اعتباربخشی ابعاد و مؤلفه های الگوی برنامه درسی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده در نظام آموزش ابتدایی
محورهای موضوعی : آموزش و پرورشسمیه حقیقت 1 , حمیدرضا معتمد 2 , علیرضا قاسمی زاد 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران.
2 - استادیار مدیریت آموزشی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران.
3 - دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران
کلید واژه: اعتباربخشی, برنامه درسی, واقعیت افزوده, الگوی برنامه درسی.,
چکیده مقاله :
هدف: پژوهش حاضر با هدف اعتباربخشی ابعاد و مؤلفه های الگوی برنامه درسی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده در نظام آموزش ابتدایی به انجام رسید. روش: روش پژوهش حاضر، کمی و پیمایشی بود. جامعه آماری شامل 130 نفر از افراد مطلع در حوزه واقعیت افزوده (برنامه ریزان درسی، معلمان، کارشناسان و تکنولوژیست آموزشی) بودند که اطلاعات مورد نیاز پژوهشگر را در اختیار داشتند. با توجه به محدود بودن جامعه آماری، همه آنها با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری به عنوان نمونه انتخاب شدند. گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه بود که از کدهای استخراج شده بخش کیفی تهیه شد، که شامل 17 گویه بود. روایی آن از طریق روایی واگرا و همگرا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و با ضریب 7/. برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و از طریق نرم افزار Smart PLS 3 انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که بر اساس شاخصه هاي برازش بدست آمده، مدل روابط بین مؤلفه ها و عامل هاي مربوط به آن ها داراي برازش مناسب می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فناوری واقعیت افزده به عنوان یک ابزار الکترونیکی، در عنصر ارزشیابی برنامه درسی دوره ابتدایی، کاربرد زیادی دارد.
Purpose: The current research was carried out with the aim of validating the dimensions and components of the curriculum model based on augmented reality technology in the primary education system. Method: The research method was quantitative. The research method in the quantitative part was a survey. The statistical population included 130 knowledgeable people in the field of augmented reality (curriculum planners, teachers, experts, and educational technologists) who had the information needed by the researcher. Findings: Due to the limited statistical population, all of them were selected as samples using the census sampling method. The data collection in this research was a questionnaire that was prepared from the extracted codes of the qualitative section, which included 17 items. Its validity through divergent and convergent validity and its reliability through Cronbach's alpha and with a factor of 0.7 It was estimated. Data analysis was done using confirmatory factor analysis and Smart pls3 software. Conclusion: The findings of this part of the research also showed that based on the obtained fit indices, the relationship model between the components and their related factors has a suitable fit. Therefore, augmented reality technology is also widely used as an electronic tool in the evaluation element of the elementary school curriculum.
ایمری، سلیمه. باقرپور، معصومه. (1401). تأثیر آموزش به روش فناوری واقعیت افزوده و ترکیبی بر تفکر خلاق و انگیزش یادگیری دانش‌آموزان، تفکر وکودک، 13 (1): ۱۴۲-۱۱۷.
باقری، بابک. (1392). بررسی کارایی درونی آموزش ابتدایی، پایان نامه کارشناسی ارشد، برنامه¬ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی دزفول.
جعفری سیسی، میلاد. ساکیان محمدی، حسام. پیربابایی، عرفان. علیزاده اشرفی، بهنام. (1396). بررسی قابلیت فناوری واقعیت افزوده در توانمندسازی و بازی¬وارسازی محتوای کتب درسی از طریق شبیه¬سازی تعاملی محتوا، کنفرانس تحقیقات بازی¬های دیجیتال؛ گرایش¬ها، فناوری¬ها و کاربردها، تهران، بنیاد ملی بازی¬های رایانه¬ای- دانشگاه علم و صنعت ایران.
حاتمی، جواد. رضایی، عیسی. مالکی، مائده. (1398). سنجش و ارزشیابی در یادگیري الکترونیکی. (چاپ دوم)، تهران: انتشارات دانشگاه تربیت مدرس.
حسین‌بگلو، کوروش. پیری، موسی. یاری حاج عطالو، جهانگیر. رضایی، اکبر. (1398). طراحی آموزش چند رسانه‌ای مبتنی بر نظریه بار شناختی سوئلر و تعیین تأثیر آن بر هیجان تحصیلی درس ریاضی در فراگیران پایه سوم ابتدایی، آموزش و ارزشیابی، 12(2): 85-104.
حسینی، عباس. یوسف زاده چوسری، محمدرضا. سراجی، فرهاد. (1399). معیارهای ارزشیابی تلفیق فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی، مجله توسعه آموزش، 13(38): 3-20.
خاطری، الهه. (1397). تأثیر استفاده از فناوری واقعیت افزوده در انگیزش پیشرفت تحصیلی و یادگیری دانش¬آموزان نارساخوان پایه دوم ابتدایی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
دانایی مقدم، دلنشین. منصوریان، یزدان. رستگارپور، حسن. (1397). تأثیر کتاب داستانی واقعیت افزوده بر درک خواندن کودکان، مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات، ۲۹(۴): ۴۲-۲۸.
دهقانی، محمدرضا. چرابین، مسلم. (1396). برنامه¬ریزي درسی مبتنی بر فناوري اطلاعات و ارتباطات. پژوهش های کاربردی در مدیریت و حسابداری، 6 (2): 111-99.
ربیعی فارسیجانی، پوریا. (1400). واکاوی مفهوم برنامه درسی، پیشرفت¬های نوین در مدیریت آموزشی، 1 (4): 45-32.
رجبیان ده زیره، مریم. مقامی، حمیدرضا. اسماعیلی گوجار، صلاح و شریفاتی، سکینه. (1398). تأثیر واقعیت افزوده آموزشی بر یادگیری مادام العمر و عملکرد یادگیری در دانش آموزان، فناوری آموزش و یادگیری، 3(9): 63-91.
رستمی، سلمان. (1396). مطالعه تحلیلی نقش فناوری واقعیت افزوده در فرآیند یاددهی و یادگیری و کسب دیدگاه متخصصان برای ارائه راهکار، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی، دانشكده روانشناسی و علوم تربیتی.
رهبرنیا، زهرا. جنانی، مهکامه. (2016). دستیابی به راهکارهایی برای بهبود شرایط آموزشی کارشناسی ارشد هنر در تصویرسازی (از طریق مقایسه بین برنامه آموزشی دانشگاه تهران و آکادمی هنر در سانفرانسیسکو). تطبیقی هنر، 6(11): 67-55.
سراجی، فرهاد. عطاران، محمد. (1397). یادگیری الکترونیکی (مبانی، طراحی، اجرا، ارزشیابی). همدان: انتشارات بوعلی.
عالیان، حیدری. مژگان، احمدی. (1399). تأثیر آموزش از طریق واقعیت افزوده بر یادگیری درس مطالعات اجتماعی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی. فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 10 (2): ۱۶۶-۱۴۷.
عباسی کسانی، حامد. شمس مورکانی، غلام رضا. سراجی، فرهاد. (1398). ابزارهای ارزشیابی یادگیرندگان در محیط یادگیری الکترونیکی، رشد فناوری،16 (61 ): ۳۳-۲۳.
عباسی، حامد. نیلی احمدآبادی، محمدرضا. دلاور، علی. زارعی زوارکی، اسماعیل. (1401). طراحی و اعتباریابی الگوی تولید محتوای محیط واقعیت افزوده با تأکید بر رویکرد سازنده‌گرایی، فناوری آموزش،16(4): 869-891.
فارغ، جعفری. سیسی، میلاد. (1398). تأثیر آموزش مبتنی بر واقعیت افزوده تعاملی بر یادگیری و یادداری درس علوم تجربی، فناوری آموزش، 14(3): ۵۸۲-۵۷۱.
ماهروزاده، طیبه. نورآبادی، سولماز. (1393). تلفیق علم و تکنولوژی در برنامه درسی دوره ابتدایی، پژوهش‌های تربیتی، 9 (3): ۴۰-۱۸.
مشعشعی، رزیتا. مقامی، حمیدرضا. زارعی زوارکی، اسماعیل. (1397). تأثیر فناوری واقعیت افزوده با بهره¬گیری از مدل آموزشی مریل بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان. روانشناسی تربیتی، ۱۵(۵۱): 127-145.
مهدوي، محمد رضا. امير تيموري، محمد حسين. (1390). بررسي تأثير استفاده از الگوي طراحي آموزشي مريل (نظريه نمايش اجزاء) بر ميزان يادگيري و يادداري در درس زيست شناسي سال اول دبيرستان، روانشناسي تربيتي، 20 : ۳۲-۱۷.
مومنی مهموئی، حسین.کرمی، مرتضی. (2007). ارزشیابی برنامه درسی مبتنی بر رویکرد ساخت و سازگرایی راهبردی نوین در ارزشیابی برنامه درسی دردوره ابتدایی. پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد واحد بجنورد، 3(10): 1-28.
Akcayir, G., & Demmans Epp, C. (2020). Designing, Deploying, and Evaluating Virtual and Augmented Reality in Education, IGI Global.
Almoosa, A. S. (2018). A Qualitative Case Study in Augmented Reality Applications in Education: Dimensions of Strategic Implementation. Degree of Doctor of Philosophy University of northern Colorado.
Al-Azawei, A. Parslow, P, & Lundqvist, K. (2016). Barriers and opportunities of e-learning implementation in Iraq: A case of public universities, International Review of Research in Open and Distributed Learning, 17(5): 126-146.
Amaechi, C. I., & Ifeyinwa, E. O. (2020). The role of measurement and evaluation in national development. Journal of Integrate Know, 3(1), 173-84.
Bonetti, F., Warnaby, G., & Quinn, L. (2018). Augmented reality and virtual reality in physical and online retailing: A review, synthesis, and research agenda. Augmented reality and virtual reality, 119-132.
Chen, P., Liu, X., Cheng, W., & Huang, R. (2017). A review of using Augmented Reality in Education from 2011 to 2016. Innovations in smart learning, 13-18.
Dimitrios, B., Labros, S., Nikolaos, K., Koutiva, M., & Athanasios, K. (2013). Traditional teaching methods vs. teaching through the application of information and communication technologies in the accounting field: Quo Vadis. European Scientific Journal, 9(28).
Dunleavy, M., Dede, C., & Mitchell, R. (2009). Affordances and limitations of immersive participatory augmented reality simulations for teaching and learning. Journal of Science Education and Technology, 18(1), 7-22.
Garzón, J., & Acevedo, J. (2019). Meta-analysis of the impact of Augmented Reality on students’ learning gains. Educational Research Review, 27, 244-260
Hedberg, H., Nouri, J., Hansen, P., & Rahmani, R. (2018). A Systematic Review of Learning through Mobile Augmented Reality. International. Journal Interact. Mob. Technol., 12(3): 75-85.
Hughes, F., Noppe, L., & Noppe, I. (1996). Cognitive development in child development. Prentice- Hall, Inc, New Jersey. Cognitive Info Communications (Cog Infocom). IEEE, Budapest, Hungary, 355–360.
Ibáñez, M. B., & Delgado-Kloos, C. (2018). Augmented reality for STEM learning: A systematic review. Computers & Education, 123, 109-123.
Jeřábek, T., Rambousek, V., & Wildová, R. (2014). Specifics of visual perception of the augmented reality in the context of education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 159, 598-604.
Jetter, J., Eimecke, J., & Rese, A. (2018). Augmented reality tools for industrial applications: What are potential key performance indicators and who benefits? Computers in Human Behavior, 87, 18-33.
Jonassen, D. H., & Rohrer-Murphy, L. (1999). Activity theory as a framework for designing constructivist learning environments. Educational technology research and development,47(1), 61-79.
Karagozlu, D. (2021). Creating a Sustainable Education Environment with Augmented Reality Technology. Sustainability, 13(11), 5851[In Persian].
Klopfer, E., & Squire, K. (2008). Environmental Detectives—the development of an augmented reality platform for environmental simulations. Educational technology research and development, 56(2), 203-228.
Liu, T. Y., Tan, T. H., & Chu, Y. L. (2009). Outdoor natural science learning with an RFID-supported immersive ubiquitous learning environment. Journal of Educational Technology & Society, 12(4), 161-175.
Lukman, R., & Krajnc, M. (2012). Exploring non-traditional learning methods in virtual and real-world environments. Journal of Educational Technology & Society, 15(1), 237-247.
Rohaya, D., Rambli, A., Matcha, W., Sulaiman, S., & Nayan, M. Y. (2012). Design and development of an interactive augmented reality edutainment storybook for preschool. IERI Procedia, 2, 802-807.
Rosenbaum, E., Klopfer, E., & Perry, J. (2007). On location learning: Authentic applied science with networked augmented realities. Journal of Science Education and Technology, 16(1), 31-45.
Sagan, O. V., Blakh, V. S., Los, O. N., Liba, O. M., & Kazannikova, O. V. (2022). The use of augmented reality technology in primary education. Amazonia Investiga, 11(49), 27-35.
Sannikov, S., Zhdanov, F., Chebotarev, P., & Rabinovich, P. (2015). Interactive educational content based on augmented reality and 3D visualization. Procedia Computer Science, 66, 720-729.
Wasko, C. (2013). What teachers need to know about augmented reality enhanced learning environments. TechTrends, 57(4), 17-21.
Wazirali, R. (2021). Aligning education with Vision 2030 using augmented reality. Computer Systems Science and Engineering, 36(2), 339-351.
Wen, Y., & Looi, C.-K. (2019). Review of augmented reality in education: Situated learning with digital and non-digital resources. In: P. Díaz, A. Ioannou, K. Bhagat, & J. Spector (Eds.), Learning in a digital world, 179-193, Springer.
Wilson, K. E., Martinez, M., Mills, C., D'Mello, S., Smilek, D., & Risko, E. F. (2018). Instructor presence effect: Liking does not always lead to learning. Computers & Education, 122, 205-220.
Young, J. Q., O’Sullivan, P. S., Ruddick, V., Irby, D. M., & Ten Cate, O. (2017). Improving handoffs curricula: instructional techniques from cognitive load theory. Academic Medicine, 92(5), 719.
