بررسی تطبیقی دو اثر از اکبر رادی و کسافر کروتس

محورهای موضوعی : شعر

مسعود سلامی ¹ , لیلا پیداد ²

1 - * عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زبان و ادبیات آلمانی، ایران(استادیار).
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زبان و ادبیات آلمانی، ایران(استادیار).

تاریخ دریافت : 1394/03/27 تاریخ پذیرش : 1394/03/27 تاریخ انتشار : 1393/09/10

کلید واژه:

چکیده مقاله :

تئاتر هویت (بومی) یکی از گونه‌های درام است که در ایران با نام رادی رقم می‌خورد و در آلمان به شکل مدرن آن در سده بیستم پیشگامانی چون هوروات، ماری لوئیزه فلایسر، فاسبیندر و کروتس را در پیشینه خود دارد. این تئاتر به شکل امروزی آن انتقادی – اجتماعی است و درباره مردم و برای مردم بوده و به زندگی قشر فرودست، کارگر و کشاورز تعلق دارد که در روستاها و یا حاشیه شهرها زندگی می‌کنند و واقعیت زندگی آنان را با زشتی‌ها و زیبایی‌هایش به تصویر می‌کشد. این مقاله به بررسی همین واقعیت با مقایسه دو تئاتر بومی مرگ در پاییز اثر نمایشنامهنویس ایرانی اکبر رادی و اتریش علیا اثر فرانتس کسافر کروتس آلمانی می‌پردازد. هر دو نویسنده این ژانر را برگزیدند تا واقعیت زندگی این قشر از مردم جامعه خویش را برای مخاطب ملموس‌تر نمایند.

چکیده انگلیسی:

The Theatre (Identity) is one of the dramatic Genre, witch in Iran is with the Name of Radi very remarkable and in Germany with its modern Shape in 20 Century has the Pioneer of Horvath,  Fleisser, Fassbinder, and Kroetz in their History. This Theatre in its modern Shape is critical- social. It is for the People and about the People and it refers to the peoples Life and the Underdog, the Workers and Vilage People and the People , who are working in the Vilages and the Suburbs and their real Life with the Good and the bad can be shown. This Article tries to show this Reality with the Comparison of both Theatre “ Death in the Fall” the iranian Dramatist Akbar  Radi and “Upper Austria” the German Dramatist Franz Xaver Kroetz. The two Dramatists have chosen this Genre to show the Life of ordinary People in their Society and they tried to clear and remarkable this reality for their audience.

منابع و مأخذ:

احمدی، بابک. 1382 ش، واژه نامه فلسفی مارکس، چاپ اول، تهران: مرکز.

امیری، ملک ابراهیم. 1370 ش، بشنو از نی (مکالمات با اکبر رادی)، چاپ اول، رشت: هدایت.

بیضایی، بهرام. 1380ش، نمایش در ایران، چاپ اول، تهران: روشنگران و مطالعات زنان.

پرهام، سیروس. 1360ش، رئالیسم و ضد رئالیسم در ادبیات، چاپ ششم، تهران: آگاه.

جوانمرد، عباس. 1383 ش، تئاتر هویت و نمایش ملی، چاپ اول، تهران: قطره.

خلج، منصور. 1381 ش، نمایشنامه نویسان ایران از آخوندزاده تا بیضایی، چاپ اول، تهران: اختران.

رادی، اکبر. 1383 ش، انسان ریخته: یا نیمرخ شبرنگ در سپیده سوم، چاپ اول، تهران: قطره.

رادی، اکبر. 1379 ش، مکالمات (گفت و گو با ملک ابراهیم امیری)، چاپ اول، تهران: ویستار.

رادی، اکبر. 1390 ش، روی صحنه آبی: دوره آثار جلد اول، دهه چهل. چاپ سوم، تهران: قطره.

رضایی، عربعلی. 1382 ش، واژگان توصیفی ادبیات، چاپ اول، تهران: فرهنگ معاصر.

طالبی، فرامرز. 1389 ش، شناختنامه اکبر رادی، چاپ دوم، تهران: قطره.

عنقا، حمیده بانو. 1390 ش، رادی شناسی؛ مجموعه مقالات نخستین همایش رادی شناسی. چاپ اول، تهران: قطره.

قادری، نصرالله. 1385ش، تئاتر ملی، چاپ اول، تهران: نمایش.

لوکاچ، جورج. 1349 ش، معنای رئالیسم معاصر(ترجمه فریبرز سعادت)، چاپ اول، تهران: نیل.

 

مقالات

صفیئی، کامبیز. 1391 ش، «بررسی جهان بینی در دو اثر اسطوره‌ای حماسی شاهنامه و سرود نیبلونگن». فصلنامه مطالعات ادبیات تطبیقی، سال ششم، شماره 23، صص 108- 83.

فتحی، حسن. 1381 ش، «نظریه مثل افلاطون و انتقادهای ارسطو از آن»(رساله دکترا). دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران.

هروی، هادی. 71-1370ش، «رئالیسم در نمایشنامه نویسی و نمایشنامه‌های اکبر رادی». دانشکده هنرهای زیبا، گروه آموزشی هنرهای نمایشی دانشگاه تهران.