اثر سه نوع متفاوت تمرینات ذهنی و مدل‌سازی بر خودکارآمدی دانشجویان دختر مبتدی

محورهای موضوعی : پژوهش در برنامه ریزی درسی

طاهره باقرپور ¹ (1مربی دانشکده تربیت بدنی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی)
رمضان جهانیان ² (2استادیار گروه روان‌شناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی)

تاریخ دریافت : 1396/07/25 تاریخ پذیرش : 1396/07/25 تاریخ انتشار : 1391/07/01

کلید واژه: مدل سازی, تصویرسازی بیرونی, خودکارآمدی, تصویرسازی درونی, الگوسازی,

چکیده مقاله :

تصویر‌سازی و الگوسازی، فراینده‌های شناختی مشابهی هستند که با استفاده از تجربه مشاهده‌ای اطلاعات مؤثری را بر خودکارآمدی فراهم می‌کنند. برخی از پژوهش‌های تصویر‌سازی، برای اطمینان از تصویر سازی صحیح افراد، الگویی از اجرای صحیح را پیش از تصویرسازی نمایش داده‌اند. بنابراین، اثر این دو عامل با هم تداخل یافته است. در پژوهشی هم که اثر این دو عامل را تفکیک نموده است، نوع تصویر سازی کنترل نشده است. بدین ترتیب، تحقیق حاضر با هدف مقایسه اثر الگوسازی، تصویرسازی درونی و بیرونی بر خودکار آمدی در مهارت سرویس ساده والیبال (Volleyball simple serve) با استفاده از یک طرح تحقیق پیش آزمون ـ پس آزمون در گروه‌های تصادفی، انجام شد. 48 دانشجوی دختر مبتدی (Novice) با توانایی تصویرسازی متوسط، به صورت تصادفی انتخاب و به چهار گروه همسان از نظر خودکارآمدی تقسیم شدند. پرسشنامه خودکارآمدی قبل و بعد از تمرین تجربی به آزمودنی‌ها ارائه شد. داده‌های مربوط به خودکارآمدی در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از تحلیل واریانس 4×4 با سنجش‌های مکرر عامل آزمون، آزمون تعقیبی و t وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب، خودکارآمدی گروه الگوسازی، تصویرسازی درونی و بیرونی در پس آزمون به طور معناداری، بهتر از پیش آزمون بود (0.005p < ) ولی در گروه کنترل، تفاوت معناداری یافت نشد (0.005p>. ) این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که خودکارآمدی، عاملی مؤثر در میزان یادگیری حرکتی است و اطلاعاتی که فرد از طریق الگوسازی دریافت می‌کند، نسبت به تصویرسازی درونی و بیرونی بر خودکارآمدی تأثیر بیشتری دارد.

چکیده انگلیسی:

Imagery and modeling are similar cognitive processes that by using vicarious experiences provide effective information on self–efficacy. However, some imagery studies have shown a model of correct performance before beginning of the imagery to ensure that subjects are imagining the skill correctly. Thus, the effect of these two factors have interfered with each other. In a study that these factors were separated, the imagery type was not controlled. Therefore, the purpose of the present study was the comparison of the effect of modeling, internal imagery and external imagery on self-efficacy of a volleyball simple serve using a pretest–posttest randomized–groups design. 48 novice female students with average imagery ability were randomly selected and matched in four groups based on self–efficacy (control, modeling, internal and external imagery). Self-efficacy questionnaire has been used in pre and post test in this research. Data from the result of self–efficacy were analyzed at pretest and posttest by 4*4 ANOVA with repeated measures of test factor and paired t-test. The results indicated that, respectively the self–efficacy of modeling group, internal imagery and external imagery were significantly better than control group in posttest , but there were not significant differences between self–efficacy at modeling, internal and external imagery groups in pretest and posttest (p > 0.005). These findings suggested that self–efficacy is the effective factor in the rate of motor learning and the received information by modeling is more effective on self–efficacy than internal and external imagery.