بازخوانی ویژگی‌های شخصیتی معمار مسلمان با تکیه بر آرای تیتوس بورکهارت
محورهای موضوعی : هنر
سید رحمان مرتضوی
1
,
مهدی محمدخانی
2
1 - استادیارگروه فلسفه هنر، دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان،ایران
2 - استادیار گروه معارف اسلامی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاداسلامی واحد مستقل نجف آباد، اصفهان، ایران.
کلید واژه: هنر اسلامی, معماری اسلامی, بورکهارت,
چکیده مقاله :
تیتوس بورکهارت بر مبنای حکمت خالده، الگویی برای خوانش هنر اسلامی پیشنهاد می‌کند که به فهم چیستی و چگونگی اجزای این شیوه هنروری، بدون تخطی از اصول اساسی آن، کمک می‌کند. نقطۀ عزیمت این روش‌شناسی، آگاهی از نابسندگی الگوهای مدرن در خوانش فرهنگ سنتی است؛ الگوهایی که قادر به نشان دادن و تحمل بن‌مایه‌های معنوی جهان سنتی نیستند. وی در این مسیر، نشان می‌دهد که چگونه یک اثر معماری، همچون سایر هنرهای سنتی، قادر است افق‌های روان و جهان انسان سنتی را واکاوی کند و نشان دهد؛ یک اثر معماری در جهان سنتی اسلامی، آیینه تمام‌نمای فرهنگ اسلامی است؛ زیرا معمار مسلمان در فضایی مملو از حکمت اسلامی تنفس می‌کند و ذائقۀ مخاطب آن نیز در این فضا شکل گرفته‌است. ویژگی‌های ایمانی معمار مسلمان که در این فضا شکل یافته و پرورده شده، بخشی جدایی‌ناپذیر از سنت معماری اسلامی است و این ویژگی‌هاست که در مقام نخست به کلیت معماری اسلامی وحدت و معنا می‌بخشد. او مهارت خویش را با ایمان و دانش قدسی درآمیخته و کار خود را مسیری برای عینی‌سازی ارادۀ خداوند بر روی زمین می‌بیند؛ چنین رویکردی هم‌زمان سازنده و ساخته‌شده را استعلا می‌بخشد و جنبه‌های طاغوتی را از آن دور می‌سازد.
Titus Burckhardt, on the basis of philosophia perennis, proposes a model for reading Islamic art which helps understanding it without violating its fundamental rules. Its point of departure is an understanding of inadequacy of modern methods in the reading of traditional cultures. Models that are unable to show and bear the spiritual foundations of the traditional world. In this regard, he shows how architecture , like other traditional arts, is able to analyze and show the mental horizons and the world of the traditional human being. An architecture in Islamic world is a complete reflection of Islamic culture, since Muslim architect breathes in an atmosphere full of Islamic theosophy and the taste of his audience is also shaped in this atmosphere.The characteristics of Muslim architect’s faith , which was formed and nurtured in this space, are undistinguishable part of Islamic architecture tradition; and these characteristics give unity and meaning to the whole of Islamic architecture in the first place. He mixes his skills with faith and sacred knowledge and sees his work as a way to materialize God's will on earth. This approach transcends simultaneously creator and constructed and removes profane aspect.
قرآن کریم.
کربن، هانری. (1393). تخیل خلاق در عرفان ابن‌عربی، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: جامی.
________. (1390 ). معبد و مکاشفه، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: سوفیا.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۴۰۷ق). الکافی، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
نصر، سیدحسین.(1381). معرفت و معنویت، ترجمۀ انشاءالله: رحمتی، تهران: دفتر پژوهش و نشر سهروردی.
هیدگر، مارتین. (1390). سرآغاز کار هنری، ترجمۀ پرویز ضیاءشهابی، تهران: هرمس.
Burckhardt, Titus. (2009). Art of Islam, Language and Meaning. Bloomington. Indiana: World Wisdom Books.
(2006). Foundations of Christian Art , Bloomington, Indiana: World Wisdom Books.
Burckhardt , Titus.(2001). Sacred Art in East and West. translated by Lord Northbourne.
Eliade, Mircea. (1987). The encyclopedia of religion. (vol18), Macmillan: London.
Guenon, Rene.(1974 ). Initiation and the Crafts. Ipswich: Golgonooza.
Heidegger. (1979). Nietzsche: The Will to Power as Art. David Farrell Krell, ed. and trans. New York: Harper & Row.
Guénon, René. (1964). Aperçus sur l'Initiation
Schuon, Frithjof (2007), Art from the sacred to the profane: east and west. U.S.A.: World Wisdom.
Nasr,Seyyed Hossein. (2005). Frithjof Schuon. The Essential Frithjof Schuon. U.S.A.: World Wisdom.
_||_