بررسی و تحلیل تمثیل حکایت آن عاشق که شب بیامد برامیدِ وعده معشوق ...
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
الهه شیر محمدی
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه تهران، پردیس البرز- تهران)
علی محمد مؤذنی
2
(استاد گروه زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه تهران - ایران)
کلید واژه: مثنوی, تمثیل, حکایت, Allegory, Masnavi, Anecdote, عاشق, وعدة معشوق, lover,
چکیده مقاله :
مثنوی، دریای بی کران معرفت، به عنوان یک اثر تعلیمی ممتاز، تمثیل در آن یک شگرد بلاغی است که خودِ داستان گویی تنها هدف آن نیست بلکه انتقال معانی و پیام‌های عمیق‌تر، درجه نخست اهمیت را دارد. این شگرد بلاغی ((تمثیل)) به دلیل ویژگی تأثیر گذاری و اقناعی، کاربرد بسیار بالایی دارد. مثنوی معنوی نمونه بارز و شاخص یک اثر تعلیمی است که مولانا به مناسبت نوع اثر، با استفاده از این ابزار ((تمثیل)) در مسیر هر چه روشن‌تر شدن مفاهیم پیچیده ذهنی مورد نظر خود گام برداشته است. و گاه نیز برای آسان‌تر شدن و القای این مفاهیم از آوردن حکایاتی در دل یکدیگر بهره جسته است در پژوهشی که در پی می‌آید برآنیم تا لایه‌های مختلف تمثیل یکی از حکایت‌های دفتر ششم با عنوان حکایت آن عاشق بر امید وعده معشوق، به آن وثاقی که اشارت کرده بود، را تحلیل و بررسی نماییم.
Masnavi Ma'navi, as the great ocean of knowledge, is an excellent educational work in which allegory is a rhetorical ploy and its only purpose is not storytelling itself, but the transfer of deeper meanings and messages has foremost importance. The rhetorical ploy (allegory) because of influence and persuasion features has a very high application. Masnavi Ma'navi is an obvious and typical sample of allegorical work that Moulavi due to the type of work has taken steps in making the path of desired mental complex concepts more clearly and sometimes taken advantages of bringing anecdotes in the heart of each other to transfer these concepts easier.In the following study, we are about to analyze and consider different layers of allegory, one of the anecdotes of the sixth book entitled "the story of the lover who came at night in the hope of beloved's promise that had mentioned".
قرآن کریم
