ارزیابی تناسب محل های دفن پسماند شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعة موردی: غرب استان مازندران)
محورهای موضوعی : توسعه سیستم های مکانی
محدثه یزدانی
1
(
دانشجوی دکتری علوم محیط زیست، گروه محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
سید مسعود منوری
2
(
استادیار گروه محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
قاسمعلی عمرانی
3
(
استاد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
)
محمود شریعت
4
(
استاد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
)
سید محسن حسینی
5
(
دانشیار دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران
)
کلید واژه: Geographic Information System (GIS), سامانه اطلاعات جغرافیایی, استان مازندران, ارزیابی محل دفن پسماند, ضوابط مکان یابی, Landfill site assessment, Siting criteria, Mazandaran Province,
چکیده مقاله :
هدف از این مطالعه، ارزیابی تناسب محل های موجود دفن پسماند در محدودة غرب استان مازندران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی است. به منظور اجرای این ارزیابی سه دستورالعمل آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا، سازمان مدیریت و برنامه ریزی ایران و سازمان حفاظت محیط زیست ایران مورد استفاده قرار گرفت. پس از بررسی وضعیت هر یک از ضوابط موجود در هر دستورالعمل با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و همچنین بازدیدهای میدانی از این محل ها میزان تناسب در هرمحل و همچنین کل محدودة مطالعاتی مشخص گردید. نتایج نشان داد که هیچ کدام از 10 محل دفن موجود در محدوده با معیارهای سازمان محیط زیست ایران تناسب ندارند. در رابطه با روش سازمان مدیریت برنامه ریزی فقط محل دفن پسماند مرزن آباد مناسب است و با توجه به معیارهای روش آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا محل های دفن پسماند نور، نوشهر و کلارآباد مناسب و بقیه سایت ها نامناسب هستند. ضمناً میزان تناسب در کل محدودة مورد مطالعه نسبت به روش سازمان محیط زیست 20%، سازمان مدیریت و برنامه ریزی 5/48% و آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا 9/77% است.
Several factors to reduce the negative impacts on natural resources as well as public health in landfill sites should be considered. So in the present study the significance lies in the fact that it tends to assess the suitability of the existing municipal landfill sites in the west area of Mazandaran province, located in north of Iran, and the south coast of the Caspian Sea. In order to carry out this assessment, 3 guidelines such as United States Environmental Protection Agency, management and planning organization of Iran and Iran department of environment are used. After reviewing all the specified criteria in each of the guidelines with Arc GIS software and visit the field, the authenticity of each deposit site of the study area and the entire area also was examined; and eventually the appropriate areas were identified. As a result, all of the 10 landfill sites were unsuitable with the Iran department of the environment, according to the management and planning organization of Iran only Marzan abad site was suitable and according to USEPA criteria Noor, Noshahr and Kelar abad were suitable and other site were unsuitable. In the entire studied area 20%, according to the Iran department of environment, 48.5%, according to the management and planning organization of Iran and 77.9% of the study area according to the guideline of USEPA were suitable for landfill siting.
