قوانین و آئین پاتیمکّهه (پراتی موکشه) در رهبانیت بودایی

محورهای موضوعی : مسیحیت

محمدرضا عدلی ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1390/05/26 تاریخ پذیرش : 1390/07/13 تاریخ انتشار : 1390/01/01

کلید واژه: رهبانیت بودایی, سنگهه, وینیه پیتکه پاتیمکّهه, بهیکّهو, بهیکّونی,

چکیده مقاله :

رهبانیت بودایی (سنگهه) مانند هر طریقة رهبانی دیگری آئین های جمعی خاص خود را دارد. البتهواژة آئین ممکن است موجب سوء تعبیر شود زیرا بودا از منتقدان سرسخت آئی نگرایی بود. اما بایدگفت که اگرچه آئی نهای سنگهه آئی نهایی رسمی هستند اما همگی ماهیتی کاربردی دارند. در واقعهستند که تا به امروز بدون هیچگونه تشریفات اضافی در قوانین سنگهه این آئین ها مرورصومعه ها برگزار م یشود. در این میان دو آئین اهمیت فراوانی دارد: آئین تشرف کامل و آئیناعتراف (پاتیمکّهه). در آئین اعتراف که هر دو هفته یکبار در هر ماه، در ایام ماه نو و ماه تمام،برگزار م یشده است بخشی از کتاب وینیه قرائت م یشود و راهبان بر وفاداری خود به سنگهه وقوانین آن تأکید م یکنند.

چکیده انگلیسی:

Buddhist monasticism (Sangha) like other monastic orders has its ownrituals and communal ceremonies. However, the word ritual maybeleads to misunderstanding, because Buddha himself intensely criticizedritualism. Sangha’s ceremonies are formalized, but purely functional.They fashioned in fact to review the Acts of the Sangha. They are tothis day carried out without ritual elaboration. Two of these ceremoniesare crucial: the higher ordination (upasampadā) and the communalrehearsal of the pātimokkha or the rite of confession. Every fortnight,on the uposatha days of the new and full moons, the monks areenjoined to gather to recite some parts of Vinaya and by so doing, theyproclaim their loyalty to the Sangha and its rules.