بررسی و تحلیل انتظار در شعر حسین منزوی از منظر مکتب اسلامی- عرفانی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
رضا هادی‌لو
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.)
تورج عقدایی
2
(دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران. نویسنده مسئول:
Dr.aghdaie@gmail.com)
حیدر حسن‌لو
3
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.)
مهری تلخابی
4
(استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.)
کلید واژه: عرفان اسلامی, حسین منزوی, Islamic Mysticism, Shiism, Hossein Monzavi, انتظار, Expectation, مکتب شیعی,
چکیده مقاله :
در میان عناصر فکری و اندیشه، مسأله انتظار و آزادیخواهی و ظلم ستیزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که برگرفته از مکتب شیعی و ادیان آسمانی، به ویژه اسلام است که قدرت خارق العاده ی آن و تأثیرات گسترده اش در مسیر حرکت اجتماعی و سیاسی جامعه ما و نگرش های معرفتی و اخلاقی و عرفانی در ادوار مختلف، انکار ناپذیر است.منزوی در مجموعه آثار خود در دو قالب شعری غزل و مثنوی بطور صریح به مسئله موعود و انتظار پرداخته است که این بیانگر آن است که وی نیز همانند دیگر منتظران ظهور حقیقت باور قلبی بر این امر داشته است و می توان گفت که حتی در سروده های عاشقانۀ وی نیز نوعی رابطۀ انتظار-امید، تأویل معشوق به مهدی (ع) و قطعی بودن آمدن منجی وجود دارد.در این مقاله تلاش می شود ماهیت مسأله انتظار و آزادی خواهی و مقاومت و ماهیت اعتراض مسئله انتظار در جریان فکری و ظلم ستیزی با تکیه بر غزلیات حسین منزوی مورد بررسی قرار گیرد.
Out of thoughtful and mental elements, the elements of expectation and liberalism and fighting with oppression are of special significance, extracted from the school of Shiism and heavenly religions, especially Islam, whose power and widespread impacts on the course of social and political movement in our society and the knowledgeable, ethical and mystical attitudes in various eras are undeniable.Monzavi in his works in lyrical and couplet forms has clearly dealt with the promised savior and expectation whereby he himself has believed it wholeheartedly as a true anticipator of savior so that one may say even in his romantic poems exists a sort of anticipation and hope, paraphrase of the lover's toward Mahdi and the certainty of upcoming savior.
_||_
