رابطۀ تاب‌آوری با پنج عامل بزرگ شخصیت
محورهای موضوعی : تربیتی
رقیه شفیع زاده
1
(
)
کلید واژه: پنج عامل بزرگ شخصیت, تاب‌آوری,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ تاب‌آوری با پنج عامل بزرگ شخصیت اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری همۀ ساکنان شهرستان مبارکۀ استان اصفهان در سال 1390 بودند که به طریق نمونه‌گیری در دسترس 57 مرد و 48 زن انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامۀ تاب‌آوری کانر و دیویدسون ( CD-RISC ، 2003) و پرسشنامۀ پنج عاملی شخصیت نئو (کاستا و مک‌کری، 1990) بود. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوۀ همزمان) تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد تاب‌آوری با روان‌رنجورخویی رابطۀ منفی قوی (01/0> P ) و با برون‌گرایی و وجدان‌گرایی رابطۀ مثبت (01/0> P ) دارد و بین تاب‌آوری با گشودگی و توافق رابطۀ معناداری وجود ندارد. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که فقط روان‌رنجورخویی پیش‌بینی‌کنندۀ معنادار تاب‌آوری در این گروه بوده است (001/0> P ).
The purpose of this study was to determine the relationship between the resilience with big five personality factors. Method of research was correlation and the statistical society in cludedall people who lived in Mobarakeh- Esfahan (1390) in which 57 male and 48 female were selected using convenience sampling. Assessment tools consisted of Conner- Davidson Resilience scale (CD-RISC), (2003) and Neo-Five Factor inventory (NEO-FFI, Costa & McCrae, 1990). The data was analyzed using Pearson’s correlation coefficient and multiple regression analysis (enter method). The results showed that resilience was negatively associated with neuroticism (P < 0.01) and positively related to extraversion and conscientiousness (P < 0.01). There was not a significant relationship between the resilience and openness and agreeableness. Also analysis of regression revealed that only neuroticism could predict the resilience in this group (P < 0.001).
