مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران: برساختگرایی اجتماعی با رویکرد داده بنیاد
محورهای موضوعی : مطالعات توسعه پایدار در ورزش
مرضیه ابوطالبی
1
,
مهدی سلیمی
2
1 - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2 - دانشیار،مدیریت ورزشی،دانشکده تربیت بدنی،دانشگاه اصفهان،ایران
کلید واژه: برساختگرایی, مدیریت ارتقای سلامت, توسعه پایدار, نظریه داده بنیاد, ورزش سلامت محور,
چکیده مقاله :
مقدمه: یکی از مراحل اولیه مدیریت ارتقای سلامت در جامعه، پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر است. یک راهبرد عملیاتی برای این منظور، ورزش و فعالیتبدنی است. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی است. روش شناسی: مطالعه حاضر از نوع کیفی و با روش نظریه داده بنیاد انجام شد. از طریق روش نمونهگیری هدفمند و به روش گلولهبرفی و براساس مصاحبه با 21 تن از متخصصین دارای تجربه در زمینه ورزش سلامت محور، دادههای پژوهش جمعآوری شد. داده ها براساس نظریة دادهبنیاد و با رویکرد ساختگرای Cahrmaz ، کدگذاری و تحلیل شدند. یافتهها: تعداد 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز یا انتخابی و در نهایت 9 کد محوری شناسایی شد. عوامل اصلی نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران شناسایی شده، شامل بازیگران اصلی، آموزش، فعالیتبدنی پایدار، مدیریت ارتقای سلامت، برنامهریزی، آموزشدهندگان، حیطههای ورزش، سوادها و حس پایداری میباشند. نتیجهگیری: عوامل اصلی شناسایی شده با 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز یا انتخابی و در نهایت 9 کد محوری شناسایی شد. پیشنهاد می شود مسئولین سازمان ها، مأموریت و چشمانداز سازمانهای خود با رویکرد نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش، جهت رسیدن به توسعه پایدار، بازنگری نمایند.
Introduction: Prevention and control of non-communicable diseases is one of the first stages of health promotion management in society. An operational strategy for this purpose is exercise and physical activity. Purpose: The purpose of the current research is to present a model of the role of health promotion management with sports in Iran's sustainable development based on social constructionism. Methodology: The present study was conducted qualitatively and with the data theory method of the foundation. Research data was collected through purposeful sampling and snowball method and based on interviews with 21 experts with experience in the field of health-oriented sports. The data were coded and analyzed based on the data-based theory and Cahrmaz's constructivist approach. Findings: 117 primary codes, 44 central or selective codes and finally 9 core codes were identified. The main factors of the role of health promotion management with sports in Iran's sustainable development have been identified, including the main players, education, sustainable physical activity, health promotion management, planning, trainers, sports areas, literacy and sense of sustainability. Conclusion: The main factors identified with 117 primary codes, 44 central or selective codes and finally 9 central codes were identified. It is suggested that the officials of the organizations review the mission and vision of their organizations with the approach of the management role of promoting health with sports in order to achieve sustainable development. Introduction: Prevention and control of non-communicable diseases is one of the first stages of health promotion management in society. An operational strategy for this purpose is exercise and physical activity. Purpose: The purpose of the current research is to present a model of the role of health promotion management with sports in Iran's sustainable development based on social constructionism. Methodology: The present study was conducted qualitatively and with the data theory method of the foundation. Research data was collected through purposeful sampling and snowball method and based on interviews with 21 experts with experience in the field of health-oriented sports. The data were coded and analyzed based on the data-based theory and Cahrmaz's constructivist approach. Findings: 117 primary codes, 44 central or selective codes and finally 9 core codes were identified. The main factors of the role of health promotion management with sports in Iran's sustainable development have been identified, including the main players, education, sustainable physical activity, health promotion management, planning, trainers, sports areas, literacy and sense of sustainability. Conclusion: The main factors identified with 117 primary codes, 44 central or selective codes and finally 9 central codes were identified. It is suggested that the officials of the organizations review the mission and vision of their organizations with the approach of the management role of promoting health with sports in order to achieve sustainable development.
| Journal of Strategic Sociological Studies in Sport Vol 4, Issue 2, Summer 2024. Serial No 11. 207-225 |
|
Doi: 10.30486/4S.2024.904511 |
|
The Social Constructionism Model of the Role of Health Promotion Management with Sports in Iran
Marzieh Abutalebi1, Mehdi Salimi2*1
1 Department of Physical Education and Sports Sciences, Borujard Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran.
2 Department of Sports Management, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
| Received: 2023/12/07 Accepted: 2024/03/31 |
Abstract
Objective: One of the first stages of health promotion management in society is preventing and controlling non-communicable diseases. An operational strategy for this purpose is exercise and physical activity. Therefore, the current research aims to provide a model of the social constructionism model of the role of health promotion management with sports in Iran.
Methodology: This research was conducted using a qualitative research method of an exploratory-fundamental nature. Through purposeful sampling and snowball sampling techniques and based on interviews with 21 experts with experience in health-oriented sports, research data was collected based on data-based theory, and with the constructivist charms approach, data were coded and analyzed.
Results: After analyzing the categories related to the role of health promotion management with sports in the sustainable development of Iran, the final model of the research was presented in such a way that the main players, which include the four ministries of health, science, sports, and education, should be the educational basis, whose main goal is to improve the quality of life of people in the society. The factors identified from the interviews were classified into nine main categories of actors: education, sustainable physical activity, health promotion management, planning, educators, sports areas, literacy, and sense of sustainability.
Conclusion: The main players, which include the four ministries of health, science, sports, and education, should institutionalize sustainable physical activity in their sub-community based on education, whose main goal is to improve the quality of life of people in society. If the components of the system are guided correctly and the duties of each department are performed well, it may be acknowledged that it will lead to sustainable development in Iran.
Keywords: Constructivism, Health promotion, Health-oriented sports, Sustainable development, Sustainable physical activity
[1] * Corresponding author's e-mail address: m_salimi_3@yahoo.com
| مطالعات راهبردی جامعهشناختی در ورزش سال چهارم، شماره دوم، تابستان 1403. پیاپی 11. صص 225-207 |
|
Doi: 10.30486/4S.2024.904511 |
|
مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران: برساختگرایی اجتماعی با رویکرد دادهبنیاد
مرضیه ابوطالبی1، مهدی سلیمی*2 1
1 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد ، ایران.
2 گروه مدیریت ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران.
تاریخ دریافت: 16/09/1402 تاریخ پذیرش: 12/01/1403 |
|
چکیده
مقدمه: یکی از مراحل اولیۀ مدیریت ارتقای سلامت در جامعه، پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر است. یک راهبرد عملیاتی برای این منظور، ورزش و فعالیت بدنی است.
هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، ارائۀ مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی است.
روششناسی: مطالعۀ حاضر از نوع کیفی و با روش نظریۀ دادهبنیاد انجام شد. دادههاي پژوهش از طريق روش نمونهگيري هدفمند و به روش گلولهبرفي و براساس مصاحبه با 21 تن از متخصصان دارای تجربه در زمینۀ ورزش سلامتمحور جمعآوري شد. دادهها براساس نظرية دادهبنياد و با رویکرد ساختگرای Cahrmaz، كدگذاري و تحليل شدند.
یافتهها: 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز یا انتخابی و در نهایت 9 کد محوری شناسایی شد. عوامل اصلی نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران شناسایی شده، شامل بازیگران اصلی، آموزش، فعالیت بدنی پایدار، مدیریت ارتقای سلامت، برنامهریزی، آموزشدهندگان، حیطههای ورزش، سوادها و حس پایداریاند.
نتیجهگیری: پیشنهاد میشود مسئولان سازمانها، مأموریت و چشمانداز سازمانهای خود را با رویکرد نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش برای رسیدن به توسعۀ پایدار بازنگری نمایند.
واژههای کلیدی: برساختگرایی، مدیریت ارتقای سلامت، توسعۀ پایدار، نظریۀ دادهبنیاد، ورزش سلامتمحور
[1] * نویسندۀ مسئول: m_salimi_3@yahoo.com
مقدمه
ساختگرایی اجتماعی1، تفکری است که به سرعت در حال رشد است (Detel , 2015). تفکر اصلی ساختگرایی اجتماعی و مفهوم وسیع آن این است که بعضی عناصر توسط کنشهای اجتماعی تولید میشوند (Cohen & et.al, 2019). ساختگرایی، اصطلاح «دانش را بساز» را در خود حمل میکند. ساختگرایی با تمرکز بر اینکه فرد چگونه از نظر شناختی در ساخت دانش از منظر ساختگرایی اجتماعی شرکت میکند، شناخته میشود و اذعان میدارد که دانش و معنا از طریق فرآیندها و کنشهای اجتماعی به لحاظ تاریخی و فرهنگی ساخته میشوند (PandeS & et.al, 2020). نظریۀ ساختگرایانه (Piaget, 2013) دانش را ساختی فعالانه از درک سوژهها میداند. به طور کلی ساختگرایی این مفهوم را در پی دارد که نظریه بر اساس مفاهیم و توافقاتی که افراد در غالب اجتماع دارند، ساخته میشود (Charmaz,2020)(Sebeelo, 2022). ساختگرایان محض بر این باورند از آنجا که تمام دانش یک ساخت اجتماعی است، امکان ارزیابی آن در قیاس با حقیقت هستیشناسانه وجود ندارد (Cohen & et.al, 2019).زاکری ساختگرایی اجتماعی را موتور محرک خلق آیندههای بهتر، با تمرکز بر مفهوم «خود» میپندارد (Zakery, 2017). ساختگرایی یکی از نظریههای یادگیری است (Viscu & Wathins, 2021) که دیدگاههای جدیدی در زمینۀ توسعه (Lumbantoruan & Natalia, 2021 )، توسعۀ پایدار2 (Vintere, 2018) آموزش (Ghaedi & et.al, 2019)، خلاقیت (Sriburin & et.al, 2022) و سلامتی (Sheikhbahaeddinzadeh & Ashktorab, 2022) مطرح کرده است.
ارتقای سلامت، آن بخش از مراقبتهای بهداشتی است که بر عوامل رفتاری بر سلامت تکیه نموده و با مردمی آغاز میشود که سالم بوده و علاقه مند به توسعۀ معیارهای سلامت فردی و اجتماعیاند و به آنها در گسترش شیوۀ زندگی مؤثر در حفظ و ارتقای سلامت کمک میکند (W.H.O, 2022). آموزش مبتنی بر سلامتمحوری، همیشه منجر به توسعه و ارتقا میگردد (Rahardja & et.al,2019). آموزش سلامت، ترکیبی از تجارب یادگیری تسهیلکنندۀ اتخاذ داوطلبانه رفتار سالم است که منجر به تأمین، حفظ و ارتقای سلامت شده و ترکیبی از حمایتهای آموزشی، ساختاری، اقتصادی و محیطی برای تعالـــی رفتار سالم است)(Blackburn & et.al,2022) Cummings & et.al, 2022). یکی از اهداف ارتقای سلامت، ارتقای دانشها و مهارتهای لازم افراد و نفوذ در گرایشهای آنهاست، به نحوی که بتوانند مسائل بهداشتی خویش را حل نمایند (Bull & et.al,2020). هدف دیگر ارتقای سلامت، کمک به مردم در راه رسیدن به سلامت با اقدامات و فعالیتهای خود آنهاست به نحوی که بتوانند آمادگی قبول مسئولیت تندرستی خود و اجتماعی را که در آن زندگی میکنند داشته باشند (Donaldj, 2010).
مدیریت ارتقای سلامت، ترکیب حمایتهای محیطی و آموزشی برای فعالیتها و شرایط زندگی سودمند برای سلامتی است. با گذشت زمان و مطرح شدن نظریهها و الگوهای مختلف آموزش سلامت، الگوهای اولیه تغییر داده، به الگوهای مشاوره، تصمیمگیری مرحلهای و الگوهای رفتاری تبدیل شدند (W.H.O, 2022). این الگوها نیز، برای آنکه به درستی به مرحلة اجرا درآیند به مدیریت اصولی نیاز دارند. مدیریت علمی این الگوها توأم با برنامهریزی، هماهنگی و سازماندهی، موجب تقویت رویکرد سیستمی مدیریت میشود. این امر، علاوه بر تأمین سلامت بخش عمومی، سلامت بخش خصوصی را نیز تأمین میکند (Donaldj, 2010).
یکی از مراحل اولیۀ مدیریت ارتقای سلامت در جامعه، پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر است. یک راهبرد عملیاتی برای این منظور، ورزش و فعالیت بدنی است (Abbasi & et.al, 2021). شواهد انکارناپذیری از اثربخشی فعالیت بدنی منظم در پیشگیری اولیه و ثانویه از چندین بیماری مزمن و مرگ زودرس وجود دارد (Tainio & et.al, 2021). همچنین مشخص گردیده که دستورالعملهای فعلی فعالیت بدنی برای به دست آوردن مزایای سلامتی، بهویژه در افرادی که قبلاً کمتحرک بودند، کافی است. به نظر میرسد رابطهای خطی بین فعالیت بدنی و وضعیت سلامتی وجود دارد، به طوری که افزایش فعالیت بدنی و تناسب اندام، منجر به بهبود بیشتر در وضعیت سلامتی میشود (Warburton & et.al, 2006).
فعاليتهاي ورزشي براي عموم، لازم، مفيد و ارزشمند است (Golnabi & et.al, 2018). ورزش و فعالیتهای جسمانی مطلوب، علاوه بر تحرک، نشاط و شادابی روحی، باعث افزایش سلامتی جسم میشود (Hajipour & Asadi, 2017). فعالیت ورزشی بر سطوح فعلی خودکارآمدی افراد و جهتگیری صحیح در انتخاب اهداف زندگی، تأثیر بهسزایی دارد (McCreary & et.al, 2018). مشارکت در ورزش، راهکاری مفیــد در ارتقــای سلامــت جسمانــی افـــراد با بیماریهای نادر است ( Plevinsk & et.al, 2018). همچنین مشارکت در فعالیتهای ورزشی به میزان قابل توجهی خطر بیماریهای قلبی و عروقی (Batalik & et.al, 2021)، اختلالات فکری (Chang & et.al, 2021) و دیابت نوع 2 (Kanaley & et.al, 2022) را کاهش داده و متعاقباً موجب بهبود وضعیت سلامتی روحی و جسمی افراد و جامعه (Ten Have & et.al, 2011) و رضایت از زندگی (Rafighi & et.al, 2017) میگردد. پس از مشخص شدن تأثیرات بیشمار ورزش و فعالیت بدنی در سلامت افراد، میتوان گفت یکی از بهترین روشهای مدیریت ارتقای سلامت، بازسازی نقش ارتقای سلامت با ورزش است. از سوی دیگر، شواهد نشان میدهد که ارتقای سلامت (W.H.O, 2022) Nazari & et.al, 2021)) و ورزش ((Chong & et.al, 2022، Mazza & Russo, 2022))، نقش بسیار مهمی در پایداری و توسعۀ پایدار جوامع دارند. توسعۀ پایدار، اصل سازماندهی برای دستیابی به اهداف توسعۀ انسانی است و در عین حال توانایی سیستمهای طبیعی را برای ارائۀ منابع طبیعی و خدمات اکوسیستمیکه اقتصاد و جامعه به آن وابسته است، حفظ میکند (UNESCO, 2021).
در اهداف17گانۀ کلان مطرح شده توسط سازمان ملل متحد، هدف کلان سوم، به زندگی سالم و ارتقای رفاه اشاره دارد (UNESCO, 2022) (Jahaneyan, 2019). به نظر میرسد بین این هدف با آنچه دغدغۀ این پژوهش است، ارتباط بسیار نزدیکی وجود دارد. پژوهشگران با استناد به این هدف، اذعان دارند که میتوان با مدیریت ارتقای سلامت به وسیلۀ ورزش و فعالیت بدنی، به زندگی سالم و ارتقای رفاه که یکی از اهداف مد نظر یونسکوست، دست یافت. تقدیسی (Taghdisi, 2020) بیان داشت که ارتقای سلامت با توجه به تأثیر در پیشبرد اهداف توسعۀ پایدار با محوریت «سلامت برای همه و همه برای سلامت»، قادر است ظرفیتهای لازم را در ارتقای همهجانبۀ سواد سلامت، سواد رسانهای و سواد کلینیکی جامعه و پیشگیری همهجانبه ایجاد نماید. از مطالعاتی که مستقیم به بحث توسعۀ پایدار از راه ورزش میپردازد مطالعات زیر است:
مطالعۀ هژبری و همکاران (Hejbari & et.al, 2018) با هدف تعیین توسعۀ پایدار با ورزش انجام شد. نتایج نشان داد که توسعه از راه ورزش، یکی از سریعترین جنبههای روبهرشد جهانیسازی ورزش بوده است. مطالعۀ نیک شعار (Nik Shaar, 2008) به نقش ورزش در توسعۀ صلح جهانی پرداخت؛ پژوهشگر اذعان داشت که ورزش به دلیل ظرفیت جهانی آن، راه میانبر توسعۀ انسانی و پایدار است و میتواند به ارزشهای مثبتی که برای توسعۀ جهانی، گسترش کار جمعی و نزدیکی جوامع به یکدیگر به کار گرفته میشوند، به صلح و توسعۀ پایدار کمک نماید؛ بهعلاوه، مـــرادی و همکاران (Moradi & et.al,2014) به بررسی نقش ورزش در توسعۀ ارتباطات میان فرهنگی و اجتماعی پرداختند. آنها دریافتند که ورزش و فعالیت بدنی، نقش مهمی در شناخت مشارکت و تشریک مساعی بین افراد، مسئولیتپذیری و بروز استعدادهای اجتماعی، تحکیم ارتباطات اجتماعی، تقویت همبستگی و مشارکت اجتماعی، ارتقای سلامت روانی و جسمی، پرورش اخلاق انسانی و اجتماعی، تقویت و ارتقای سرمایههای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و انسانی، گسترش روابط بین الملل و ارتباطات میان فرهنگی، تقویت تفاهم و توسعۀ صلح دارد.
در مورد نقش ارتقای سلامت و توسعۀ پایدار میتوان به مطالعۀ هدایتی و زینالی (Hedayati & Zeynali, 2009) اشاره کرد که به بررسی سلامتی به عنوان توسعۀ پایدار پرداختند و اذعان داشتند که پایداری در عمل، معادلهای میان ضرورتهای زیستمحیطی و نیازهای توسعه است. مطالعۀ طاهری و همکاران (Taheri & et.al, 2017) به بررسی سلامتی، به گونۀ محور کلیدی تحقق اهداف توسعۀ پایدار پرداختند و مطرح کردند که بررسی سلامتی میتواند ابزاری برای تحقق هدفهای دیگر توسعۀ پایدار باشد. همچنین در مطالعۀ تقدیسی (Taghdisi, 2020) نقش آموزش و ارتقای سلامت در شرایط ویژه، بررسی شده است و اینکه بهرهوری از ظرفیت سازمانهای غیردولتی با تشکیل دفتر مشارکت همگانی، بومیسازی درسآموختههای کشورهای جهان را مقدور میسازد.
بررسی تحقیقات نشان میدهد که خلأیی اساسی قابل تشخیص است و آن نبودِ الگوی معینی برای تأثیر نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش بر توسعۀ پایدار ایران است. این مسأله میتواند خلأ پژوهشی قابل ذکری در این حوزه باشد که نیازمند بررسی است؛ مطالعۀ حاضر با هدف ارائۀ الگوی ساختگرایی اجتماعی نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در ایران انجام شد.
روششناسی پژوهش
پژوهش حاضر مطالعۀ حاضر از نوع کیفی است که با روش نظریۀ دادهبنیاد با رویکرد ساختگرا انجام شد (Charmaz, 2006). در پژوهش حاضر، برای ارائة الگوی نظاممند و شماتيك از يافتههاي برخاسته از دادههای كدگذاري شده، از رويكرد ساختگرا در نظرية داده بنياد Cahrmaz (Charmaz, 2006) استفاده شد. نظریۀ مبتنی بر رويكرد ساختگرا، پژوهشگران را به این سمت سوق میدهد که بر آنچه در زمینۀ مطالعه اتفاق میافتد تمرکز کنند؛ بنابراین پژوهشگران بخشی از آنند و باید انعطافپذیر باشند (Charmaz, 2020). همچنین، دیدگاه معرفتشناختی رویکرد ساختگرا به این اشاره دارد که این روش فقط ادعای کشف واقعیت مطلق را ندارد و در عوض به کشف نسخهای از واقعیت معتقد است که در نتیجۀ تعامل پژوهشگر و دادهها به دست میآید (Charmaz, 2019). در رویکرد ساختگرا، تأکید بر آن است که پژوهشگر باید یک کاشف باشد. یادداشتهای تفسیری و معنابخش پژوهشگر در اثنای گردآوری دادهها باید اتفاق بیفتد. هرچه پژوهشگر مینویسد از یک سو گویای موقعیت واقعی بیرون ذهن پژوهشگر و از سوی دیگر، سرشار از معناها و تفاسیر سریع و تکوینی پژوهشگر است (Charmaz,2005). این تعامل ذهن و عین است که طی فرآیند تکوینی باعث ساختن نظریه میشود (Charmaz, 2006). فرآیند یادداشتبرداری در رویکرد ساختگرای نظریۀ دادهبنیاد در شکل 1 به نمایش درآمده است.
شکل 1. فرآیند یادداشتبرداری در رویکرد ساختگرای Charmaz (Farasatkhah, 2015)
مشارکتکنندگان شامل خبرگان دانشگاهی علوم ورزشی و علوم پزشکی ایران بودند. نمونهگيري به روش هدفمند یا هدفدار و گلولهبرفي انجام شد.
معیارهای ورود به مطالعه، آشنایی با مدیریت ارتقای سلامت با داشتن بیش از 3 مقاله و کتاب در این ارتباط، آشنایی با ادبیات توسعۀ پایدار با داشتن بیش از 3مقاله و کتاب در این ارتباط و آشنایی با ورزش سلامتمحور با داشتن بیش از 3مقاله و کتاب در این ارتباط بود. افراد دارای تجربۀ کاری و اجرایی در ورزش همگانی و سلامتمحور باید در سازمانهای مختلف بیش از 5 سال سابقۀ کار میداشتند. معیار خروج از مطالعه شامل مشارکتکنندگانی بود که در حین اجرای مطالعه یا مصاحبه به هر نحوی از انجام مصاحبه یا پاسخ دادن به سئوالات امتناع کرده و حاضر به مشارکت در پژوهش نبودند.
در راستای اهداف پژوهش، سؤالات کلی مصاحبهها بر اساس رویکرد ساختگرا (Charmaz, 2006) به این شرح مطرح گردید:
1- نقش ورزش بر ارتقای سلامت جسمی، روحی، روانی، عاطفی و اجتماعی چیست؟
2- مشارکت در ورزش در راستای ارتقای سلامت به چه صورت میتواند اثرگذار باشد؟
3- ارتقای سلامت با ورزش به چه صورت میتواند بر توسعه و ارتقای فرهنگی اجتماعی تأثیرگذار باشد؟
6- نقش نهادهای مردمنهاد و سازمانهای ورزشی در ارتقای سلامت اجتماعی با ورزش چگونه است؟
در مطالعۀ حاضر، در تمام فرآیند نمونهگیری، 3 مرحله نمونهگيري آزاد، ارتباطي و نظري كه اساس استفاده از رويكرد ساختگرای نظرية داده بنياد است، رعايت شد (Charmaz, 2006).
مصاحبهها تقریباً 45 تا 60 دقیقه به طول انجامید. این جلسات با هماهنگی قبلی و در محل کار مشارکتکنندگان و در برخی موارد که امکان حضور فیزیکی وجود نداشت، مصاحبهها از راه تماس صوتی انجام گردید. جمعآوری دادهها به دلیل اشباع دادهها، پس از 21 مصاحبه متوقف شد. ویژگیها و مشخصات جمعیتشناختی شرکتکنندگان در جدول 1 نشان داده شده است. برای جمعآوری دادهها، مجوزهای لازم از معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد اخذ و نامۀ معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه، با ایمیل یا سایر نرمافزارهای پیامرسان برای مصاحبهشوندگان ارسال گردید. همچنین برای کسب رضایت اگاهانه و موافقت همکاری نمونههای مورد مطالعه، با مصاحبهشوندگان هماهنگی تلفنی به عمل آمد.
ویژگیها و مشخصات جمعیتشناختی شرکتکنندگان، در جدول 1 نشان داده شده است.
جدول1. ویژگیهای مشارکتکنندگان
مشخصات جمعیتشناختی | |||
حوزۀ فعالیت تعداد | رشتۀ تحصیلی تعداد | ||
اجرایی | 6 | علوم ورزشی | 15 |
دانشگاهی علوم ورزشی | 10 | علوم پزشکی | 3 |
پزشکی | 5 | غیره | 4 |
تحصیلات | سن | ||
کارشناسی ارشد | 3 | 30 تا40 | 5 |
دکترا تخصصی | 15 | 41 تا 50 | 9 |
دانشجوی دکترا | 3 | بالای 50 | 7 |
وضعیت شغلی | محل زندگی مشارکتکنندگان | ||
استاد | 3 | تهران | 6 |
دانشیار | 7 | اصفهان | 10 |
استادیار | 6 | فارس | 3 |
سایر | 5 | خراسان | 2 |
در روز مصاحبه دربارۀ اهداف پژوهش به مشارکتکنندگان توضیحاتی داده شد که آنها صرفاً بر اساس تواناییهایشان در ارتباط با موضوع پژوهش بازگو شد و به آنها اطمینان خاطر داده شد که فقط برای انجام پژوهشی دانشگاهی انتخاب گردیدهاند و اطلاعات آنها کاملاً محرمانه خواهد ماند و مشخصات آنها ذکر نخواهد شد.
جمعآوری دادهها با انجام مصاحبههای نیمهساختاریافته در زمانهایی با میانگین 60 دقیقه انجام شد.
در این پژوهش، مصاحبهها بر اساس رويكرد ساختگرا از نظرية داده بنياد (Charmaz, 2006) تجزيه و تحليل شدند. چهار فرآيند همپوش در تحليل ساختگرای نظريۀ مبنایی عبارتند از: كدگذاري اوليه، كدگذاري متمركزشده یا انتخابی، كدگذاری محوري و كدگذاري نظری (Charmaz, 2006). اولین مرحله در تجریه و تحلیل دادهها یعنی کدگذاری اولیه (باز) که عبارت از روند خرد کردن، مقایسه کردن، مفهومپردازی و مقولهبندی کردن دادههاست، با محوریت مفهومسازی شکل گرفت. در مرحلۀ بعد (کدگذاری متمرکز)، کدها با پدیدههای مشابه با یکدیگر طبقهبندی شدند و اصطلاحاً مقولهپردازی انجام پذیرفت. در مرحلۀ بعد (کدگذاری محوری)، از مقولهسازی مفاهیم، کدهای محوری پدید آمدند. در آخر کدگذاری نظری انجام گرفت؛ کدگذاری نظری در روش ساختگرا عبارت است از چینش کدهای محوری در کنار هم و بر اساس منطق و ارتباط دادن آن با سایر کدهای متمرکز شده و اعتبار بخشیدن به روابط و پر کردن جاهای خالی با مقولاتی که نیاز به اصلاح و گسترش دارند (Charmaz, 2006)؛ در واقع این مرحله انتزاعیترین سطح کدگذاری است که با آن، روابط بین مقولههای ایجاد شده تشریح میشود. برای رسیدن به یکپارچگی مورد نظر در این مرحله لازم است پدیدۀ اصلی را تنظیم و خود را به آن متعهد کرد. خروجی این مرحله چیزی نیست جز نظریهپردازی که حاصل شده است (King & Snowden, 2020).
در این مطالعه برای تأیید نتایج و استحکام، دقت و مشروعیتبخشی و صحهگذاری بر یافتهها و تحلیلها از روش Guba & Lincoln (1994، 1989) با نام موثق بودن (trustworthiness) که در ارتباط با مطالعات کیفی است، استفاده گردید؛ از این رو، از چهار شاخص مقبولیت، اعتماد، تأییدپذیری و انتقالپذیری برای قوام و استحکام دادههای کیفی بهره جستیم. بر این اساس برای بررسی مقبولیت دادهها، علاوه بر پژوهشگر اصلی، اعضای تیم پژوهش نیز در مراحل جمعآوری و تحلیل و تفسیر دادهها، نظارت و مشارکت فعال داشتند. همچنین درگیری طولانیمدت با مشارکتکنندگان، به جلب اعتماد آنها، درک بهتر تجارب آنها و نهایتاً افزایش اعتبار و مقبولیت دادهها کمک کرد. پژوهشگر از روش آنالیز مقایسهای مداوم برای قابلیت اعتماد )ثبات( استفاده کرد؛ به این ترتیب که کدها چندین بار از نظر شباهتها و تفاوتها مرور گردید. برای تعیین تأییدپذیری از روش بازبینی اعضا (member checking) (Andrew & et.al, 2019) استفاده شد؛ بدین صورت که كدگذاريها و الگوی نهايي در اختيار 3 تن از مشارکتکنندگان قرار گرفت و آنها نظر خود را اعمال و در نهايت الگوی پژوهش، تأييد گردید. برای بررسی قابلیت انتقالپذیری نیز تلاش شد تا مشارکتکنندگان از تنوع بیشتری برخوردار باشند که این روند تا اشباع دادهها، ادامه داشت.
یافتههای پژوهش
مصاحبهها بر اساس رويكرد ساختگرا از نظرية داده بنياد تحليل شدند. بر اساس ماهیت غیرخطی مطالعات کیفی، فرآيند كدگذاري چندین بار تكرار و در نهايت محورهای کامل و جامعي ايجاد شد. عوامل شناسایی شده از مصاحبهها در 9 کد محوری، بازیگران اصلی، آموزش، فعالیت بدنی پایدار، مدیریت ارتقای سلامت، برنامهریزی، آموزشدهندگان، حیطههای ورزش، سوادها و حس پایداری طبقهبندی شدند؛ بدینصورت که بعد از حدود 335 جمله نوشته شده از مصاحبهها، بعد از حذف موارد تکراری و غیرمرتبط، 154 کد اولیه توسط پژوهشگران شناسایی و نشانهگذاری شد؛ سپس در کدگذاری متمرکز شده، 44 کد به دست آمد و در نهایت در 9 کد محوری، ارائه گردید (جدول 2).
جدول2: کدگذاری در رویکرد ساختگرا
کدهای اولیه | کدهای متمرکزشده |
| کدهای محوری |
- برنامهريزی برای اولويتبندی و حل مشکلات و ارتقای سلامت | وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی |
| بازیگران اصلی |
- نقش مدیران ارشد نظام سلامت در تسهیل پررنگ شد ورزش به عنوان عامل پیشگیری در سبد خانوارهای ایرانی |
| ||
- متولی بخش درمان در سیاستگذاری توسعه - سهم ورزش در ارتقای سلامت اجتماعی |
| ||
- توجه به سلامتی مردم |
| ||
- تأمین بهداشت عمومی و ارتقای سطح آن |
| ||
-ایجاد نظام هماهنگ بهداشت، درمان و آموزش |
| ||
-گسترش شبکۀ تلفیقی بهداشت و درمان |
| ||
-تهيه و ابلاغ دستورالعملهای اجرايی ضروری سلامتمحور |
| ||
-برنامهریزی در توزیع متناسب و عادلانه نیروی انسانی و سایر امکانات |
| ||
-تهيه، تدوين و انتشار نتايج مطالعات، تحليلها و برنامههای راهبردی | وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
| |
- مدیران ارشد و متولیان بخش آکادمیک |
| ||
-تدوين برنامههای آکادمیک سلامتی متناسب با شرايط محلی |
| ||
-تأمين نيروی انسانی متناسب |
| ||
-ایجاد و توسعۀ شبکۀ تعاملی بین پژوهشگران و مراکز علمی- پژوهشی |
| ||
- مدیران ارشد و متولیان بخش ورزش | وزارت ورزش و جوانان |
| |
-معاونت امور فرهنگی و توسعۀ ورزش همگانی |
| ||
- ایجاد ارتباط میان متخصصان ورزشی و سلامتمحور |
| ||
-کمک به مسألهیابی و حل مسائل علمی در حوزۀ ورزش |
| ||
-متولیان ارشد بخش آموزش | وزارت اموزش و پرورش |
| |
-پرورش روحيۀ تعليم و تعلم و تربيت مستمر |
| ||
-توسعۀ ورزش تربیتی و پرورشی |
| ||
-ارتقای سطح دانش و آگاهی کارکنان | آموزش کارکنان |
| آموزش |
-تقویت نگرش مثبت و رفتار کارکنان |
| ||
-توانایی بروز رفتار مناسب در مسائل انسانی |
| ||
-آگاهسازی کارکنان |
| ||
-آموزش سازمان یافته |
| ||
- آموزش هدفمند و توسعه | آموزش رسمی |
| |
-اجازه دسترسی به مدارج یا گواهینامههای مختلف |
| ||
-آموزشی مورد تأیید، در یک توالی منظم از دورههای مدرسه |
| ||
-نظام ارتقای دانش سلامت |
| ||
-سلسله عملیات منظم |
| ||
-روشی غیر ساختاری، در خارج از مراکز رسمی آموزش یک جامعه | آموزش غیر رسمی |
| |
-آموزش به صورت نامنظم |
| ||
-عدم اهداف تعلیمی خاص یا مدت زمان مشخص |
| ||
-آموزشهای غیر رسمینامناسب با الزامات و پارامترها |
| ||
-یادگیری فنون پیچیده | آموزش الکترونیکی |
| |
-کارایی در موقعیت شغل |
| ||
-امكان دسترسي به مطالب و محتواي آموزشی در هر زمان و مكان |
| ||
-عدم نیاز به حضور فیزیکی |
| ||
-افزایش سرعت یادگیری |
| ||
-افزایش کیفیت یادگیری |
| ||
-رعایت عدالت آموزشی |
| ||
-مهارت در موضوع اصلي | آموزش اثربخش |
| |
-راهبردهاي آموزشي |
| ||
-مهارتهاي مديريت كلاس درس |
| ||
- ایجاد انگیزه و علاقه برای یادگیری بیشتر و انجام تمرینات |
| ||
-مسئولیتپذیری | آموزش داوطلبانه |
| |
- فعالیت داوطلبانه |
| ||
-ارتقای سطح دانش | آموزش غیرتجویزی |
| |
-ارتقای مهارت شغلی |
| ||
-تقویت نگرش نسبت به ارتقای سلامت اجتماعی |
| ||
-تقویت رفتار مبتنی بر سلامت اجتماعی |
| ||
-آموزش رفتار برای نهادینه سازی ورزش در سبک فکری آحاد جامعه |
| ||
-تسهیل عملکرد شغلی | آموزش آزمایشگاهی |
| |
-فراگیری فن خود کنترلی مدیریت سبک زندگی |
| ||
-توانایی انجام سرپرستی و مدیریت |
| ||
-افزایش تعداد ضربان قلب، تواتر تنفس و جذب اکسیژن | شدت مناسب |
| فعالیت بدنی پایدار |
-خونرسانی و سوخت و ساز بیشتر و بهتر همۀ اندامهای بدن |
| ||
-فعالیت بدنی شدید |
| ||
-ورزش متوسط |
| ||
-فعالیت بدنی روزمره | زمان مناسب |
| |
-فعالیتهای شغلی و فعالیت حین کار |
| ||
-جابهجا شدن در زمان مختلف در طول روز |
| ||
-فعالیت بدنی ساختارمند | منظم و همیشگی |
| |
-فعالیت بدنی تحت نظارت |
| ||
-فعالیت بدنی بیش از 45 دقیقه در روز با قصد سلامتی |
| ||
- 3تا 5 بار در هفته فعالیت بدنی |
| ||
-نگاه به توسعۀ پایدار | عدم استفاده از حاملهای انرژی قبل، حین و بعد از فعالیت |
| |
-استفاده از وسایل نقلیۀ عمومی برای دسترسی به محل تمرین |
| ||
-استفاده از نور طبیعی در هنگام فعالیت |
| ||
-پیشگیری از اسراف حاملهای انرژی در طول فعالیت بدنی |
| ||
-تبعیت مدارس ارتقا دهندۀ سلامت از اصول یکسان طبق مصوبۀ جهانی ورزش سلامتمحور | مدارس |
| آموزش دهندگان |
-توانایی انطباق با فرهنگ، سیاست و متغیرهای اقتصادی |
| ||
-توانمندسازی دانشآموزان و ارتقای سلامت دانشآموزان |
| ||
-ارتقای سلامت معلمان، کارکنان مدرسه و والدین |
| ||
-همکاری بین مدرسه و جامعه |
| ||
-ارتقای سطح آگاهی و نگرش و رفتارهای بهداشتی دانشآموزان |
| ||
-ایجاد میل به سلامت در کودکان و نوجوانان |
| ||
-بهبود وضعیت ایمنی و بهداشت محیط | دانشگاهها |
| |
-نظام الکترونیک سلامت دانشجویان فعال در حوزۀ ورزش تربیتی |
| ||
-آموزش خودمراقبتی |
| ||
-بهبود محیط فیزیکی و اجتماعی |
| ||
-درک، ارزیابی، خواندن، به کارگیری و دسترسی به اطلاعات سلامت توسط شبکههای اجتماعی | شبکههای اجتماعی |
| |
-شبکههای اجتماعی به عنوان منابع کسب اطلاعات بهداشتی و سلامت |
| ||
-ارتقای بخشی از عوامل سلامت اجتماعی در بعد فردی از طریق اینستاگرام |
| ||
-نقش و عملکرد سازمانهای مردم نهاد در حفظ و ارتقای سلامت جامعه | سمنها |
| |
-سازمانهای مردم نهاد (سمنها) به عنوان نظام پنهان ارتقای سلامت جامعه |
| ||
-عملکرد سازمانهای غیردولتی ایرانی در تأمین، حفظ و ارتقای سلامت جامعه ایران |
| ||
-استفاده از ظرفیت نهفته و پنهان سمنها در روند توسعه |
| ||
-برنامههای ورزشی هوازی | برنامهریزی |
| مدیریت ارتقای سلامت |
-کاهش محدودیت انجام فعاليت بدنی منظم |
| ||
-ملاحظه تفاوتهای جنسيتی |
| ||
-تدوین برنامهای برای فعاليت بدنی |
| ||
-اجزای برنامۀ آمادگی جسمانی | سازماندهی |
| |
-فعالیت بدنی گروههای سنی مختلف |
| ||
- شناسایی فعالیتها پرتحرک پایدار |
| ||
-تخصیص و استقرار منابع سازمانی |
| ||
-ایجاد هماهنگی میان افراد مختلف برای کسب اهداف | هماهنگی |
| |
-مجموعه ای از سازوکارهای ساختاری و رفتاری |
| ||
-هماهنگی در مورد فعالیتهای سازمان یافته از طریق کوششهای داوطلبانه |
| ||
-نظارت و پایش | کنترل |
| |
-اندازهگیری و اصلاح اهداف |
| ||
-تنظیم استانداردهای عملکرد |
| ||
-مقایسه عملکرد واقعی در برابر عملکردهای استاندارد |
| ||
-بلوغ اجتماعی و وسعت دید | هدایت و رهبری |
| |
-خصوصیات اجتماعی مانند مراتبات اجتماعی و سیاسی |
| ||
-توانمندی مدیران برای نفوذ در افراد و گروهها با هدف ارتقای سلامت |
| ||
-قدرت مرجعیت و قدرت تخصصی |
| ||
-دستیابی اهداف کوتاه مدت در راستای اهداف بلند مدت | کوتاهمدت |
| برنامهریزی |
-انتخاب اهداف کوتاه مدت مرتبط با یکدیگر در بخشهای مختلف |
| ||
-اولویتبندی اهداف کوتاه مدت |
| ||
-استفاده از برنامهریزی کوتاه مدت | میانمدت |
| |
- توجه به منطقۀ ممنوعۀ زمانبندی بلند مدت |
| ||
-توجه به برنامههای میان مدت 6 ماه |
| ||
-بازۀ بلند مدت اختیاری | بلندمدت |
| |
- چشم اندازی از آینده |
| ||
-رسم تصاویر استادانهای از آینده |
| ||
-ایجاد مأموریت و چشم انداز | سند راهبردی |
| |
-شناسایی عوامل تأثیرگذار محیط داخلی و خارجی ارتقای سلامت |
| ||
-هماهنگ نمودن تمامیاقدامات فناوری اطلاعات در راستای برنامههای کلان جامعه |
| ||
-شناسایی عدم قطعیتهای کلیدی مرتبط با فعالیت بدنی و سلامتمحوری | سناریوهای راهبردی |
| |
-برنامهریزی متناسب با روندها و کلان روندهای آینده |
| ||
-شناسایی پیشرانهای آینده |
| ||
-ورزش دانشآموزی | ورزشتربیتی |
| حیطههای ورزش |
- ورزش دانشگاهی |
| ||
-ورزشهای پایه |
| ||
-فعالیت بدنی مختلف | ورزش همگانی |
| |
-ورزش سازمان نیافته |
| ||
-ورزش شهروندی |
| ||
- فعالیت بدنی سلامتمحور |
| ||
-بر طرف کردن ضعف در مهارتهای اجتماعی و سلامتی با افزودن توانایی در برقراری ارتباط | سواد ارتباطی |
| سوادها |
-شیوه صحیح یک ارتباط کلامی و غیرکلامی |
| ||
-توانایی افراد در به دست آوردن، تحلیل کردن و درک اطلاعات و خدمات اولیۀ بهداشتی مورد نیاز | سواد سلامتی |
| |
-کسب تصمیمات درست در مورد مسائل مربوط به سلامت خود |
| ||
-مهم بودن سواد جسمانی | سواد بدنی |
| |
-برداشت و درک ما از تجربۀ یادگیری حرکات ورزشی |
| ||
-توانایی و ظرفیت بهکارگیری علم محیط زیستی پایهای | سواد زیست محیطی |
| |
-مهارت فکر کردن برای فرموله کردن عملیات بر روی موضوعات بهخصوص محیطزیستی در رفتارهای روزانه |
| ||
-توانایی درک سیستمهای طبیعی مؤثر بر امید به زندگی | سوادبوم شناختی |
| |
-وابسته بودن انسان به محیط زیست طبیعی |
| ||
-شناخت نژادها و قومیتها بر اساس احترام و تبعیض نگذاشتن | سواد نژادی و قومی |
| |
-توانایی شناخت، ارزیابی و تحلیل نظریههای مختلف و ایجاد استدلالهای منطقی بدون تعصب در ارتباط با وضعیت سلامتی اقوام مختلف |
| ||
-فراگیری آگاهیها، ارزشها، برقراری روابط اجتماعی | رشد اجتماعی |
| حس پایداری |
-کسب مهارتهای اجتماعی |
| ||
-رفتار انطباق یافته با جامعه |
| ||
-افزایش ارزش فعالیتهای سلامتمحور و خدمات تنظیمشدۀ | رشد اقتصادی |
| |
- عرضه و تقاضا |
| ||
-تقاضا برای ارتقای سلامت و مصرف آن |
| ||
-حفاظت از محیط زیست به توجه به فعالیتهای مختلف انسانی احتیاج دارد | حفاظت مؤثر از محیطزیست |
| |
-قوانین زیستمحیطی، اخلاق و آموزش و پرورش |
| ||
-عدم تولید زباله در حین فعالیت |
| ||
-مطالعه تعاملات سیستمهای طبیعی و انسانی | متابولیسم شهری |
| |
-آشنایی با پارامترهای الگوی متابولیسم شهری |
| ||
-برخورد با مشکلات به صورت اساسی و ریشهای | پایداری اکولوژیکی |
| |
-تجدید نظر در ارتباط با ارزشهای اصلی زندگی |
|
پس از واکاوی در مؤلفههای مربوط به نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران، الگوی نهایی به صورت شکل 2 ارائه گردید.
شکل 2: مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران
شکل 2، مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران را نشان میدهد. بازیگران اصلی که شامل 4 وزارتخانۀ بهداشت و درمان و آموزش پزشکی، علوم، تحقیقات و فناوری، ورزش و جوانان و آموزش و پرورشند، باید بر اساس آموزشی که هدف اصلی آن بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه است، فعالیت بدنی پایدار را در زیرمجموعۀ خود نهادینه کنند؛ در این بین نقشی کلیدی با عنوان مدیریت ارتقای سلامت وجود دارد که وظیفۀ آن، سازماندهی، برنامهریزی، بازخوردگیری مناسب و در نهایت کنترل است.
بحث و نتیجهگیری
پژوهش حاضر با هدف ارائۀ مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعۀ پایدار ایران مبتنی بر برساختگرایی اجتماعی انجام شد. یافتهها نشان داد که یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، بازیگران اصلیاند؛ یعنی4 وزارتخانۀ بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت ورزش و جوانان، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت آموزش و پرورش که میتوان آنها را در این بحث آموزشدهندگان یا به صورت کلی، توسعهدهندگان نام نهاد. به نظر میرسد این 4 بازیگر میتوانند نقش اصلی مدیریت ارتقای سلامت با ورزش را برای رسیدن به توسعۀ پایدار بازی کنند؛ هرچند در بحثهایی که با مشارکتکنندگان صورت گرفت، به بازیگران دیگری همچون مجلس، شهرداریها نیز اشاره گردید. به نظر میرسد این بازیگران اصلی، نمایندۀ اصلی دولت و حتی حاکمیت در این بحثند. از آنجا که آرمانهای توسعۀ پایدار، فراخوان جهانیاند و به چالشهای جهانی پاسخ میدهند، پیشنهاد میگردد کارگروههای تخصصی در کشورمان متناسب با هر 17 آرمان پیشبینی شده برای سال 2030 صورت گیرد؛ بهویژه در ارتباط با سومین آرمان یعنی«سلامت مطلوب و رفاه» که بسیار نزدیک به بحث این پژوهش است. در همین ارتباط سلطانی پور و دماری (Soltanipour & Damari, 2017) در مبحث وضعیت توسعۀ پایدار در ایران، اذعان داشتند که ايجاد ساختاري فراوزارتي وح تي فراقوهاي براي انسجام و هماهنگي در زمينۀ توسعۀ پايدار ضروري به نظر ميرسد. ازآنجا که این بحث بیشتر جنبۀ سلامتمحور دارد، این همافزایی میتواند با محوریت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت ورزش و جوانان صورت پذیرد.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، آموزش است. آموزش فرآیند تسهیل یادگیری یا کسب دانش، مهارت، ارزش، اخلاق، اعتقادات و عادتهاست (Brighouse,2006). بر اساس این تعریف میتوان گفت تسهیل یادگیری و کسب اطلاعات در زمینۀ فعالیت بدنی بر فعالیت بدنی در نقش ارتقادهندۀ سلامت، در صورتی که به گونهای اصولی و بر اساس برنامهریزی انجام شود، علاوه بر اینکه در درازمدت، تأثیرات فراوانی بر پایداری جامعه دارد، در زمان حاضر نیز میتواند گام بلندی در راستای توسعۀ پایدار باشد.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، فعالیت بدنی پایدار است؛ به نظر میرسد همانطور که پیشتر نیز ذکر گردید، این محور بسیار مهم، نقشی کلیدی در الگوی حاضر دارد. هدف این نوشتار، چیستی و تعریف یا بازتعریف فعالیت بدنی و ورزش و مشخص نمودن مزایای بیشمار آن نیست؛ زیرا در بیان مسأله به طور مشخص به آن پرداخته شد. به هرگونه فعالیت یا حرکت بدن که در اثر انقباض و انبساط عضلات اسکلتی ایجاد شده و نیازمند صـــرف انرژی است، فعالیت بدنی گفته میشود (Piggin , 2020)( Hallal & et.al, 2006). فعالیت بدنی میتواند شامل پیادهروی سریع، وزنهبرداری سبک، جمعکردن برگها از روی زمین، شستن ماشین، تمیز کردن خانه یا حتی باغبانی باشد؛ اما یکی از بهترین تعریفها دربارۀ فعالیت بدنی پایدار را که بسیار مرتبط با این بحث است و رویکردی سبز و زیست محیطی دارد، اولین بار متعاهدین کنوانسیون تغییرات آب و هوای سازمانملل که به توافقنامۀ پاریس 2015 معروف گردید، ارائه کردند: «فعالیتبدنی پایدار فعالیتهایی است که با تکرار، شدت و مدت کافی برای ارتقای سلامت صورت میگیرد به شرطی که هزینههای اضافی انرژی برای غذا، حمل و نقل و تجهیزات و تسهیلات تمرین صرف آن نشود» (Paris Agreement, 2015). احتمالاً چنین نگاهی به فعالیت بدنی، علاوه بر اینکه منجر به ارتقای سلامت افراد جامعه میگردد، میتواند در کمک به توسعۀ پایدار نیز بسیار مهم باشد.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، آموزشدهندگانند. در این الگو منظور از آموزشدهندگان، مدارس، دانشگاهها، شبکههای اجتماعی و سمنها یا اصطلاحاً همان سازمانهای مردمنهاد مرتبط با ورزش و بهداشتند. الگوی ساختگرایی حاضر اشاره دارد که آموزشدهندگانی که از آنها یاد شده است باید به آموزش فعالیت بدنی پایدار در نقش ارتقادهندۀ تمام عیار سلامتی بپردازند. خروجی و حاصل این آموزشها، میتواند باعث آگاهی و بالارفتن سطح سواد افراد جامعه در زمینههای مرتبط با توسعۀ پایدار باشد. در این ارتباط پیشنهاد میگردد از نقش ویژهای که شبکههای اجتماعی امروزه در جهان بازی میکنند و اتفاقاً جایگاه بسیار خوبی نیز در بین مخاطبان ایرانی دارند، استفاده کرد. در این راستا بازیگران اصلی میتوانند با ایجاد محتوا و ارائۀ آن در بستر شبکههای اجتماعی در قالب پادکستهای صوتی (Kelly & et.al.2022)، به ترغیب افراد بیشتری به شرکت در ورزش و فعالیتهای جسمانی بپردازند. احتمالاً چنین رویکردی، منجر به ارتقای سلامت و در نهایت توسعۀ پایدار در ایران گردد.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، مدیریت ارتقای سلامت است. این مؤلفه به دلیل ارتباطات زیادی که با سایر مؤلفههای اصلی و فرعی الگو دارد، میتواند قلب نیز نام گیرد. نامگذاری نشان از اهمیت بسیار نقش مدیریت ارتقای سلامت در توسعۀ پایدار است. از آنجا که فرض بر این شد که مدیریت ارتقای سلامت با ورزش، میتواند نقش پررنگی در توسعۀ پایدار داشته باشد، این الگو نیز با مرکزیت مدیریت ارتقای سلامت، سعی دارد راهکارهایی برای رسیدن به توسعۀ پایدار در ایران ارائه نماید. وظایف اصلی این محور اصلی، برنامهریزی، سازماندهی، هماهنگی، هدایت و رهبری و کنترل است. یکی از نقشهای اصلی این محور، ورودی بازخورد اصلی الگوست؛ یعنی در صورتی که خروجی نهایی الگو که به نوعی توانمند شدن افراد در سوادهای مرتبط با توسعۀ پایدار است به درستی عمل نکند، اولین بخش از الگو که میتواند واکنش مناسب نشان دهد و برنامهریزی مجدد کند، محور مدیریت ارتقای سلامت است.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، برنامهریزی است. نقش برنامهریزی ابه این دلیل در این الگو دارای اهمیت است که از یک سو خود یکی از مؤلفههای فرعی محور اصلی مدیریت ارتقای سلامت است و از طرف دیگر در نقش محور اصلی با زیرمجموعۀ برنامهریزیهای کوتاهمدت، میانمدت، بلندمدت، سند راهبردی و سناریوهای راهبردی معرفی گردیده است. این محور اصلی اشاره به این دارد که یکی از جنبههای مدیریت ارتقای سلامت، برنامهریزی کوتاه و میانمدت، از طریق طراحی سند راهبردی و برنامۀ بلندمدت با ابزار سناریونگاری راهبردی است. بحث اصلی این برنامههای راهبردی کوتاه و بلندمدت، ارائۀ راهکارهای عملیاتی برای بازیگران اصلی این الگو بر اساس نقش ارتقای مدیریت سلامت بر اساس ورزش برای رسیدن به توسعۀ پایدار است. در این ارتباط پیشنهاد میگردد، بازیگران اصلی علاوه بر داشتن سندهای راهبردی کوتاه، میان و بلندمدت به صورت مجزا در این ارتباط، نقشۀ راهی مبتنی بر آیندهنگاری راهبردی نیز برای کارگروه سلامت مطلوب و رفاه مبتنی بر ورزش که یکی دیگر از پیشنهادهای همین پژوهش بود، طراحی کنند. هر چند در کنار برنامهریزی برای آینده، از زمان حال و داشتن نقشههای متنوع نیز نباید غافل بود.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، حیطههای ورزش است. این محور اصلی به ورزش تربیتی و ورزش همگانی که از اجزای چهارگانۀ ساختار ورزش در ایرانند، اشاره دارد. ورزش تربیتی اینگونه تعریف شده است: «ورزشی است که از طریق آن فرد در قالب خانواده و نهادهای رسمی آموزشی، بهصورت آگاهانه در دورههای خاص، مهارتهای ورزشی را فرامیگیرد؛ بهگونهای که میتوان به نقش و ارزش فرآیند در سلامت جسمی و روحی و موفقیت در زندگی نیز پی برد» (Pourkiani, 2014)؛ یا ورزش همگانی که با ایجاد نشاط، شادابی و سلامت در سطح جوامع مختلف پیگیری میشود (Shajie & Mohammadi, 2018 ) و منجر به مشارکت گستردۀ همۀ مردم در فعالیت بدنی میگردد و محدود به سن خاصی نیست (Michael & et.al,2018). هرچند که میتوان از طریق دیگر حیطههای ورزش یعنی قهرمانی و حرفهای نیز به فکر توسعۀ پایدار بود؛ در حالی که بحث بسیار تخصصی است و به نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در آن اشاره شده است، بهترین حیطههای رسیدن به توسعۀ پایدار از طریق ورزش با این رویکرد، ورزشهای تربیتی و همگانی است. ورزش تربیتی در ایران دارای متولیانی مانند معاونت سلامت و تربیت بدنی وزارت آموزش و پروش، ادارۀ کل تربیتبدنی وزارت علوم و فدراسیونهای ورزشهای دانشآموزی و دانشگاهی است؛ از معاونت همگانی و فرهنگی وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ورزش همگانی، فدراسیون آمادگی جسمانی و سازمان ورزش شهرداریها نیز به عنوان متولیان اصلی ورزش همگانی یاد میشود.
یکی از مؤلفههای الگوی ساختگرای مطالعۀ حاضر، سوادهاست. این محور اصلی به این اشاره دارد که حاصل نهایی آموزشی که با هدف بهبود کیفیت زندگی در این الگو از آن نام برده شده است و با همکاری محورهای مختلف این الگو، از جمله آموزشدهندگان و مبتنی بر برنامهریزی ایجاد گردیده است، سوادهای مرتبط با توسعۀ پایدار مانند سواد ارتباطی، سواد سلامتی، سواد بدنی، سواد زیست محیطی، سواد بومشناختی و سواد نژادی و قومی است. این الگو ادعا دارد که با ساز و کار طراحی شده در این الگو، این سوادها میتوانند از طریق آموزش فعالیت بدنی پایدار و توسط آموزشدهندگان نامبرده در جامعه نهادینه گردند.
آخرین مؤلفۀ الگوی ساختگرای مطالعل حاضر که مورد بحث قرار میگیرد، حس پایداری است. پایداری، الگویی برای اندیشیدن به آینده است که در آن ملاحظات زیستمحیطی، اجتماعی و اقتصادی برای دستــیابی به بهبــود کیفیت زنــدگی متعادل میشونــد (Bekki & Turker, 2022). Bertges و همکاران (Bertges & et.al, 2021) در پاسخ به سؤال تفاوت بین توسعۀ پایدار و پایداری چیست، اذعان داشتند که پایداری اغلب به گونۀ هدفی بلندمدت (یعنی جهانی پایدارتر) در نظر گرفته میشود، در حالی که توسعۀ پایدار به فرآیندها و مسیرهای بسیار، برای دستیابی به آن اشاره دارد. حس پایداری در این الگو به رشد اجتماعی، رشد اقتصادی، حفاظت مؤثر از محیط زیست، متابولیسم شهری و پایداری اکولوژیکی اشاره دارد. بر اساس آنچه Bertges و همکاران (Bertges & et.al, 2021) اذعان دارند توسعۀ پایدار در طراحی فرآیندها برای رسیدن به پایداری است؛ این الگو نیز به گونۀ مسیری برای رسیدن به پایداری میتواند مورد توجه قرار گیرد.
بر اساس یافتههای این پژوهش، پژوهشگران 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز و در نهایت 9 کد محوری را شناسایی و نشانهگذاری کردند. عوامل اصلی شناسایی شده یا کدهای نظری در 9 دستۀ اصلی بازیگران اصلی، آموزش، فعالیت بدنی پایدار، مدیریت ارتقای سلامت، برنامهریزی، آموزشدهندگان، حیطههای ورزش، سوادها و حس پایداری طبقهبندی گردیدند. پیشنهاد میگردد بر اساس الگوی حاضر، وزارتخانههای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ورزش و جوانان، علوم و آموزش و پرورش، در مأموریت و چشمانداز سازمانهای خود با رویکرد نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش، برای رسیدن به توسعۀ پایدار، بازنگری نمایند. همچنین این وزارتخانهها علاوه بر داشتن سندهای راهبردی کوتاه، میان و بلندمدت به صورت مجزا در این ارتباط، باید یک نقشۀ راه مبتنی بر آیندهنگری راهبردی نیز برای سلامت مطلوب و رفاه مبتنی بر ورزش طراحی نمایند. هیچ محدودیت خاصی در ارتباط با این پژوهش که قابل گزارش باشد، وجود ندارد.
منابع
Abbasi, B., Nazari, R., & Saffari, M. (2021). Strategies and outcomes of health-oriented citizenship sport in metropolitan areas of Iran: A qualitative study (Content analysis). Journal of Health Promotion Management, 10(2), 33-43. http://mail.jhpm.ir/article-1-1226-fa.pdf (Persian)
Andrew, D.P., Pedersen, P.M., & McEvoy, C.D. (2019). Research Methods and Design in Sport Management. Human Kinetics. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=9LG8DwAAQBAJ&oi=fnd&pg= PR1&dq=Andrew+DP,+Pedersen+PM,+McEvoy+CD.+Research+Methods+and+Design+in+Sport+Management.+Human+Kinetics%3B+2019+Oct+16&ots=i0vRUJdFdW&sig=CB7k8HHXuoJ8MLUiJGy0KO_CzI0
Batalik, L., Dosbaba, F., Hartman, M., Konecny, V., Batalikova, K., & Spinar, J. (2021). Long-term exercise effects after cardiac tele rehabilitation in patients with coronary artery disease: 1-year follow-up results of the randomized study. European Journal of Physical and Rehabilitation Medicine. https://pesquisa.bvsalud.org/ global-literature-on-novel-coronavirus-2019-ncov/resource/pt/covidwho-1097581
Bekki, N., & Turker, D. (2022). Measuring sustainability of suppliers: Strategies for competing institutional logics. Journal of Cleaner Production. 360, 132226. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/ S0959652622018315
Bertges, D. J., Eldrup-Jorgensen, J., Drozda, J., Jones, W.S., Sedrakyan, A., Krucoff, M.W., & Cronenwett, J.L. (2021). Toward a better system for the sustainable development of objective performance goals for peripheral vascular interventions. Journal of Vascular Surgery, 74(3), 1013-1024. https://pubmed.ncbi.nlm.nih. gov/34425943
Blackburn, M., Methot-Jones, T., Molnar, D.S., Zinga, D., Spadafora, N., & Tacuri, N.(2022). Assessing changes to adolescent health-promoting behaviors following the onset of the COVID-19 pandemic: A multi-methods exploration of the role of within-person combinations of trait perfectionism. Personality and Individual Differences, 189, 111492. https://doi.org/10.1016/j.paid.2021.111492
Brighouse, H. (2006). On Education. Routledge. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id= cdd_AgAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT10&dq=Brighouse+H.+On+Education.+Routledge%3B+2006+May+2&ots=lS_83G87u9&sig=ZIjlqrFB3jGamRQjUuyDb3FlHVs
Bull, F.C., Al-Ansari, S.S., Biddle, S., Borodulin, K., Buman, M.P., Cardon, G., Carty, C., Chaput, J.P., Chastin, S., Chou, R., & Dempsey, P.C. (2020). World Health Organization 2020 guidelines on physical activity and sedentary behavior. British Journal of Sports Medicine, 54(24), 1451-62. https://bjsm.bmj.com/content/54/ 24/1451?s=09&int_source=trendmd&int_medium=cpc&int_campaign=usage-042019
Chang, J., Chen, Y., Liu, C., Yong, L., Yang, M., Zhu, W., Wang, J., & Yan, J. (2021). Effect of square dance exercise on older women with mild mental disorders. Frontiers in Psychiatry, 12, 699778. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyt.2021.699778/full
Charmaz, K. (2005). Grounded Theory in the 21st century: A qualitative method for advancing social justice research. Handbook of Qualitative Research, 3(7), 507-35. https://www.researchgate.net/profile/David-Morgan-43/post/If-you-being-asked-a-question-whatever-your-subject-why-you-are-using-a-grounded-theory-methodology-what-would-you-answer-to-this-question/attachment/59d64d7479197b80779a7030/AS%3A488177241726977%401493401932848/download/Charmaz+17+GT+%26+Social+Justice.doc
Charmaz, K. (2005). Grounded theory in the 21st century: Applications for advancing social justice studies. In Qualitative Research Conference, Sage Publications Ltd. https://psycnet.apa.org/record/2005-07735-020
Charmaz, K. (2006). Constructing Grounded Theory: A Practical Guide Through Qualitative Analysis. Sage: London.https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=2ThdBAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PP1&dq=Charmaz+K.+Constructing+Grounded+Theory:+A+Practical+Guide+Through+Qualitative+Analysis.+Sage,+200&ots=f_rR5GoAGU&sig=jwDoZHdV4lPU9HY9FqXT_3aRBLU
Charmaz, K. (2020). With constructivist grounded theory you can’t hide”: Social justice research and critical inquiry in the public sphere. Qualitative Inquiry, 26(2), 165-176. https://journals.sagepub.com/doi/abs/ 10.1177/1077800419879081
Charmaz, K. (2020). With constructivist Grounded Theory you can’t hide: Social justice research and critical inquiry in the public sphere. Qualitative Inquiry, 26(2), 165-176.
Charmaz, K., & Belgrave, L.L. (2019). Thinking about data with grounded theory. Qualitative Inquiry, 25(8), 743-53. https://doi.10.22070/tlr.2021.10390.0
Chong, Y.Y., Sherry, E., Harith, S., & Khoo, S. (2022). Sport for development programs contributing to sustainable development goal 5: A Review. Sustainability, 14(11), 6828. https://doi.org/10.3390/su14116828
Cohen, L., Faro, S.A., & Tate, R. (2019). The effects of effects on constructivism. Electronic Notes in Theoretical Computer Science, 374, 87-120. https://doi.org/10.1016/j.entcs.2019.09.006Get rights and content
Cummings, J.R., Wolfson, J.A., & Gearhardt, A.N. (2022). Health-promoting behaviors in the United States during the early stages of the COVID-19 pandemic. Appetite, 168, 105659. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/ 34437925
Detel, W. (2015). Social Constructivism. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences. 2nd edition. New York: Elsevier. 228-234. https://doi.org/10.1016/B978-0-08-097086-8.63081-7
Donaldj, B. (2010). Management of Health Promotion Programs. Translated by Shojaezadeh, D., Majdi, M. R., Amirkhani, M. A., Paryani, A., Motlagh, M. E., Moazenjami, M. H., Omidvarrezae, M., Rafeifar, S., Vahdani, M., & Torabivand, O. Tehran: Tandis. https://www.adinehbook.com/gp/product/6005445152 (Persian)
Farasatkhah, M. (2015). Qualitative Research Method in Social Sciences: With Emphasis on Theory Based on GTM Theory. Tehran: Aghaz Publications. (Persian)
Ghaedi, B., Ghaltash, A., Hashemi, S.A., & Mashinchi, A.A. (2019). The effectiveness of teaching based on social constructivism on academic achievement, critical thinking, and academic achievement motivation in elementary sixth grade students. Research in Teaching, 7(2), 37-53. https:// doi.10.34785/J012.2019.515 (Persian)
Golnabi, M., Hoseini, M., & Rezaii Soufi, M. (2018). Comparison between the views of mass media officials and the sport officials regarding media coverage of women sports. Applied Research in Sport Management. 6(4), 72-82. https://arsmb.journals.pnu.ac.ir/article_4468_en.html (Persian)
Guba, E.G., & Lincoln, Y.S. (1994). Competing paradigms in qualitative research. Handbook of Qualitative Research, 2(163), 105-118. http://miguelangelmartinez.net/IMG/pdf/1994_Guba_Lincoln_Paradigms_Quali_Research_chapter.pdf
Guba, E.G., & Lincoln, Y.S. (1989). Fourth Generation Evaluation. Sage: London. https://www.scirp.org/ (S(czeh2tfqw2orz553k1w0r45))/reference/referencespapers.aspx?referenceid=494371
Hajipour, A., & Asadi, H. (2017). An analysis of sanitary-environmental condition of sport facilities and its relationship with participation in physical activities in citizens of Khorasan Provinces. Sport Management Journal, 9(1), 71-83. https://jsm.ut.ac.ir/article_62130_en.html?lang=fa (Persian)
Hallal, P.C., Victora, C.G., Azevedo, M.R., & Wells, J.C. (2006). Adolescent physical activity and health. Sports Medicine, 36(12), 1019-1030. https://link.springer.com/article/10.2165/00007256-200636120-00003
Hedayati, A.A., Zeynali, S. (2009). Health; The axis of sustainable development. Payesh, 8(1), 93-95. http://payeshjournal.ir/article-1-638-fa.html (Persian)
Hejbari, K., Ramzanejad, R., & Abedinzadeh, R. (2018). Sustainable development through sport; An analysis of the 2030 agenda. The 3rd National Congress of Sports Science and Health Achievements, Gilan University, Rasht. (Persian)
Jahaneyan, N. (2019). A Critical review of the 2030 agenda for sustainable development. Islamic Economics, 18(72), 35-61. https://eghtesad.iict.ac.ir/article_34160.html
Kanaley, J.A., Colberg, S.R., Corcoran, M.H., Malin, S.K., Rodriguez, N.R., Crespo, C.J., Kirwan, J.P., & Zierath, J.R. (2022). Exercise/physical activity in individuals with type 2 diabetes: A consensus statement from the American College of Sports Medicine. Medicine and Science in Sports and Exercise. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35029593
Kelly, J.M., Perseghin, A., Dow, A.W., Trivedi, S.P., Rodman, A., & Berk, J. (2022). Learning through listening: A scoping review of podcast use in medical education. Academic Medicine, 97(7), 1079-85. https://www.ingentaconnect.com/content/wk/acm/2022/00000097/00000007/art00056
King, E.L., & Snowden, D.L. (2020). Serving on multiple fronts: A Grounded Theory model of complex decision-making in military mental health care. Social Science & Medicine, 250, 112865. https://pubmed.ncbi. nlm.nih.gov/32126316.
Lumbantoruan, J.H., & Natalia, S. (2021). Development of a constructivism-cased statistics module for class VIII Junior high school students. Solid State Technology, 64(2), 4427-4444. http://repository.uki.ac.id/ id/eprint/4134
Mazza, B., & Russo, G. (2022). Italian Sport Policies for the Sustainable Development. In International Perspectives on Sport for Sustainable Development, 205-224. Springer, Cham. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-031-06936-9_12
McCreary, C., Miller-Perrin, C., & Trammell, J.P. (2018). Past Sports Participation, Self-Efficacy, Goal Orientation, and Academic Achievement Among College Students. Research and Scholarly Achievement Symposium, Seaver College, California; https://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&profile= ehost&scope=site&authtype=crawler&jrnl=21648204&AN=139335193&h=G8L9%2F57OwwDKQF%2F9dmPNlYC%2FLJ3czjLjcpk0INurcxF354uXbRuQKyX3DzJ8fOZw2qjAxN1uMTojX%2FR59nU6rw%3D%3D&crl=c
Michael, G., Dionigi, R.A., & Dionigi, C. (2018). From a lucky few to the reluctant many: Interrogating the politics of sport for all. Sport and Physical Activity Across the Lifespan, 67-89. https://link.springer.com/chapter/ 10.1057/978-1-137-48562-5_4
Moradi, S., Khaleydeyan, M., & Mostafaee, F. (2014). Role of sport in developing social and cross-cultural communications. Communication Management in Sport Media, 1(4), 55-60. https:// doi. 20.1001.1.23455578. 1393.1.4.7.3 (Persian)
Nazari, R., Meo, M.S., & Ali, S. (2022). Role of public health and trade for achieving sustainable development goals. Journal of Public Affairs, 22(3), e2585.
Nik Shaar, A. (2008). The role of sports in the development of world peace. Growth of Physical Education, 28, 50-53. (Persian)
Pande, M., & Bharathi, V.(2020). Theoretical foundations of design thinking – A constructivism learning approach to design thinking. Thinking Skills and Creativity, 36, 100637. https://www.sciencedirect.com/science/ article/pii/S1871187119303104
Paris Agreement. United Nations Treaty Collection. 8 July 2016. https://unfccc.int/process/the-paris-agreement/status-of-ratification
Piaget, J. (2013). The construction of reality in the child. UK: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315009650
Piggin, J. (2020). What is physical activity? A holistic definition for teachers, researchers and policy makers. Frontiers in Sports and Active Living. 2, 72. https://www.frontiersin.org/articles/ 10.3389/fspor.2020.00072/full
Plevinsky, J.M., Wojtowicz, A.A., Poulopoulos, N., Schneider, K.L., & Greenley, R.N. (2018). Perceived impairment in sports participation in adolescents with inflammatory bowel diseases: A Preliminary Examination. https://www.ingentaconnect.com/content/wk/mpg/2018/00000066/00000001/art00027
Pourkiani, M. (2014). Designing and Explaining the Sports Development Model with Human Development in J.A. Iran. PhD Thesis, University of Tehran. (Persian)
Rafighi, L., Zamani Sani, S. H., Bashiri, M., & Fathirezaie, Z. (2017). Assessing the relationship between physical activity and life satisfaction among women: Path analysis model. Journal of Health Promotion Management, 6(2), 50-58. https://mail.jhpm.ir/browse.php?a_id=671&sid=1&slc_lang=en&ftxt=1 (Persian)
Rahardja, U., Aini, Q., Graha, Y.I., & Tangkaw, M.R. (2019). Gamification framework design of management education and development in industrial revolution 4.0. Journal of Physics: Conference Series 1364(1), 012035. IOP Publishing. https://DOI 10.1088/1742-6596/1364/1/012035
Sebeelo, T. B. (2022). The utility of constructivist Grounded Theory in critical policy analysis. International Journal of Qualitative Methods, 21, 1-9. https://doi.org/10.1177/16094069221090057
Shajie, R., & Mohammadi Raouf, M. (2018). Comparative study of the state of health-oriented (universal) sports in Iran and selected countries. National Conference of Physical Education, Nutrition and Sports Medicine, Mashhad. https://civilica.com/doc/959399/ (Persian)
Sheikhbahaeddinzadeh, E., & Ashktorab, T.(2022). Qualitative research methodology in nursing: Constructivism and structuralism. Journal of Qualitative Research in Health Sciences, 11(1), 27-34. https://jqr1.kmu.ac.ir/ article_91886.html
Soltanipour, F., Damari, B. (2017). The situation of sustainable development in Iran. Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research, 14(4), 1-14. https://sjsph.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-393&slc_lang=en&sid=1
Sriburin, R., Tongthawon, R., & Paiboon, U. (2022). Development of early childhood children’s creativity and innovation skills through constructivism experience organizing. Journal of Education Naresuan University, 24(1), 246-58. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/168748
Taghdisi, M.H. (2020). Policy brief 5: Role of Education and Health Promotion in Emergencies. Iranian Journal of Culture and Health Promotion, 4(1), 105-107. http://ijhp.ir/browse.php?a_id=199&sid=1&slc_lang=fa (Persian)
Taheri-Kharameh, Z., Barati, M., & Khoshravesh, S. (2017). Health Is the Key to the Realization of Sustainable Development Goals. Journal of Education and Community Health, 4(3), 1-3. https://jech.umsha.ac.ir/PDF/A-10-278-2.pdf (Persian)
Tainio, M., Andersen, Z.J., Nieuwenhuijsen, M.J., Hu, L., De Nazelle, A., An, R., Garcia, L.M., Goenka, S., Zapata-Diomedi, B., Bull, F., & de Sá, T.H. (2021). Air pollution, physical activity and health: A mapping review of the evidence. Environment International, 147,105954. https://www.sciencedirect.com/science/ article/pii/S0160412020319097
Ten Have, M., de Graaf, R., & Monshouwer, K. (2011). Physical exercise in adults and mental health status: Findings from the Netherlands mental health survey and incidence study (NEMESIS). Journal of Psychosomatic Research, 171(5), 342-348. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21999978
UNESCO. (2015). Sustainable Development. Retrieved 20 January 2022. 2022; https://en.unesco.org/ sustainabledevelopmentgoals
UNESCO. (2015). Sustainable Development. Retrieved 6 September 2021. 2021; https://www.unesco.org/en/ education-sustainable-development
Vintere, A. (2018). A constructivist approach to the teaching of mathematics to boost competences needed for sustainable development. Rural Sustainability Research, 39(334), 1-7. https://sciendo.com/article/10.2478/ plua-2018-0001
Viscu, L.I., & Watkins, C.E. (2021). Constructivism in Clinical Supervision. The supervision pyramid and the constructivist paradigm of learning: A Guide to Clinical Supervision (Chapter 5). The Supervision Pyramid. US: Academic Press https://www.researchgate.net/publication/348903266_Constructivism_in_clinical_ supervision_The_Supervision_Pyramid_and_the_constructivist_Paradigm_of_learning
Warburton, D.E., Nicol. C.W., & Bredin, S.S. (2006). Health benefits of physical activity: The evidence. Canadian Medical Association Journal, 174(6), 801-809. doi: 10.1503/cmaj.051351. PMID: 16534088; PMCID: PMC1402378.
World Health Organization. (2022). World health statistics 2022: monitoring health for the SDGs, sustainable development goals. https://www.who.int/publications-detail-redirect/9789240051157
World Health Organization. Accelerating access to genomics for global health: Promotion, implementation, collaboration, and ethical, legal, and social issues: A report of the WHO Science Council. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/359560/9789240052857-eng.pdf?sequence=1
Zakery, A. (2017). Desiging an Anticipatory Systems Based on The Concepts and Tools of Complexity Sciences. Dissertation. Tehran: University of Tehran. 299p.
[1] .social constructivism
[2] .Sustainable development