اثر معماری بیوفیلیک در ارتقا کیفیت محیطی مجتمع های مسکونی ( مطالعه موردی: مجتمع مسکونی آسمان تبریز)
محورهای موضوعی :
مدیریت محیط زیست
احمد میرزامحمدی
1
(
دانشجوی دکتری معماری، واحد بین الملل ارس، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
)
یاسمن دوزدوزانی
2
(
استادیار گروه معماری، واحد آذر شهر، داشگاه آزاد اسلامی ، آذرشهر ایران.
)
تاریخ دریافت : 1400/10/26
تاریخ پذیرش : 1401/01/22
تاریخ انتشار : 1400/07/01
کلید واژه:
",
معماریزیستی",
طرح سبز جدید",
,
",
برج آسمان تبریز",
چکیده مقاله :
هدف و زمینه: وجود طبیعت و گیاهان عاملی موثر در سلامت جسمی و روانی انسان است که با از بین بردن آنها، کاهش مشکلات امروزی انسان دشوار خواهد بود. تلاش های معماری آن برای بهبود کیفیت زندگی انسان در فضاهای مسکونی در حال انجام است. رابطه انسان با محیط خود تابعی از سیستم های حسی متعدد وی است و امروزه تصویر ناخودآگاه فرد از خود با واکنش های اجزا و قسمت های حواس در یک محیط بزرگ ساخته شده شکل می گیرد. هدف از این مطالعه دستیابی به فضای معماری مطلوب و ارائه راه حل با بررسی عوامل کیفیت زندگی انسان در فضای مسکونی است. علاقه به شرایط اقلیمی یکی از زیر گروه های اصلی معماری زیستی است.
روش بررسی: روش تحقیق حاضر توصیفی و تحلیلی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق ساکنان برج آسمان تبریز و حجم نمونه با فرمول کوکران برابر 355 نفر بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. در راستای بررسی میزان تأثیر اصول معماری بیوفیلیک بر طراحی مسکن در برج آسمان تبریز از ضریب همبستگی رگرسیون استفاده شده است.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین اثرگذاری معماری بیوفیلیک بر ارتقا کیفیت محیطی مجتمع های مسکونی بصورت مستقیم و غیر مستقیم مربوط به شاخص چشم انداز با اثر مستقیم 732/0 و اثر غیر مستقیم 413/0 می باشد. کمترین اثرگذاری به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم مربوط به شاخص جاذبه با اثر مستقیم 333/0 و اثر غیر مستقیم 026/0 می‌باشد.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله از این تحقیق نتیجه گرفته می شود که معماری بیوفیلیک در ارتقا کیفیت محیطی مجتمع های مسکونی اثر گذار و موثر می باشد.
چکیده انگلیسی:
Background and Aim: The existence of nature and plants is an effective factor in human physical and mental health that by eliminating them, it will be difficult to reduce human problems today. Its architectural efforts to improve the quality of human life in residential spaces are ongoing. Man's relationship with his environment is a function of his various sensory systems, and today the subconscious image of the individual is formed by the reactions of components and parts of the senses in a large built environment. The purpose of this study is to achieve the desired architectural space and provide solutions by examining the factors of human quality of life in residential space. Interest in climatic conditions is one of the main subgroups of biological architecture.
Methods: The method of this research is descriptive and analytical and applied in terms of purpose. The statistical population of the study was the residents of Tabriz Asman Tower and the sample size with Cochran's formula was 355 people. SPSS software was used to analyze the collected data. In order to investigate the effect of biophilic architecture principles on housing design in Tabriz Asman Tower, regression correlation coefficient has been used.
Results: The results showed that the greatest effect of biophilic architecture on improving the environmental quality of residential complexes is directly and indirectly related to the landscape index with a direct effect of 0.732 and an indirect effect of 0.413. The lowest direct and indirect effects are related to the gravity index with a direct effect of 0.333 and an indirect effect of 0.026.
Discussion and Conclusion: According to the results of this study, it is concluded that biophilic architecture is effective in improving the environmental quality of residential complexes.
منابع و مأخذ:
Abdelaal, M.S., 2019. Biophilic campus: an emerging planning approach for a sustainable innovation-conducive university. J. Clean. Prod. 215, 1445e1456.
Abdelaal, M.S., Soebarto, V., 2019. Biophilia and Salutogenesis as restorative design approaches in healthcare architecture. Architect. Sci. Rev. 62, 195e205.
Aye, E., Hackett, D., Pozzuoli, C., 2019. The intersection of biophilia and engineering in creating sustainable, healthy and structurally sound built environments. WIT Trans. Ecol. Environ. 217. 663e673.
Africa, J., Heerwagen, J., Loftness, V., Ryan Balagtas, C., 2019. Biophilic design and climate change: performance parameters for health. Front. Built Environ. 5, 28.
Hahn, N., Essah, E., Blanusa, T., 2020. Biophilic design and office planting: a case study of effects on perceived health, wellbeing, and performance metrics in the workplace. Intell. Build.Int. 1e20.
Kellert, S. R. 2018. Nature by Design: The Practice of Biophilic Design. London: Yale University Press.
Koc, C.B., Osmond, P., Peters, A., 2017. Towards a comprehensive green infrastructure typology: a systematic review of approaches, methods and typologies. Urban Ecosyst. 20, 15e35.
Yuan, Y., Yu, X., Yang, X., Xiao, Y., Xiang, B., Wang, Y., 2017. Bionic building energy efficiency and bionic green architecture: a review. Renew. Sustain. Energy Rev. 74, 771e787. Front. Archit. Res. 9, 191e202.
Zhong, W., Schröder, T., & Bekkering, J. 2021. Biophilic design in architecture and its contributions to health, well-being, and sustainability: A critical review. Frontiers of Architectural Research. doi:10.1016/j.foar.2021.07.006.
Pawlyn, M., Biomimicry in Architecture, second ed. RIBA Publishing, Newcastle upon Tyne.
Wijesooriya, N., & Brambilla, A. 2020. Bridging Biophilic Design and Environmentally Sustainable Design: A Critical Review. Journal of Cleaner Production, 124591. doi:10.1016/j.jclepro.2020.124591.
Yoon, E., Lim, Y., 2020. A study on the composition between nature and architectural space in healthcare facilities. Architect. Res. 22, 113e122.
Wallmann-Sperlich, B., Hoffmann, S., Salditt, A., Bipp, T., Froboese, I., 2019. Moving to an “Active” biophilic designed office workplace: a pilot study about the effects on sitting time and sitting habits of office-based workers. Int. J. Environ. Res. Publ. Health 16.
Wijesooriya, N., Brambilla, A., 2021. Bridging biophilic design and environmentally sustainable design: a critical review. J. Clean. Prod. 283, 124591.
محمود نظری تکیه، نشاط السادات و اسفندیاری فرد، الهام، (1398)، همزیستی انسان و محیط طبیعی، رویکردی تحلیلی به معماری بیوفیلیک در مجتمعهای مسکونی، هشتمین کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و توسعه اقتصاد شهری، شیراز.
Totaforti, S, 2018. Applying the benefits of biophilic theory to hospital design. City, Territ. Archit. 5, 1-9.
Well, F., Ludwig, F., 2019. Blue-green architecture: a case study analysis considering the synergetic effects of water and vegetation. Frontiers of Architectural Researchو 9(1):191-202
Shi, Z., Qian, H., Zheng, X., Lv, Z., Li, Y., Liu, L., Nielsen, P.V., 2018. Seasonal variation of window opening behaviors in two naturally ventilated hospital wards. Build. Environ. 130, 85-93.
Simpson, G.D., Parker, J., 2018. Data on peer-reviewed papers about green infrastructure, urban nature, and city live ability. Data 3, 1-10.
Ryan, C.O., Browning, W.D, Biophilic design. In: Meyers, R.A. (Ed.), Encyclopedia of Sustainability Science and Technology. Springer New York, New York, NY, 2018, 1-44.
منفرد، مینا، کاربرد شاخصه اقلیمی معماری بیوفیلیک در طراحی مجتمع مسکونی بلند مرتبه با تاکید بر ارتقاء کیفیت محیط زندگی (نمونه موردی مشهد)، پایاننامه کارشناسی ارشد، گروه معماری، راهنمایی مریم استادی، گروه هنر، موسسه آموزش عالی سلمان، 1399.
قربانی پارام، محمدرضا، باور سیروس، محمودی نژاد، هادی، ارزیابی تأثیر اصول معماری بیوفیلیک در کیفیت طراحی مسکن در اقلیم شمال ایران (مطالعه موردی: شهر گرگان)، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1399، دوره 12، شماره 2 ، 405 – 419
بیطرف، احسان، و حبیب، فرح، و ذبیحی، حسین، بومی سازی اصول معماری اکولوژیک و بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی ایران در راستای ارتقای کیفیت آن ها. مدیریت شهری، 1399، دوره 17، شماره 52، 205-218.
پیرمحمودی، فروزان و برزویی، امیر، فضای معماری مسکونی با رویکرد بیوفیلیک، پنجمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار، 1396، تهران.
Lee, E.J.; Park, S.J. 2021, Toward the Biophilic Residential Regeneration for the Green New Deal. Int. J. Environ. Res. Public Health, 18, 2523. https://doi.org/10.3390/ijerph18052523.
KAHVECİ, H GÖker, P, (2021), Evaluation of Biophilic Approach in the Design of Residential Sites; Case of Sinpaş Altınoran, Ankara / Turkey. Online Journal of Art and Design Vol.8 (3). 127- 150.
Bolten, B., Barbiero, G. 2020. Biophilic Design: How to enhance physical and psychological health and wellbeing in our built environments. Visions for Sustainability, 13: 11-16.http://dx.doi.org/10.13135/2384-8677/3829.
زینالی عظیم، علی، میرسعید موسوی، سرور رحیم، ارزیابی توسعه ی کالبدی شهر تبریز بر اساس تحلیل شاخصهای رشد هوشمند شهری (مورد مطالعه: منطقهی 2، 4 و 7 تبریز)، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1400، دوره 13، شماره ۲ (پیاپی۵۰)، 728 –
بصیری، مصطفی و زینالی عظیم علی، تاثیر مبلمان شهری برکیفیت محیطزیست شهری (مطالعه موردی محدوده خیابان امام تبریز از میدان ساعت تا آبرسان)، جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 1398، دوره 9، شماره 3، 229-248.
میرزامحمدی، احمد، باقرزاده کثیری، شهره، زینالی عظیم، علی، تحلیل طراحی و معماری مجتمع مسکونی پایدار با تاکید بر روان شناسی محیطی از بعد حس تعلق به مکان (مطالعه موردی: برجهای آسمان تبریز)، 1399، اندیشه معماری، دوره 4، شماره 8، 105-119.
_||_
Abdelaal, M.S., 2019. Biophilic campus: an emerging planning approach for a sustainable innovation-conducive university. J. Clean. Prod. 215, 1445e1456.
Abdelaal, M.S., Soebarto, V., 2019. Biophilia and Salutogenesis as restorative design approaches in healthcare architecture. Architect. Sci. Rev. 62, 195e205.
Aye, E., Hackett, D., Pozzuoli, C., 2019. The intersection of biophilia and engineering in creating sustainable, healthy and structurally sound built environments. WIT Trans. Ecol. Environ. 217. 663e673.
Africa, J., Heerwagen, J., Loftness, V., Ryan Balagtas, C., 2019. Biophilic design and climate change: performance parameters for health. Front. Built Environ. 5, 28.
Hahn, N., Essah, E., Blanusa, T., 2020. Biophilic design and office planting: a case study of effects on perceived health, wellbeing, and performance metrics in the workplace. Intell. Build.Int. 1e20.
Kellert, S. R. 2018. Nature by Design: The Practice of Biophilic Design. London: Yale University Press.
Koc, C.B., Osmond, P., Peters, A., 2017. Towards a comprehensive green infrastructure typology: a systematic review of approaches, methods and typologies. Urban Ecosyst. 20, 15e35.
Yuan, Y., Yu, X., Yang, X., Xiao, Y., Xiang, B., Wang, Y., 2017. Bionic building energy efficiency and bionic green architecture: a review. Renew. Sustain. Energy Rev. 74, 771e787. Front. Archit. Res. 9, 191e202.
Zhong, W., Schröder, T., & Bekkering, J. 2021. Biophilic design in architecture and its contributions to health, well-being, and sustainability: A critical review. Frontiers of Architectural Research. doi:10.1016/j.foar.2021.07.006.
Pawlyn, M., Biomimicry in Architecture, second ed. RIBA Publishing, Newcastle upon Tyne.
Wijesooriya, N., & Brambilla, A. 2020. Bridging Biophilic Design and Environmentally Sustainable Design: A Critical Review. Journal of Cleaner Production, 124591. doi:10.1016/j.jclepro.2020.124591.
Yoon, E., Lim, Y., 2020. A study on the composition between nature and architectural space in healthcare facilities. Architect. Res. 22, 113e122.
Wallmann-Sperlich, B., Hoffmann, S., Salditt, A., Bipp, T., Froboese, I., 2019. Moving to an “Active” biophilic designed office workplace: a pilot study about the effects on sitting time and sitting habits of office-based workers. Int. J. Environ. Res. Publ. Health 16.
Wijesooriya, N., Brambilla, A., 2021. Bridging biophilic design and environmentally sustainable design: a critical review. J. Clean. Prod. 283, 124591.
محمود نظری تکیه، نشاط السادات و اسفندیاری فرد، الهام، (1398)، همزیستی انسان و محیط طبیعی، رویکردی تحلیلی به معماری بیوفیلیک در مجتمعهای مسکونی، هشتمین کنفرانس بینالمللی عمران، معماری و توسعه اقتصاد شهری، شیراز.
Totaforti, S, 2018. Applying the benefits of biophilic theory to hospital design. City, Territ. Archit. 5, 1-9.
Well, F., Ludwig, F., 2019. Blue-green architecture: a case study analysis considering the synergetic effects of water and vegetation. Frontiers of Architectural Researchو 9(1):191-202
Shi, Z., Qian, H., Zheng, X., Lv, Z., Li, Y., Liu, L., Nielsen, P.V., 2018. Seasonal variation of window opening behaviors in two naturally ventilated hospital wards. Build. Environ. 130, 85-93.
Simpson, G.D., Parker, J., 2018. Data on peer-reviewed papers about green infrastructure, urban nature, and city live ability. Data 3, 1-10.
Ryan, C.O., Browning, W.D, Biophilic design. In: Meyers, R.A. (Ed.), Encyclopedia of Sustainability Science and Technology. Springer New York, New York, NY, 2018, 1-44.
منفرد، مینا، کاربرد شاخصه اقلیمی معماری بیوفیلیک در طراحی مجتمع مسکونی بلند مرتبه با تاکید بر ارتقاء کیفیت محیط زندگی (نمونه موردی مشهد)، پایاننامه کارشناسی ارشد، گروه معماری، راهنمایی مریم استادی، گروه هنر، موسسه آموزش عالی سلمان، 1399.
قربانی پارام، محمدرضا، باور سیروس، محمودی نژاد، هادی، ارزیابی تأثیر اصول معماری بیوفیلیک در کیفیت طراحی مسکن در اقلیم شمال ایران (مطالعه موردی: شهر گرگان)، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1399، دوره 12، شماره 2 ، 405 – 419
بیطرف، احسان، و حبیب، فرح، و ذبیحی، حسین، بومی سازی اصول معماری اکولوژیک و بیوفیلیک در طراحی مجتمع های مسکونی ایران در راستای ارتقای کیفیت آن ها. مدیریت شهری، 1399، دوره 17، شماره 52، 205-218.
پیرمحمودی، فروزان و برزویی، امیر، فضای معماری مسکونی با رویکرد بیوفیلیک، پنجمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری پایدار، 1396، تهران.
Lee, E.J.; Park, S.J. 2021, Toward the Biophilic Residential Regeneration for the Green New Deal. Int. J. Environ. Res. Public Health, 18, 2523. https://doi.org/10.3390/ijerph18052523.
KAHVECİ, H GÖker, P, (2021), Evaluation of Biophilic Approach in the Design of Residential Sites; Case of Sinpaş Altınoran, Ankara / Turkey. Online Journal of Art and Design Vol.8 (3). 127- 150.
Bolten, B., Barbiero, G. 2020. Biophilic Design: How to enhance physical and psychological health and wellbeing in our built environments. Visions for Sustainability, 13: 11-16.http://dx.doi.org/10.13135/2384-8677/3829.
زینالی عظیم، علی، میرسعید موسوی، سرور رحیم، ارزیابی توسعه ی کالبدی شهر تبریز بر اساس تحلیل شاخصهای رشد هوشمند شهری (مورد مطالعه: منطقهی 2، 4 و 7 تبریز)، نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، 1400، دوره 13، شماره ۲ (پیاپی۵۰)، 728 –
بصیری، مصطفی و زینالی عظیم علی، تاثیر مبلمان شهری برکیفیت محیطزیست شهری (مطالعه موردی محدوده خیابان امام تبریز از میدان ساعت تا آبرسان)، جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، 1398، دوره 9، شماره 3، 229-248.
میرزامحمدی، احمد، باقرزاده کثیری، شهره، زینالی عظیم، علی، تحلیل طراحی و معماری مجتمع مسکونی پایدار با تاکید بر روان شناسی محیطی از بعد حس تعلق به مکان (مطالعه موردی: برجهای آسمان تبریز)، 1399، اندیشه معماری، دوره 4، شماره 8، 105-119.
