بررسی تطبیقی مفهوم تجلی در اندیشه وحدت‌گرای مولانا و شبستری با استناد به مثنوی و گلشن‌راز
محورهای موضوعی : عرفان اسلامیحسین آریان 1 , لیلی عباسی منتظری 2
1 - گروه ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی ، زنجان، ایران
2 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، یاسوج، ایران
کلید واژه: شبستری, وحدت وجود, وجود و عدم, تجلی, مولانا,
چکیده مقاله :
همان‌طور که می‌دانیم اصل جهان‌بینی مولانا بر محور وحدت‌وجود است؛ اینکه ذات حق به جلوه‌های گوناگون در کثرات و تعینات تجلی کرده و آن‌ها را آینه تمام نمای حق نموده است. با توجه به تأثّر شبستری از مکتب مولانا، این مفهوم در ایدئولوژی عرفانی وی نیز وارد شده است. در این مقاله برآنیم تا به بررسی تطبیقی مفهوم «تجلی» که یکی از مفاهیم اساسی در مبحث وحدت مطلق است بپردازیم. هدف عمده ما در مطالعه حاضر، در اصل بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های دیدگاهی مولانا و شبستری نسبت به مسأله تجلی ذات حق در کثرات و تعینات است.
As we know, Rumi's worldview is based on monism; the fact that the nature of the almighty has manifested in various forms in objects and creatures, has made them the overall mirror of the almighty. Because of the impression of Rumi's school of thought on Shabestari, this concept has entered in his mystical ideology as well. This paper tries to make a comparative study on the concept of 'manifestation', one of the basic concepts on the issue of absolute unity. Our major goal at present and in general is the study of the comparative and contrastive ideas of Rumi and Shabestari against the manifestation of the almighty in objects and creatures.
