نیم‌نگاهی به مناسبات بینامتنی شعر قدمعلی سرامی با حوزه معرفتی عرفان
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
مهری تلخابی
1
(
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد خدابنده، دانشگاه آزاد اسلامی، خدابنده، ایران.
)
کلید واژه: وحدت وجود, عرفان, معراج, آشتی اضداد, بینامتنیت, عشق,
چکیده مقاله :
هدف مقالة حاضر آن است که با تأمل بر نظریة بینامتنیت، نشان دهد که یک اثر خودبسنده و به تنهایی، حاکم بر کل خویش نبوده بلکه حاصل جذب و دگرگونی دیگر متن‌هاست. این مقاله با تأمل بر اشعار دکتر قدمعلی سرامی نشان می‌دهد که سرامی شاعری است که نه تنها منش بینامتنی آثار خود را پنهان نمی‌کند بلکه آن را، آشکارا به نمایش می‌گذارد. در این مقاله، نشان می‌دهیم که چگونه شعر سرامی مناسبات بینامتنی مستحکمی با قلمرو عرفان دارد و از این منظر اشعار این شاعر می‌تواند به عنوان بافته‌ای از آواها مورد بررسی قرار گیرد که در آن مقولاتی از جنس عرفان به تصویر کشیده شده است. در پایان به این نتیجه می‌رسد که با شناخت چهارچوب ارجاع شعر عرفانی سرامی می‌توان شعرهای عرفانی او را راحت‌تر گشود و افق معنایی آن‌ها را به درستی ترسیم کرد.
The purpose of this paper is that, using the intertextuality theory one can show that a work itself is the result of attracting other texts. This paper contemplating on the Ghadamali Sarrami’s lyrics shows that he is a poet who doesn’t hide intertextual nature in his works. Sarrami's works have strong intertextual relations with mysticism. Finally, this paper concludes that, the easier it will be realized Sarrami’s poetry semantic horizons by knowing the frame of reference of mystical.
