روایت هرمنوتیکی از حکایت مارگیر در مثنوی معنوی
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسی
علی دهقان
1
(
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه زبان و ادبیات فارسی، تبریز، ایران
)
فتانه سمسارخیابانیان
2
(
دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، گروه زبان و ادبیات فارسی، تبریز، ایران
)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
ازجمله چالش های بحث برانگیز در دنیای متن، روش هرمنوتیک است که اخیرا مورد توجه بسیاری از اندیشه مندان قرار گرفته است. این شیوه، با متن به عنوان موجودی زنده برخورد می کند. اگرچه این روش و البته به زعم برخی، علمنوی است اما، با تعمق در متون پیشین هم چون تفاسیر قرآن، می توان دریافت که اسلاف ما،روشی را که اکنون با نام هرمنوتیک از آن یاد می شود، پیش تر در متون دینی به کار گرفته اند. از برجسته ترینآنها،مفسر بزرگ عرفان، مولاناست که مثنوی معنوی او تجلی گاه هرمنوتیک می باشد.در این راستا این جستار بر آن بوده تا روش هرمنوتیک مولوی را در حکایت مارگیر دفتر سوم مثنوی باز نماید. این بررسی نشان می دهد که مولوی با استادی بی مثال، با تفسیرهای جان دار، روح هرمنوتیک را در کالبد آن حکایت جاری ساخته است. او حکایت مارگیر را با نگره معرفتی، تاریخی و اساطیری تأویل وبرداشت های نوینی از اشخاص و عناصر نمادین آفتاب، کوه، شهر به دست داده است.
One of the most controversial challenges in the world of text is the hermeneutic method, which has recently been considered by many thinkers. This method treats the text as a living thing. Although this "method" and, of course, according to some, is a new "science", but by pondering on previous texts such as the interpretations of the Qur'an, we can see that our ancestors, the method that is now called hermeneutics, earlier in religious texts to Have worked. One of the most prominent of them is the great commentator of mysticism, Rumi, whose spiritual Masnavi is the manifestation of hermeneutics. This study shows that Rumi, with an unparalleled mastery, with living interpretations, has made the hermeneutic spirit current in the body of that story. She has interpreted the story of Margir with an epistemological, historical and mythological point of view and has given new understandings of the symbolic persons and elements of the sun, the mountain, the city.
_||_
