یکی گنجی پدید آمد نقد و بررسی وجوه مختلف معانی رمزی در دیوان کبیر
محورهای موضوعی : عرفانی(با ویژگی ادبی و هنری)
طاهره احمدی
1
(
مربی گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
)
کلید واژه: مولانا, غزلیات, رمز, موسیقی و سماع, حروف, اساطیر.,
چکیده مقاله :
زبان، شاید مهمترین پدیدۀ فرهنگی تکاملی بشر باشد. نگاه خاص هنرمند به جهان، لزوما در شیوۀ خاصی از بیان تجلی می‌کند؛ به عبارت دیگر هر دید ویژه‌ای در زبان ویژه‌ای رخ می‌نماید. و هنرمند برای انتقال صور نوین ذهنی‌اش باید از زبانی غیر از زبان عادی استفاده کند؛ او به ناچار از استعارات و سمبل‌ها و رمزها استفاده می‌کند تا مافی-الضمیرش را مجسم کند. بسیاری از واژه‌های هر زبانی، علاوه بر معنای مرکزی و عام خود، دارای معانی تلویحی‌اند و کاربردشان در متن القای بار احساسی می‌کند و این موجب ابهام و گستردگی معنا می‌شود هر شاعر واقعی در شعرش چیزی دارد که خاص اوست و نشانه‌هایی از ویژگی‌های فردی و روانشناختی شاعر را به همراه دارد. در مورد شاعری مثل مولانا، این ویژگی‌ها، کاملا برجسته‌اند، غزل او خود معرف خویشتن است. این مقاله به رمز در غزلیات شمس پرداخته؛ وجوه تجلّی و نمایش اندیشه‌ها و عواطف مولانا را در آنها نقد و بررسی می‌کند. در این راستا از روش‌های تحقیق کتابخانه‌ای و استقرایی، تحلیل جز به جز، استفاده شده. در تطور فکری مولانا، مخصوصا به عنصر موسیقی و رقص (سماع) تکیه شده و این موضوعات آغازگر بحث ماست در ادامه از زمینه‌های رمزی اساطیر و داستان‌های پیامبران سخن رفته در فصل چهارم از وجوه رمزی مربوط به اخترشناسی سخن به میان آورده مقاله را با پرداخت به رمزهای مربوط به حروف به پایان بردیم.
Language is perhaps the most important cultural evolutionary phenomenon of humankind. The artist’s particular view of the world is necessarily manifested in a particular way of expression; In other words, each particular view occurs in a specific language, and the artist must use a language other than ordinary language to convey his new mental forms; he inevitably uses metaphors, symbols and codes to visualize his conscience. Many words of any language, in addition to their central and general meaning, have implicit meanings and their use in the text is emotionally charged and this causes ambiguity and expansion of meaning. Every poet has something in his poetry that is unique to him and has signs of the poet’s personal and psychological characteristics. In the case of a poet like Rumi, these features are quite prominent, his lyric is selfidentification. This article deals with the “secret” in the lyrics of the Shams; Criticizes the aspects of showing Rumi’s thoughts and emotions in them. In this regard, library and inductive research methods, fractional analysis, have been used. In Rumi’s intellectual evolution, he relied especially on the element of music and dance (Samaa) and these topics are the beginning of our discussion. Then in continue, I will talk about the cryptic aspects of the myths and stories of the prophets. In the fourh chapter, I will talk about the cryptic aspects related to astronomy and at the end I finished this article with the codes that are related to the letters.
