بررسی نظریه تناسخ در عرفان اسلامی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
سهیلا لویمی
1
(
گروه زبان و ادبیات فارسی،واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
)
کلید واژه: تناسخ ملکوتی, عرفان, تاریخچه تناسخ, تناسخ مُلکی, تناسخ,
چکیده مقاله :
تناسخ واژه‌ای است عربی که ریشه آن نَسخ می‌باشد و به معنی انتقال نفس انسان از بدنی به بدن دیگر، سپس از متلاشی شدن بدن اول که این انتقال بدون حصول فاصله میان آن دو صورت می‌گیرد، می‌باشد. نظریه تناسخ از قدیم مطرح بوده است اما در ادیان الهی رایج نبوده و یکی از مهم‌ترین اصول مشترک تمامی گرایش‌های دین هندویی و نیز مکاتب فلسفی هند است. از نظر اسلام تناسخ مُلکی (بازگشت روح به دنیا باطل است) و در آیات و روایات بسیاری نیز رد شده است. به طور کلی با مبانی عرفان اسلامی سازگار نمی‌باشد و بزرگان عرفان و تصوف اسلامی در رد آن دلایل را بیان نموده‌اند و تناسخ ملکوتی را با استفاده از آیات و روایات اثبات می‌کنند.
Reincarnation is an Arabic word that is rooted from Naskh, meaning the transfer of the human spirit from one body to another, while the former has been decayed and the transition process occurs without any lapse of time between the two. The theory of reincarnation has risen since the past but it was not promoted in divine religions; however, it is one of the most important principles commonly practiced among all of the faiths of Hinduism and also the philosophical schools in India. From Islamic point of view, Molki reincarnation, in which the return of spirit back to the world is forbidden, has also been rejected in many verses and traditions. In general, it is not consistent with the principles of Islamic mysticism, nor have the elders of the Islamic Theosophy and mysticism proposed some reasons in accepting it, trying to prove Malakouti reincarnation instead via using verses and traditions.
