankness and humor. His works of poetry and prose are full of romantic satire. Sa’adi’s love is both spiritual (mystical and heavenly) and earthly. His loving worldview and aesthetic outlook have made us consider the whole universe beautiful and lovable. At the same time, Sa’adi, following other mystics and poets, believes love above reason and considers the reason so weak in front of love. Behind the scenes of virtual beauties and loves, he looks at the real face of their creator. In brief, it can be said that Sa’adi’s thinking in love is far from extremes and has adopted a language of moderation.
_||_
