مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران: برساخت‌گرایی اجتماعی با رویکرد داده بنیاد

الموضوعات :

مرضیه ابوطالبی ¹ (دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.)
رسول نظری ² (گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.)

تاريخ الإرسال : 23 الخميس , جمادى الأولى, 1445 تاريخ التأكيد : 21 الأحد , رمضان, 1445 تاريخ الإصدار : 14 الثلاثاء , شوال, 1445

الکلمات المفتاحية: برساختگرایی, مدیریت ارتقای سلامت, توسعه پایدار, نظریه داده بنیاد, ورزش سلامت محور,

ملخص المقالة :

مقدمه: یکی از مراحل اولیه مدیریت ارتقای سلامت در جامعه، پیشگیری و کنترل بیماری‌های غیرواگیر است. یک راهبرد عملیاتی برای این منظور، ورزش و فعالیت‌بدنی است. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه مدل نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران مبتنی بر برساخت‌گرایی اجتماعی است. روش شناسی: مطالعه حاضر از نوع کیفی و با روش نظریه داده بنیاد انجام شد. از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند و به روش گلوله‌برفی و براساس مصاحبه‌ با 21 تن از متخصصین دارای تجربه در زمینه ورزش سلامت محور، داده‌های پژوهش جمع‌آوری شد. داده ها براساس نظریة داده‌‌بنیاد و با رویکرد ساخت‌گرای Cahrmaz ، کدگذاری و تحلیل شدند. یافته‌ها: تعداد 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز یا انتخابی و در نهایت 9 کد محوری شناسایی شد. عوامل اصلی نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش در توسعه پایدار ایران شناسایی شده، شامل بازیگران اصلی، آموزش، فعالیت‌بدنی پایدار، مدیریت ارتقای سلامت، برنامه‌ریزی، آموزش‌دهندگان، حیطه‌های ورزش، سوادها و حس پایداری می‌باشند. نتیجه‌گیری: عوامل اصلی شناسایی شده با 117 کد اولیه، 44 کد متمرکز یا انتخابی و در نهایت 9 کد محوری شناسایی شد. پیشنهاد می شود مسئولین سازمان ها، مأموریت و چشم‌انداز سازمان‌های خود با رویکرد نقش مدیریت ارتقای سلامت با ورزش، جهت رسیدن به توسعه پایدار، بازنگری نمایند.