جایگاه‌تمثیل درخلق خلاف‌هنجارهای غزل‌گفتاری فروغ‌فرخزاد
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
ماندانا کمرخانی
1
(دانشجوی‌دوره دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
میرجلال‌الدین کزازی
2
(استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
کلید واژه: شعرمعاصر, Allegory, Forough Farokhzad, غزل‌گفتاری, فروغ‌فرخزاد. تمثیل, زنانگی, : contemporary poetry, verbal sonnet, feminine,
چکیده مقاله :
کاربرد پربسامد زبان‌گفتاری در آثارگروهی ازشاعران معاصر، جریانی در شعر امروز به‌وجود آورد، که به جریان شعرگفتاری شهرت یافت. اندیشه‌های نازک غنایی که فردی و تجربی هستند؛ کشف چشم‌اندازهای عاشقانه در جامۀ زبان گفتار و درهم شکستن قواعد معهود غزل اعم از وزن، قافیه، شمار ابیات و جایگزینی نوع گفتاری آن‌ها جریان غزل‌گفتار را شکل‌داد. فرخزاد و سپس سیدعلی صالحی بنیانگذاران رسمی غزل‌گفتار هستند. فرخزاد با توسیع دایره زبان، عواطف، آلام و آمال شخصی‌خویش را بی‌پرده و با کمترین قراین و وسایط زبانی و پیشروی فرهنگی با مخاطب در میان گذاشته است. همین عامل از او شاعری سنت‌شکن و جریان‌ساز ساخته است. فرخزاد با بهره‌گیری از زبان گفتار و تکیه بر روش اعتراض، انتقاد و بیان احساسات عصیان‌گرانه در راستای تجربیات عاطفی خویش، با نگاهی جامع به کل مضامین عاشقانه، به موضوع عشق، نگرشی حسی ومادی را عرضه می‌کند. وی در عرضۀ این نگرش، قراردادهای اخلاقی وهنجارهای زنانگی را قربانی‌کرده است و در این‌ابعاد، نگرش مطلوبی نسبت به شعراو دراذهان نیست. چراکه فروغ در بیان امورزنانگی، وسایط زبانی و ابزارهای مجازی‌و سمبلیک را درجایگاه ذهنی به کار نگرفته و غالباً به انتخاب‌هایی با وسایط اندک و استعاره و مجازهای قراردادی پرداخته است. این‌‌جستار ضمن تعریف: شعرگفتار، غزل‌گفتاری فرخزاد، به بیان مولفه‌های مغایر با قراردادهای زنانگی و تاثیرحذف زبان سمبلیک در شکل‌دادن الگوهای خلاف هنجار زنانگی پرداخته شده است. علاوه بر آن مصادیق زبان نمادین در شعر فرخزاد بررسی می‌شود.
Frequent application of verbal language in the works of some poets, has led to a flow of today’s poetry known as verbal poetry. Elegant lyric thoughts which are personal and experimental, leads to the discovery of lovely scenes in the form of verbal language, reacting against the traditional principles of sonnet, including meter and rhyme. Couplets and their verbal replacement has changed the form of verbal sonnet. Forough Farokhzad and Seyed Ali Salehi are formal founders of verbal sonnet. Farokhzad has expressed her emotions and pains while expanding the limits of language through development of the least lingual intermediate and cultural advancement. This factor has changed her into an iconoclastic poet. The poet presents a sensory and tangible attitude, using verbal language and protest, expressing her emotional feelings. To present such an attitude, she has sacrificed cultural ethical contracts along with feminine norms. In these dimensions, her poetry has a norm. Based on these dimensions, her poetry has a negative reflection in the minds of audiences because she has not used lingual intermediates and symbolic or metonymic tools as a poet for expressing her feminine issues and she has used some contractive metonymies. In this article, we first define verbal poetry and its evolution, and then express elements against feminine contracts and effect of removing the symbolic language or forming transgressive feminine patterns. Moreover, we will investigate some instances of symbolic usage in her poetry.
