سیمای هنر معنایی حروف جاره در جزء دوّم و سوّم قرآن کریم
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات قرآنیمحمد رضا شالی 1 , مجید محمدی 2
1 - کارشناس ارشد تفسیر قرآن مجید دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
2 - استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه گروه زبان و ادبیات عرب
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مصحف بی بدیل قرآن صاحب دیوان معنایی خاصی است که در رهگذر این دیوان پرمعنا ادبیات عرب جلوه نمایی می‌کند و صرف و نحو این کلام الفبای این بیان است و نحو کلام همبستگی و ارتباط منسجم مصحف را شامل می‌شود که حتی حرفش مقصودی بلاغی است که راهنمای اجابت معنای صحیح است. حروف جاره با توجه به عدم استقلال معنایی لیکن محوریت عمیقی در این وابستگی معنایی با هنرنمایی متعلق خویش در اقامه معنای صحیح نقش بسزایی دارد، حروف جاره می‌تواند پل ارتباطی انتقال معنا را با توجه به شیم شناسنامه‌ای خود به مخاطب برساند حال این وابستگی معنا در سیطره متعلق و ارتباط آن با حروف جر به خصوص در جزء سوم و چهارم قرآن کریم و معنای اصلی و مجازی آن که در کاروان بلاغت است ایفای نقش می‌کند که متعلق وجوباًً یا جوازاً با حرف جر وضع نشده همراه می‌شود، بررسی این واقعه بلاغی بین متعلق و حروف جاره یک سیمای هنر معنایی را ایجاد می‌کند.
The unique Moshef of the Qur'an has a special semantic divan which is shown in the meaningful diven of Arabic literature and the grammar of this word is the alphabet of this expression, and the syntax of the word includes the solidarity and coherent communication of the Qur'an, which is even a rhetorical meaning that guides the fulfillment of the correct meaning. According to the lack of semantic independence, but the deep centrality in this semantic dependence with its own art, Jareh letters play an important role in establishing the correct meaning. Jareh letters can convey the communication bridge of meaning transfer to the addressee according to their identity card. Now, this dependence of meaning plays role on the domination of belonging and its relation with the Jar letters, especially in the third and fourth parts of the Holy Quran, and its main and virtual meaning, which is in the caravan of rhetoric, that accompanied to the Jar letter. This rhetorical event creates a semantic art image between the belonging and the Jareh letters.
القرآن الکریم.
ابن عاشور، الطاهر، محمد. 1964م،التحریروالتنویر، بی جا: دار عیسی البابی الحلبی.
ابن منظور. 1992م، لسان العرب، الطبعة الثانیة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
ابن هشام أنصاری، جمال الدین. 1979م، مغنیاللبیبعنکتبالأعاریب، بیروت: مکتبة بنی هاشمی.
ابوحیـان الاندلسی. 1418ق، البحر المحیط فی التفسیر، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
الآلوسی، محمود. 1964م، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، تحقیق زهری النجار، القاهرة: دار القومیة العربیة.
جاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر.2001م،البخلاء، بیروت: دار الکتب العلمیة.
الزمخشری، محمود بن عمر بن محمد. 1983م، الکشافعنحقایقغوامضالتزیلوعیونالأقاویل فی وجوهالتأویل، بیروت: دار الفکر.
الطبری، محمد بن جریر. 1960م، جامع البیان عن تفسیر القرآن، تحقیق محمود شاکر، القاهره: دار المعارف.
الطوسی، ابو جعفر بن محمد. 1409ق، التبیان فی تفسیر القرآن، حققه احمد حبیب العاملی، الطبعة الاولی، بی جا: مکتب الاعلام الاسلامی.
المالقی، احمد بن النور. 2002م، رصف المبانی فی شرح حروف المعانی، تحقیق أحمد محمد الخرّاط، الطبعة الثالثة، دمشق: دار العلم.
المرادی، الحسن بن قاسم. 1983م، الجنی الدانی فی حروف المعانی، تحقیق فخرالدین قباوة و الآخرون، الطبعة الثانیة، بیروت: دار الآفاق الجدیدة.
الهروی، علی بن محمد. 1971م،الأزهیة فی علم الحروف، تحقیق عبدالمعین الملوحی، دمشق: مطبعة الترقی.
_||_The Holy Quran.
Ibn Ashur, Al-Taher, Muhammad. 1964, Al-Tahrir and Al-Tanwir, unpublished: Dar Isa Al-Babi Al-Halabi.
Ibn Manzoor. 1992, Arabic Language, Second Edition, Beirut: Dar Al-Ahya Al-Tarath Al-Arabi.
Ibn Hisham Ansari, Jamal al-Din. 1979, Moghni al-Labib on the books of Al-Aarib, Beirut: Bani Hashimi School
Abuhayan Al-Andalasi, 1418, Al-Bahr Al-Mohit Fi Al-Tafsir, Beirut: Dar Al-Ahya Al-Tarath Al-Arabi.
Al-Alusi, Mahmoud 1964, The Spirit of Meanings in the Interpretation of the Great Qur'an and Al-Saba Al-Masani, Research of Zahri Al-Najjar, Cairo: Dar Al-Qawmiya Al-Arabiya.
Jahez, Abu Othman Omar bin Bahr. 2001 AD, Al-Bakhla, Beirut: Dar Al-Ketab Al-Alamiya.
Al-Zamakhshari, Mahmud bin Umar bin Muhammad. 1983, Al-Kashaf An Haghaegh Ghavamez Al-Tanzil Vaoyun Al-Aghavil Fi Vojuh Al-Tavil, Beirut: Dar al-Fikr.
Al-Tabari, Muhammad bin Jarir 1960, Comprehensive Statement on the Interpretation of the Qur'an, by Mahmoud Shakir, Cairo: Dar al-Ma'arif.
Al-Tusi, Abu Ja'far ibn Muhammad. 1409 AH, Al-Tabyan Fi Tafsir Al-Quran, Haqqa Ahmad Habib Al-Ameli, First Edition, Bija: Maktab Al-Alam Al-Islami.
Al-Maleghi, Ahmad bin Al-Noor 2002, Rasf al-Mabani fi Sharh Haruf al-Ma'ani, Tahiqiq Ahmad Muhammad al-Kharat, third edition, Damascus: Dar al-Alam.
Al-Moradi, Al-Hassan bin Qasim 1983, Al-Jani Al-Dani in the Letters of Meanings, Research by Fakhruddin Qabawah and Al-Akharun, Second Edition, Beirut: Dar Al-Afaq Al-Jadeedah.
Al-Harwi, Ali ibn Muhammad. 1971, Al-Azhiyah in the science of letters, research by Abdul Mo'in Al-Malouhi, Damascus: Al-Tarqi Press.
