بررسی میزان و فعالیت سیرتوئین در رتهای دیابتی شده وتحت محدودیت کالری و اثر نیتریک اکساید بر آن

محورهای موضوعی :

صفر محسنی بندپی ¹ (دانشگاه گلستان- دانشکده علوم- گروه زیست شناسی)
نازنین نظری ² (دانشگاه گلستان - دانشکده علوم- گروه زیست شناسی)

تاریخ دریافت : 1402/01/27 تاریخ پذیرش : 1402/05/07 تاریخ انتشار : 1403/03/02

کلید واژه: دیابت , محدودیت کالری , سیرتوئین,

چکیده مقاله :

سیرتوئین‌ها، پروتئین‌های رده 3 یک خانواده از آنزیم‌های هیستون داستیلاز هستند که هیدرولیز انتهای استیله هیستون را کاتالیز کرده، موجب تغییر شکل کروماتین، ایجاد هتروکروماتین و در نتیجه مهار رونویسی شده و در پیری و سرطان نقش دارد. سیرتوئین فرایندهای مهم سلولی نظیر آپوپتوز، پیری سلول و متابولیسم را تنظیم می‌کند. بنابراین سیرتوئین می‌تواند یک هدف درمانی جدید برای دیابت باشد. در مطالعه حاضر اثر نیتریک اکساید بر فعالیت سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات مورد استفاده در پژوهش حاضر موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250 گرم بودند که به 5 گروه کنترل (C)، تحت محدودیت کالری (CR)، دیابتی شده (D)، ال-آرژنین و گروه L-Name تقسیم شدند و هر گروه شامل ده حیوان بوده است. گروه دریافت کننده L-Name (مهارکننده NO)، با دوز mg/kg 10 آنرا بصورت تزریق درون حفره شکمی دریافت کردند. گروه ال-آرژنین (پیش‌ساز نیتریک‌اکساید) نیز، دوز mg/kg 50 از آنرا بصورت تزریق درون حفره صفاقی دریافت کردند. گروه محدودیت کالری به مدت 4 هفته تحت رژیم کم کالری قرار گرفتند. پس از طی دوره‌ی 4 هفته‌ای، حیوانات تحت بیهوشی قرارگرفته و خون‌گیری بطور مستقیم از قلب آنها بعمل آمد. میزان سیرتوئین سرم در گروه ال-آرژنین (P<0.05) و CR (P<0.01) بطور معنی‌داری افزایش یافت در حالیکه در گروه دیابت کاهش معنی‌دار نشان داد (P<0.001). همچنین میزان کاهش سیرتوئین در گروه L-Name معنادار نبود. نتایج نشان داد که ال- آرژنین بعنوان پیش‌ساز نیتریک‌اکساید باعث افزایش میزان سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری می‌گردد.

چکیده انگلیسی:

سیرتوئین‌ها، پروتئین‌های رده 3 یک خانواده از آنزیم‌های هیستون داستیلاز هستند که هیدرولیز انتهای استیله هیستون را کاتالیز کرده، موجب تغییر شکل کروماتین، ایجاد هتروکروماتین و در نتیجه مهار رونویسی شده و در پیری و سرطان نقش دارد. سیرتوئین فرایندهای مهم سلولی نظیر آپوپتوز، پیری سلول و متابولیسم را تنظیم می‌کند. بنابراین سیرتوئین می‌تواند یک هدف درمانی جدید برای دیابت باشد. در مطالعه حاضر اثر نیتریک اکساید بر فعالیت سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری مورد بررسی قرار گرفت. حیوانات مورد استفاده در پژوهش حاضر موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250 گرم بودند که به 5 گروه کنترل (C)، تحت محدودیت کالری (CR)، دیابتی شده (D)، ال-آرژنین و گروه L-Name تقسیم شدند و هر گروه شامل ده حیوان بوده است. گروه دریافت کننده L-Name (مهارکننده NO)، با دوز mg/kg 10 آنرا بصورت تزریق درون حفره شکمی دریافت کردند. گروه ال-آرژنین (پیش‌ساز نیتریک‌اکساید) نیز، دوز mg/kg 50 از آنرا بصورت تزریق درون حفره صفاقی دریافت کردند. گروه محدودیت کالری به مدت 4 هفته تحت رژیم کم کالری قرار گرفتند. پس از طی دوره‌ی 4 هفته‌ای، حیوانات تحت بیهوشی قرارگرفته و خون‌گیری بطور مستقیم از قلب آنها بعمل آمد. میزان سیرتوئین سرم در گروه ال-آرژنین (P<0.05) و CR (P<0.01) بطور معنی‌داری افزایش یافت در حالیکه در گروه دیابت کاهش معنی‌دار نشان داد (P<0.001). همچنین میزان کاهش سیرتوئین در گروه L-Name معنادار نبود. نتایج نشان داد که ال- آرژنین بعنوان پیش‌ساز نیتریک‌اکساید باعث افزایش میزان سیرتوئین در رت‌های دیابتی و تحت محدودیت کالری می‌گردد.