تفسیر و تحلیل نگرشی تطبیقی به ریشه های سه جنبش حرکة الاحیاء، کلاسیسم و بازگشت ادبی
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسیمیثم خوئینی 1 , حسین آریان 2 , جواد کبوتری 3
1 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران،ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،واحدزنجان،دانشگاه آزاد اسلامی،زنجان،ایران.
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهدشت ،دهدشت ، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در ادبیات غرب از آغاز قرن شانزدهم تا هفدهم، نهضت کلاسیسم یا سنت گرایی پیدا می شود و شاعران و نویسندگانی چون مولیر، راسین و ... از آثار بزرگ ادبی یونان و لاتین، تقلید می کنند. در ادبیات عرب هم چیزی شبیه به این جریان تحت عنوان حرکة الاحیاء یا جنبش بازآفرینی وجود دارد. دورۀ بازگشت در ایران نیز خلاصه ای از همۀ سبک ها و جریانات مهم ادبی دورۀ قبل است. گویی ادبیات این سه دوره به مروری همه جانبه در میراث خود احتیاج داشته است. در این جستار با نگاهی تطبیقی به اصول و قواعد ریشه های این سه جریان و همچنین بررسی ویژگی های مشترک موجود در این آثار اثبات خواهیم کرد که در ریشه های شعر این سه دوره، از نظر اصول و قواعد فکری و هنری و کاربرد تکنیک های بلاغی، مشابهت های فراوانی وجود دارد؛ همچنین با ریزبینی و مداقه در عناصر شاعری به کار رفته در آثار این دوران، به آشکارسازی این دقیقه پرداخته می شود که دلایل مشترک روی آوردن شعرای سه دورۀ بازگشت، حرکة الاحیاء و کلاسیسم به گذشته و دوختن نگاهشان به شکوه ادبیات قدمای خود چه چیز بوده است.
The 16th and 17th centuries witness the emergence of Classicism or Traditionalism in western literature, when great poets and authors like Molière and Jean Racine imitate the Greek and Latin works. Similarly, there rose in early twentieth century in Arabic literature such a movement under the name of “Harekatol Ehya” (Recreation Movement). In Persian Literature, “Bazgasht-e Adabi” or “Literary Return Period” is also a movement for a return to writing poetry in the classic styles which began in mid-18th century. It seems that the literature in those three periods needed to once again return to and review its heritage. This study aims at tracing back the origins of these three movements to comparatively find out the commonalities with respect to their principles, introspective bases, aestheticism, and techniques of eloquence. Moreover, it is explored the reasons why the poets of these three periods craved for the grace and glory of their precedents.
_||_
