بررسی تعهدات و مقررات کنوانسیون تغییرات آب و هوا و ارزیابی نحوه اجرای آن درجمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیستفریده عتابی 1 , مهرداد ناظمی 2 , امیرعباس صدیقی 3 , نرمین توکلی 4
1 -
2 -
3 -
4 -
کلید واژه: کنوانسیون تغییرات آب و هوا, گازهای گلخانه ای, تعهدات, مقررات,
چکیده مقاله :
در دو دهه اخیر پدیده تغییر آب و هوا به عنوان نگرانی عمده جوامع جهانی مطرح بوده است. بنابراین جامعه بین الملل اقداماتی را در پاسخ به این مشکلات به عمل آورده است . از جمله این اقدامات تدوین کنوانسیون تغییرات آب و هوای سازمان ملل متحد برای دست یابی به تثبیت غلظت گازهای گلخانه ای در جو تا سطح جلوگیری از تداخل خطرناک فعالیت های بشری با سیستم آب و هوایی، می باشد . این کنوانسیون مسئولیت های مشترک ولی متفاوتی را برای کشور های عضو در نظر گرفته است . ایران نیز یکی از اعضای این کنوانسیون بوده و در راستای عمل به تعهدات خود طرح توانمند سازی جمهوری اسلامی ایران را با کمک مالی تسهیلات جهانی محیط زیست و دفتر عمران ملل متحد در سازمان حفاظت محیط زیست، تهیه کرده است. در این مقاله پس از مروری بر تغییرات آب و هوا و پدیده گلخانه ای، نحوه شکل گیری کنوانسیون تغییر آب و هوا و اهداف و تعهدات کشور های مختلف در قبال آن و نیز وضعیت این کنوانسیون در ایران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. بررسی های انجام شده نشان می دهد که ایران به بسیاری از تعهدات خود نسبت به کنوانسیون عمل کرده است. ولی مهم ترین ضعف قوانین مربوط به تغییرات آب و هوا در ایران فقدان عناصر تحقیق و تشویق در قانون و نیز ضعف مدیریت در مورد فعالیت های اجرایی می باشد. عدم هماهنگی لازم بین بخش های مختلف کشور و همچنین عدم تناسب بین جرایم زیست محیطی و پاسخ تعیین شده از جمله چالش های اجرای کنوانسیون تغییر آب و هوا در ایران است.
Climate change has been one of the main concerns of societies in the world during the last two decades. Hence, the international community has taken some measures to solve this problem. Such measures include developments of the UN Framework Convention on the Climate Change (UNFCCC) to maintain the current concentration levels of the green house gases in the atmosphere in order to minimize the anthropogenic impacts on the climate. The convention has envisioned common but different responsibilities for all parties. Iran is also a party to the Convention and has developed the Empowerment Plan of the Islamic Republic of Iran to meet its commitments with financial support of the Global Environmental Facilities (GEF) and the UNDP Office located in the Department of the Environment in Iran. In the present study, after reviewing climate change and green house phenomenon, the steps to form the UNFCCC, its goals and the commitments of member countries towards the Convention as well as its status in Iran, have been investigate. Although Iran has honored most of its commitments, the major drawbacks are weak regulations, lack of research and mismanagement of activities. The inadequate coordination amongst different sections of Iran and ineffective environmental laws are the major challenges to the implementation of the Climate Change Convention in Iran.
