اصول مدیریت زمان و آسیب شناسی آن در دیوان بهار
محورهای موضوعی : شعرهانیه طاهرلو 1 , کامران پاشایی فخری 2 , پروانه عادل زاده 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - عضو هیأت علمی، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3 - عضو هیأت علمی، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
بهره گیری از زندگی و رسیدن به موفقیت از جمله اهداف اساسی انسانها است. یکی از مهمترین گامها در این راستا تسلّط بر زمان و مدیریت صحیح آن میباشد و انسانها به سوی کمال تا رسیدن به اصل، با گذر از آفتهای روزگار( تلف کردن وقت) طی طریق میکنند. نتیجه اینکه اگر کسی ارزش وقت را بداند ارزش عمر را دانسته است. آنچه در این مقاله بازیابی و بررسی میشود روش بهینه استفاده از زمان و عوامل آسیب رسان به آن در اشعار بهار است. اشعاری که بر گذرا بودن عمر و غنیمت شمردن لحظه و زیستن در حال تأکید دارد و همین امر، میزان اهمیت این موضوع و ضرورت بررسی آن را نشان میدهد. تحقیق با کنکاش در منابع مکتوب با شیوه پژوهشی- توصیفی انجام شده است.
Taking advantage of life and achieving success are among the main goals of human beings. One of the most important steps in this direction is to master time and manage it properly, and human beings move towards perfection until they reach the source by going through the poisons of life (wasting time) along the way. The result is that if one knows the value of time, one knows the value of life. What is being retrieved and reviewed in the present article is the optimal way to use time and its harmful factors in Bahar's poetries. Poetries that emphasize the transience of life and the grabbing the moments; this shows the importance of the mentioned subject as well as its necessity. The research sources are written references and the method is descriptive – research.
